Şimdi Cumhurbaşkanı ama bugünün çocukları ve gençleri Başbakan olarak yalnızca Recep Tayyip Erdoğan'ı biliyorlar. Bizim zamanımızda da Süleyman Demirel hep Başbakandı. Fikret Kızılok şarkısını bile yapmıştı: "Süleyman hep Başbakan, Başbakan hep Süleyman" diye.
O dönemin gençleri olarak kızardık Demirel'e. Sevmezdik. Gerici bulurduk. Seçimleri kazanmasın isterdik. Ama darbelerle, muhtıralarla gitse de o yine gelir ve Başbakan olurdu. Nitekim 12 Eylül'den sonra da siyasi yasaklar kalkınca meydanlara inmiş, tek başına iktidara gelemese de en çok oyu alan parti lideri olarak hükümeti kurmakla görevlendirilmiş, SHP ile koalisyon kurmuş ve yeniden Başbakan seçilmişti.
O dönemde solla barıştığını söyler siyasi yorumcular. Demokrat kişiliği ve uzlaşmacı tavrı ile "Bir Bilen" kimliği ile hoşgörüsü ile herkesin "Baba"sı oldu.
Öyle veya böyle Türk siyasi hayatına damgasını vuran bir liderdi Demirel.
NAZMİYE HANIM VE O
Tabii onu geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz 65 yıllık eşi Nazmiye Hanımsız anmak olmaz. O yılların Başbakan eşleri de farklı idi. Nazmiye Hanım çok göz önünde olmazdı, basına konuşmazdı ama hep göz önündeydi. Gazetecilerle söyleşi yapmaz ama onları evinde hep ağırlardı. Onunla tanışmayan ve konuşmayan gazeteci yoktur ama hep bir sır küpü idi. Meslektaşım Ayça Atikoğlu, 2006 yılında yayınladığı "Cumhurbaşkanı Eşleri" adlı kitabı için de kapısını çalmış ama konuşturamamıştı. Ama kitapta hem Nazmiye Hanım'la hem de Süleyman Demirel ile ilgili anılar var. Onlardan biri Nazmiye Hanım'ın Baba'yı eve almadığı bir gecenin hikayesi.
Bir dönem Yaşar Topçu, Cavit Çağlar, Mehmet Ali Yılmaz gibi isimler Süleyman Demirel'i akşamları dışarıya, yemeğe çıkarmaya başlamışlar. Bir gece yine geç saatlere kadar yenilip içilmiş ama ipin ucu biraz kaçmış. Süleyman Bey, Güniz Sokak'taki evin kapısını çaldığında saat sabahın dördüymüş, Nazmiye Hanım da "Neredeysen orada kalsaydın" deyip kapıyı açmamış. Demirel de o gece Cavit Çağlar'ın evinde kalmış ama çok huzursuz olmuş.
UYUMLU BİR ÇİFT
Kitapta şu satırlar da yer alıyor: "Onları el ele, göz göze görmediysek de, Nazmiye Hanım yürüme zorluğu çektiğinden hep Süleyman Bey'in bir adım gerisinden geliyormuş gibi gözükse de, uyumlu bir evlilikleri olduğu biliniyor. Demirel çifti mutlu yıldönümlerini kendi aralarında kutlamayı hiçbir zaman ihmal etmemiş ve tabii birbirlerine armağan almayı da. Süleyman Bey eşine genellikle "Beşi bir yerde" alırmış, Nazmiye Hanım ise eşine kravat ve kol düğmesi almayı severmiş."
Onları tanıyan herkesin hemfikir olduğu bir konu da birbirlerine olan sevgileri ve düşkünlükleri. Yaşamı birbirlerinden ayrı düşünemediklerini söylemek yanlış olmaz. Televizyonda dinlediğim bir programda Süleyman Bey'i en yakından tanıyan gazeteci Yavuz Donat, onun eşinin görüşlerine çok önem verdiğini ve onun beğenisini ve onayını almaya çok değer verdiğini anlattı. Her mitingten sonra ilk işi eşini aramak olurmuş. "Nazmiye, kalabalık muhteşemdi" diye başlarmış anlatmaya. Amacı karısından bir "Aferin" almakmış. Ama notu kıtmış Nazmiye Hanım'ın, "İyi, iyi" demekle yetinirmiş sadece. Bunu duymanın bile iyi geldiğini söylüyor Yavuz Donat.
Şimdi bir aradalar. Allah rahmet eylesin.