Hayal kurmadığımı, hayal kurmayı 6 yaşında bıraktığımı defalarca yazdım, okuyucum biliyor. Bu bir tespit ve niyet yazısıdır.
Cebindeki parayı son kuruşuna kadar, bırakın tanıdığı hiç tanımadığı kişilerle paylaşan biri olarak; büyük ikramiyeyi kazandığım takdirde parayı sıfırlamam, sanırım yarım saatimi alacaktır.
O da, bazı mailleri yazmam ve yollamam için gereken zaman...
50 KİŞİYE 200 BİN LİRA
Yüz kişiye, hayatıma bir şekilde dokunmuş yüz kişiye 100'er bin lira vereceğim; listem hazır. 50 kişiye 200'er bin lira gidecek.
Bu arada aile fertlerinden veya arkadaşlarımdan bazıları, kafayı sıyırdım diye benimle özel olarak konuşacak ve psikiyatr tavsiyesinde bulunacaklar.
Psikiyatrım da hazır, sayın Profesör Kerem Doksat, ki kendisi zaten hali hazırda bir miktar üşüttüğümü biliyor, itiraz etmeyecektir.
20 milyonu bitirmiş bulunuyorum an itibarıyla. Bir 10 milyon da aileme gidecek, abiler yeğenler falan.
Etti mi 30 milyon, sanırım etti.
Ha tabii, hesaplarımı kontrol edecek bir beyin takımım da olacak, vergisi veya yolu yöntemi için beni yönlendirecek...
20 milyon için, çocuklar, yaşlılar ve hayvanlara gidecek şahane planlarım var.
İhtiyacı olana fon oluşturacak bir sistem, sürekli para getirecek bir sistem bu.
NEW YORK TIMES'DA KÖŞE YAZACAĞIM
Para bitmek üzere ve kendime ayırdığım 10 milyondan pek bahsetmek istemiyorum. Belki de bahsetmeliyim, şöyle; hayat boyu rahat edeceğim bir yatırım yapacağım.
Zevkim için ayıracağım para da olacak elbette.
Öyle çanta, araba, mücevher değil; zaten hepsine kimi zaman fazlasıyla sahip oldum.
Hiçbir havalı ve çok pahalı marka çantadan, henüz lisedeyken rol aldığım tiyatro oyunundan kazandığım parayla, Ankara Tunalı Hilmi Caddesi'nden aldığım haki, asker çantası kadar zevk almayacağımı biliyorum çünkü. Hep arabam oldu, babam sağ olsun. Kendi kazandığım parayla kiraladığım ilk arabayla yaptığım yolculuk kadar zevk almadım desem!
Yayın yönetmenim Şebnem Bursalı izin verirse de, dünyanın en önemli yayın organlarında yarımşar sayfa ilan yeri satın alıp, köşe yazısı yayınlayacağım.
Ha New York Times olur, Yomiuri Shimbun olur, Bild olur, USA Today olur, The Sun olur; bilemem...
Keyfime göre, kafama göre, dünyanın gidişatına göre...
Şu an aklıma geldi, bilet almayı unutmamam lazım...
Yazayım bir yere de hatırlayayım...