Yok hayır dünya bunu haketmiyor.
Mavi gezegenimizi, mucizelerle dolu muhteşem gezegenimizi berbat bir dünyaya çevirdiler. Ne siyasi anlamda, ne dini anlamda birşey ifade etmeyen sapık düşünceleri, çoluk çocuk demeden sivilleri hedef alıyor. Neyin savaşını kiminle yapıyorlar, sadece kendileri biliyor. Dünya içinde yaşanamaz bir hale geliyor, herkes panik halde, üzüntü ve acı içinde. Bugün en çok acı çeken de kuşkusuz Nice'de hayatını kaybedenlerin aileleri.
Nice şehrinde sahil boyunca 7 kilometre kadar devam eden harika bir cadde Promende des Angleis.
Dünyanın en güzel kadınlarını, erkeklerini, arabalarını gördüğüm, gece ve gündüz ayrı güzelliklere sahip efsane bir cadde.
Adını savaş sonrası caddenin yapımında çalışan İngilizlere jest olsun diye 'İngiliz gezi yolu' olarak vermiş Fransızlar. Beş yıl kadar önce halen de belediye başkanı olan, Christian Estrosi anlatmıştı hikayeyi, Nice'i gezdirmiş ve her karışıyla alakalı detayı bilgi vermişti. Estrosi o dönemin devlet başkanı Nicholas Saykozy'nin yakın dostuydu ve Nice'de düzenlenen yelken turu sebebiyle devamlı yanımızda hazır bulunmuştu.
Estrosi, siyasi anlamda daha uzun süre Fransızların hayatında olacak biri, halk tarafından çok seviliyor, hükümetler tarafından destekleniyor. Genç ve başarılı bir başkan, ne kadar üzüldüğünü ve yıkıldığını tahmin edebiliyorum.
Memleketimizde bu üzüntüleri uzun zamandır yaşıyor ve acıları paylaşıyoruz. Terör ve aslında gizli savaş sivilleri, son derece kahpe oyunlarla avlamaya devam ediyor.
Dün gece ekrana düşen haber ne acıklıydı ve ne kadar derinden yaraladı tüm dünyayı, "Fransa'nın Nice kentindeki saldırıda kamyon sürücüsü aracını, kentin sahil kıyısındaki ünlü caddesi Promenade des Anglais'de düzenlenen bir havai fişek gösterisi sırasında kalabalığın üzerine sürdü"...
Dehşet içinde sosyal medyadan ve ekrandan izledik olup bitenleri. Bu hafta Bodrum'da yanına tatile geldiğim yakın dostum sanat danışmanı Gül Ergi dehşet içindeydi zira Nice'deki evinin alt katından çekilen görüntüler servis ediliyordu haber merkezlerince.
Nice terör saldırısı haberini alan tüm arkadaşları art arda aramaya başladı, şunu düşündük Gül ile yaşamak ne kadar da pamuk ipliğine bağlı artık...
GÜVENLİ YER YOK
O berbat ve ölüm saçan kamyonun harekete başladığı hastane Angelina Jolie'nin kızını doğurduğu ver, saldırının bittiği yer ise, Gül'ün evinin hemen önü...
Komşularını aradı Gül önce, insanların sesleri telefondan dışarıya geliyordu, nasıl korku dolu, nasıl endişeli... İnsanlığın nereye gittiğini sorgulamasının tam zamanı artık, daha büyük ve 'yasal' bir savaş çıkması an meselesi.
Dünya güvenli değil, bir avuç manyağın, canları nereyi istiyorsa hedef belirleyeceği ve tıpkı fantastik filmlerde insan avlayıcılarının hikayelerini izlediğimiz tuhaf senaryolardaki gibi, kimin canına kast edeceklerini beklediğimiz günler yaşıyoruz. Bazı şehirlerin adı telaffuz ediliyor. Hiçbir yer güvenli değil, dünya berbat bir gezegene döndü. İnsanlık tarihi boyunca insanın birbirine ettiği kötülük devam ediyor, soykırımın ne adı belli bu defa, ne dini, ne milliyeti.... Dua ediyoruz Gül Ergi ile dünya barışı, huzur ve gezegenimiz için. Ne yazık... Ne acı... Ne zor... Sıra kimde bekleyerek....