UEFA denilen kurum, yıllardır futbola insani davranışları katmak için, çeşitli önlemler almağa çalışmıştır. Mesela; yeni yetişen gençlere 'Fair-Play' (centilmenlik) olgusunu öğretme çabasına girmiştir, stadlara astıkları tabelalarla... Ki takımlar sahaya çıkarken, yıldızların ellerinden tutturarak, bebeleri tek düzen oyun alanına çıkartmaları, hepbu yüzden... Bitmedi, bitmedi... Hakemlere olan tepkilere karşı 'Respect!' (Saygıyı), pompaladılar saha içi tabelalar ve türlü reklamlarla...
Hepsini öptük, koyduk başımıza, tamam... 'Nerde lan senin adaletin?!' ana başlığıyla, Lyon'un centilmenliği ve saygıyı hiçe sayarak 'anarşist!' tavırlar sergilediği bir karşılaşma sonucunda koyuldum, UEFA denilen kurumun içine tükürdüğüm verdiği karşılıklı eşit ceza kararı sonrası, koyuldum maça... Beşiktaş'ın 'Sünepe!' koşuşturmaları ve rakip alanda az sıklıkta dolaşmalarını o an kafamda eleştirirken, Tolisso'nun yürek hoplatan pozisyonu sonrası jeton düştü ben de... Şenol Hoca'nın, ödü korkmuştu yine(!)
PENALTILARA TAŞIDILAR
Sakınan göze çöp batar misali, bu korkak düşüncenin altına imzayı, adına attığı golle, yazıverdi Lacazette! Aynı kardeşin direğe çarpan top sonrası suratım muşmulaya! dönerken, bana göre güdük ve zavallı görünen hücumların neticesinde, Talisca'nın golü, az kıprattı yüreğimi...
Geleyim sadede... Bir kenarda zıp-zıp zıplayan ve yüzü bembeyaz olmuş Şenol Hoca'ya bakıyorum, bir futbolculara... O korkaklığını, taa uzaklardan ben hissedebiliyorsam, en yakınında olan futbolcular, yüreğinin korku dolu çarpıntısını, an be an duyuyorlardı, kesin! Sona yaklaşırken futbolcular, kendi insiyatiflerini kullandılar ve uzatma derken, penaltılara kadar taşıdılar sonucu... Penaltılar atılırken, farkında değilim, ellerimi havaya kaldırdım... Her atılışda, yer değiştirdim... Ellerimi kenetledim, olmadı olmadı(!) Yaa, Şenol Hoca'm da, korkunun ecele faydası dokunmadığını, uyumadığı tüm gece boyunca, anlasın artık(!) Bu sonuçtan sonra, her halde bir taraflarına kınalar yakar UEFA...