Bayıldım Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü Öğrencilerinin sosyal sorumluluk projelerine.
Yaşlı, özürlü ve ihtiyaç duyan kimselere "Dost eli" olmuşlar.
Onların Pazar torbalarını taşımışlar.
Toplumun ihtiyacı olan dayanışma ve yardımlaşma ruhunun bir pazar yerinde gerçekleşmesini sağlamışlar.
Bravo projenin sahibi öğretim Üyesi Hüsnü Kayıkçıoğlu'na ve bravo çalışmaya katılan tüm gençlere Pazar torbası deyip geçmeyin, oldukça ağırdır. Bir kilo patates, iki kilo soğan, üç kilo domates derken bir bakmışsınız torbalar çoğalmış ve ağırlaşmış.
Her biri 20'şer kilo oluvermiş.
Gençken bile taşımak zorken, yaşlanınca imkansızlaşıyor.
Eskiden pazarlarda küfeciler olurdu. Sırtlarında sepetleri "Abla taşıyayım mı?" diye sorarlardı. Genç-yaşlı insanların sırtına yük yüklemek pek hoşumuza gitmese de, işleri bu olduğu ve bu işten para kazandıkları için ses çıkarmazdık. Daha sonra tekerlekli Pazar torbaları dönemi başladı. Çok da iyi oldu.
Aslında bilim ve teknolojinin önemi bu işte.
Amaç hep insanoğlunun hayatını kolaylaştırmak ve ona hizmet etmek. Elektrikten teflon tavaya kadar bütün buluşlar ve icatlar insanoğlunun yararı için.
Tekerlekli alışveriş çantaları ve bavullar da öyle.
AR-GE ÇALIŞMALARI
Bir zamanlar seyahate çıkarken kayışlı bavullar vardı taşımakta zorlandığımız. Sonra bavulları taşımak için tekerlekli aparatlar, sırt çantaları derken tekerlekli bavullar çıktı da rahatladık.
Artık taşımıyor yürütüyoruz bavulları. Bunlar da bir ar-ge ürünü, yani araştırma ve geliştirme sonucu ortaya çıkan ürünler.
İnsanların hayatını kolaylaştırmak için üretiliyorlar. Ama bizler kendi hayatımızı kolaylaştırmak yerine zorlaştırıyoruz. Özellikle kadınlar. Yurt içi seyahatlerde orta yaşlı Anadolu kadınlarının uçağa ellerinde torbalarla bindiğine şahit oluyorum. Pazar usulü onlarca torba... Pazar torbası kadar ağır değiller belki ama taşımakta zorlanıyorlar, yürümekte, yürüyen merdivene ve uçağa binmekte, kabine yerleştirmekte vsAlsa bir tane kabine sığacak küçük ve tekerlekli bir bavul işi kolaylaşacak. Hadi diyelim ki bavul taşımak istemiyor, büyük bir çanta da olabilir.
Tekerlekli alışveriş çantası da...
Mesela cüzdan görünümünde kocaman çantalar var. Küçük bir portföy veya küçük bir çanta.
Açıyorsun kocaman bir valize dönüşüyor. Bunlar da ar-ge ürünü çantalar.
Elin oğlu araştırıyor, buluyor ve hizmete sunuyor. Bizse araştırmayıp bulmadığımız gibi kullanmıyoruz da. Çünkü ne hayatımızı kolaylaştırmayı biliyoruz ne de icat çıkarmayı. İcat çıkardığımız anda büyüklerimizden "icat çıkarma" uyarısıyla karşılaşıyoruz.
Takdir edileceğimiz yerde azarlanıyoruz yani.
"DOST ELİ" PROJESİ
Biz yine projeye dönelim. Ziraat Mühendisleri Odası'nın da desteklediği sosyal sorumluluk proje hizmeti ilk olarak Bornova Merkez ve Çamdibi pazarlarında başlamış. Yaşlı, özürlü ve ihtiyaç duyan kimselerin pazar torbalarını "Dost eli" yazılı tişörtleriyle taşıyan öğrenciler, günümüzde alışık olunmayan görüntülerle karşılaşmışlar. Toplumun ihtiyacı olan dayanışma ve yardımlaşma ruhunun bir pazar yerinde gerçekleşmesi, bir beklenti olmadan gençler tarafından veriliyor olması karşısında şaşkınlıklarını gizlemeyen ihtiyaç sahipleri, gençliğin içindeki yaşamda tüketilemeyen duyguların varlığı karşısında çok duygulandıklarını ifade ederek bu hizmetleri gerçekleştirilmesini sağlayanlara teşekkürlerini göndermeyi ihmal etmemişler.
Projenin bir boyutu daha var ki o da çok önemli. Öğrenciler, satıcı ile tüketici arasındaki diyalogları yakından izleyerek, tüketicinin ürünleri alırken dikkat ettikleri tercih standartlarının ve satıcı ile olan diyaloglarını da inceleyebilecekler. Bunun üretim kalitesinin analizine yarayacağını söyleyen Ziraat Mühendisleri Odası Başkanı Ferdan Çiftçi, ürün taleplerindeki eksik, yanlış bilgilerin öğrenciler tarafından yerinde öğrenilmesinin, zaman içinde toplumun sağlıklı ürün alınması/tüketilmesi bağlamında kullanılabilecek önemli verilere dönüştürülebileceğini söylüyor.
Unutmadan belirtelim, bu hizmetten yararlanmak isteyenler sadece "Dost eli" yazılı tişörtleri giymiş öğrencilere torbalarını taşıtsınlar. Yoksa yardım eli altında yaşlıların sömürülüp istismar edildikleri de günümüzün sevimsiz bir gerçeği.