Yüreğinde merhamet taşıyan her insanı üzen, yaralayan, kahreden haberler, çocuk ve kadın cinayetleri...
Bir insanın küçücük bir bedenden ne istediği, neden hunharca cinayetlere kurban gittiği, tecavüz uğradığı akıl alır gibi değil...
Kadına el kaldırmak, öldürmek ise, başlı başına bir suç... Bir insanlık suçu, bir hak gaspı, affı asla kabul edilmemesi gereken korkunç bir cinayet...
Bir insanın başka bir insanı, bir çocuğa eziyet çektirmesi, canını alması, dünyanın neresine giderseniz gidin vahşettir.
Cezası da çok ağır olmalıdır; caydıracak nitelikle ve utanç içinde yaşatacak cinsten...
Yok hayır, son günlerde çok konuşulan idam değil demek istediğim, daha ağırı, yüz kızartıcı olmalı, yaptığına bin pişman ettirecek caydırıcılıkta olmalı...
Ki bir daha el kaldıramasın, aklına bile getiremesin.
***
Bunun en ağır cezası, hayata boyunca toplumdan dışlanmaktır. Öyle utanç içinde, bakışların altında ezile büzüle yaşamak...
İdam işin kolay yolu, acı çekmeli bu tipler... Nasıl kadına, çocuğa acımadıysa, toplum da ona acımamalı...
Çünkü bu işin eğitimle falan alakası yok ama vicdanla var.
Nice üniversite mezunu adam var, karısını dövüp öldüren... O yüzden, utanç içinde yaşayacağı bir süreç ceza olarak verilmeli ona, onlara...
Belki o zaman; bu şiddet, bu vahşet, bu inançsızlık biter, çocuğa, kadına, "o eşsiz gücünü (!)" kanıtlama sapıklığı son bulur.
İnsanın, insan gibi yaşayacağı bir dünya elbette var, sorun sadece o değil ki...
Sorun sadece bu tip insanları, psiklojik travmalardan geçirip topluma kazandırma çabaları değil ki...
İşin özü, onu aşağılayan bakışların daima üzerinde olması...
***
Bir insanın canını almak, onu kendi emelleri doğrultusunda kullanmak, parçalamak, yok etmek, bir insanlık suçudur.
Bir insanı, başka bir insanı yok etmeye iten nedenlerin üstünü örtmek de, cinayet işlemekten farksızdır.
Toplumsal bilince sahip olan insanların bir çocuk katiline, bir kadın katiline vereceği en büyük ceza, onu ömür boyu aşağılayan "bakışlarına" mahkum etmektir.
Bir çocuğu bir kadını yok etmenin bedeli, sadece hapis cezası değil, toplumsal prangadır.
Hapis cezası bir gün biter, ama insanın insana taktığı praga, cehennemi ömrü boyunca yaşatır.
Ve onun "hafifletici sebepleri" yoktur.
GÜNÜN SÖZÜ
Toplumsal bilince sahip olan insan, kanmaz, kandırılamaz. Onun içindir ki, gücü elinde bulunduranların ilk hedefi, bilinç özgürlüğüdür.
H.D
Kum ve taşın öğrettiği değer
Bu hikaye, iki arkadaşın çölde yürürken yaşadıklarıyla başlar. Yolculuğun bir noktasında bir münakaşa olur ve biri diğerine tokat atar. Tokadı yiyenin canı acır ama birşey söylemeden kuma şöyle yazar:
"Bugün en iyi arkadaşım beni tokatladı".
***
Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve suya girmeye karar
verirler. Tokadı yiyen bataklığa saplanır ve boğulmak üzereyken
arkadaşı kurtarır. Boğulmadan kurtulduktan sonra bir taşa şöyle
yazar: "Bugün en iyi arkadaşım hayatımı kurtardı"
***
Tokadı atan ve hayat kurtaran sorar: "Canını acıttığımda kuma yazdın
neden şimdi taşa?" Diğeri cevaplar: "Birisi canımızı yaktığında kuma
yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı silebilsin, ama biri bizim için iyi
bir şey yaparsa taşa kazımalıyız ki hiçbir rüzgar silemesin.
Acılarınızı kuma ve iyilekleri taşa yazmayı öğrenin.