Tuğçe Kazaz bir yorum yaptı, kurban kesmekle alakalı. Alakalı alakasız herkes atıldı, yorum yaptı, cevap yetiştirdi.
Her konuda uzman, dünya çapında başarılara imza atmış, her biri birbirinden kıymetli köşe yazarlarımızdan biri olan 'magazin kızı' ve gönüllü din alimi Ertuğrul Özkök de, "bak kızım böyleyken böyle" diye yazarak ayar verdi Tuğçe'ye...
Birkaç kez telefonda konuşmanın dışında bir yakınlığımız yok. Çok sevdiğimiz ortak dostlarımız var, annelerimiz Ayvalıklı, o kadar.
Tuğçe Kazaz çok güzel bir kadın ama kusura bakmasın bizim standart 'ünlü' tanımımıza uymuyor. Sevgili Tuğçe, bak sana açıklamaya çalışacağım, nedense anlamıyorsun...
Bazı gazeteciler, özellikle sana da cevap yazan Ertuğrul Özkök ve sevimli dostları; standart güzelleri sever. Biz Türk milleti biz miktar böyleyiz galiba, ikiyüzlü ve önyargılıyız. Dedikoduyu sever, gıybetten beslenir, iftiraya sıcak bakarız.
CESARETTEN ÖDÜMÜZ PATLIYOR!
Sen güzellik kraliçesi seçilip, arada dizilerde rol alıp, ünlü bir işadamı veya köşe yazarıyla evlenseydin, hiç sorun olmayacaktı.
Magazin programlarına konuk olacaktın, o güzel gözlerini "Ayy inanmıyorummm" diyerek kırpıştırarak sohbetlere katılacaktın. Modellik döneminde çektirdiğin fotoğrafları çektirmeye devam edecek, pilates yapacak, kilo vermenin sırlarını anlatacak, bizi de mutlu edecektin. Ama sen geldin, bilmediğimiz yerden konuya girdin.
Bilmediğimiz yer neresi, hemen anlatayım.
Cesaret... Biz cesareti bilmeyiz, cesur insanları frikik verdikleri ölçüde severiz.
Farklı düşünen, düşündüğünü söyleyen, fikir üreten, soru soran, soru sorup düşünülmesine sebep olan, sorgulayan, başka bir yere bakmamızı sağlayan insanlara karşı temkinliyizdir. Daha doğrusu, korkarız onlardan.
KİLİSEDE MUM YAKMAKTA SAKINCA YOK!
Senin cesaretinden ödümüz patladı mesela, attığın adımlardan 'tırstık'. Biz vasat işleri severiz, vasatlıktan dünya kadar para kazanan abilerimiz ablalarımız var. Korkak olduğumuz için, istemediğimiz adamlarla evlenir, istemediğimiz hayatları yaşar, merak etsek de bir şey deneyimleyemeyiz. Senin Hıristiyan olma meselene bakalım mı?
Evlendin ve dinini değiştirdin diye sana demediğini bırakmadı bizim 'çokbilmiş paçozlar'...
Yurtdışında ve içinde, kiliselerde elinde mumla huşu içinde dilek dileyen, "ayın 1'i" kilisesi'ne giderek papazlara sarılıp ağlayan, ellerini duvarlara sürterek sızlayan, koca arayan çok kadın gördüm. Hiç kendilerine ve ne yaptıklarına bakmadan, şuursuzca başkaları hakkında konuşurlar.
Derler... Demediklerini bırakmazlar... Dediler de... Müslüman kadının veya erkeğin kiliseye giderek, "neme lazım, işi garantiye alayım bir de bu kapıdan dileğimi dileyeyim" mantığı işlerine gelen şahane bir mantıktı. Sen yıktın geçtin, hata ettim dedin, kalbini açtın, yüreğini paylaştın. Kusura bakma, şimdi de kurban kesmenin farzlarını anlatıyorsun. Senin Bodrum'a gidesin yok mu; şöyle giyin kuşan magazincilerin karşısına geç, "yeni sezonda ben de varım" de, "benden güzeli yok" de, "albüm yapacağım" de...
Ertuğrul amcan sevinsin, "hah şimdi oldu" desin. Ne işin var, düşünüyor, sorguluyor, fikir üretiyorsun, korkarım bir de kalkar abidik gubidik içeriği olmayan bir kitap yazarsın. İyice korkacaklar. Yapma.