Tatil, deniz, güneş, yemek/ içmek anlatacaktım size ama bambaşka bir konudan bahsedeceğim. Fakat hemen kısaca anlatıvereyim şahane bir bayram geçirdim. Çok uzağa değil, Midilli'ye kaçtım anne ve babamı alıp. Kaçtım diyorum çünkü gerçekten Ayvalık'tan bayram dönemi kaçmak gerekiyor. Küçük bir kasaba Ayvalık, belli bir kapasitesi var. Park yerleri, caddeleri, bakkalları, fırınları ve otelleri hep belirli bir kalabalığa hizmet verebiliyor. Hal böyleyken yüzlerce yerli turisti üç beş gün için eylemek ne zor oluyor bilemezsiniz.
Evimizi kapattık ki babam başta karşı çıkıyordu bayramda evden ayrılmaya, geçen yıl bayram dönemi ekmek bulamayınca o da OK dedi bana;
Midilli'ye gittik. Petra'da yani adanın kuzeyindeydik, nefis bir kasaba burası, sakin, temiz ve huzurlu. Sürekli rüzgar aldığı için de havanın o berbat sıcağını ve ağırlığını hissetmiyorsunuz.
Hikaye şu, geçtiğimiz pazartesi adaya vardık, o gün üç vapurun art arda seferi vardı.
Midilli limanda pasaport kuyruğuna girince bir sorun yaşandı, sistem kilitlendi. Midilli küçük bir şehir, bilgisayarlarından mı yoksa internetten mi kaynaklandığını anlamadığım bir sorun yaşandı; biz çılgın Türkler yığın halinde gümrük kapısında birikince. Kuyruğa girmek ve birbirini iteklememek konusunda bir ilerleme yaşayacak mı gelecek nesiller bilmek isterdim bu arada, 500 kişi yapış yapış, üst üste beklemeye başladık.
BİZE GICIK OLMUŞLAR MEĞER!
Anne ve babamı alarak oturttum, illa bekleyeceğiz madem yorulmasınlar diyerek. Bir buçuk saat kadar sürdü karmaşa.
Her neyse kuyrukta bekleşenlerin, kulaktan kulağa kurdukları cümleler bugünkü yazımın ana konusu aslında. Şöyle dedi 39 yaşında olduğunu söyleyen tıknaz, esmer erkek:
"Cumhurbaşkanı yüzünden bizi bekletiyorlarmış, az önce duydum..." Adam biraz çaprazımdaydı ve dakikalardır yerinden kımıldamamıştı, ne ara bu engin bilgiyi edinmişti acaba, merakla sordum;
"Cumhurbaşkanı'na kızmışlar bizi bu yüzden oyalıyorlarmış." Cevap çok komikti; babamla dayanamadık güldük. Adamın yorumunu duyan bir kadın arkasına dönerek ve cümleye ciddi bir katkıda bulunarak, "Dış politikamızı beğenmeyen Yunan makamları bizi protesto etmeye başlamış" dedi. Babamla birbirimize baktık ve sustuk, zira hararetli bir tartışma başlamıştı.
İnsanların kafasına güneş de geçmiş olamazdı, gemiden inmiştik ve havalandırması olan bir yerde bekliyorduk.
"Ya ne alakası var dış politikayla, görevli memur gelip bilgisayar sisteminde sorun var kusura bakmayın dedi ya" dedim; dövecek gibi baktılar. Her sorunu, çok veya az esen rüzgarı, fazla ısınan havayı, eşleriyle yaşadıkları problemleri, ellerine batan dikeni Cumhurbaşkanı'ndan bilen bu bir grup insandan tırstım açıkçası...
Bir süre sonra sorun bitti girdik adaya...
DEĞİŞ TOKUŞ YAPALIM
Hikayenin ikinci kısmı şu, adadan döneceğimiz gün Midilli'de nefis bir butik otelleri olan artık aile dostlarımız saydığımız Dimitri ve Maria'ya kahve içmek üzere uğradık.
Olympias Butique Hotel'e gittik, uzunca bir sohbetten sonra onlara devlet başkanları Aleksis Tsipras ile İstanbul Conrad Hotel'de tanıştığımı söyledim.
Karı koca ikisi birden, "Aman al senin olsun biz istemiyoruz, bir ayda ülkenizi mahveder, bizi bitirdi" dediler büyük bir heyecan ve gerginlikle.
Yunanistan'da bizim kadar bizden nefret eden yok diye düşündüm, babamla yine birbirimize baktık; o sırada Dimitri şöyle dedi: "Sizin başkan bizde olsaydı şu anda kimse sırtımızı yere getiremezdi..." Şaka gibi değil mi, Midilli'ye girerken duyduklarımdan sonra çıkarken duyduklarım da şaşırttı beni... Gümrükte bekleyenler yanımızda olsa Maria ve kocasını hırpalarlardı sanırım, onların sıkı birer Tsipras hayranı olduğuna eminim çünkü...