Aşık Veysel’in elinden tuttu Zeki Müren’e kostüm dikti

Uşak Eşme'nin Takmak köyünde doğduktan sonra 1953'de İzmir'e taşınan Hacim Kulalı, terziliğe 14 yaşındayken başladı. En iyi ustaların yanında hiç para almadan çalışan Kulalı, çok sayıda ünlüye de elbise dikti. Agora'da 4 dönem muhtarlık yaptı. Yanında yetiştiği ustası çağırdığında Fransa'ya gitseydi bugün belki Dior ya da Versace gibi bir markanın baş terzisi olacaktı ama o ailesini ve kendisine bağlı müşterilerini bırakıp gidemedi. Fuar'ın en gösterişli dönemlerinde İzmir'in aranan terzisi olarak Zeki Müren'e kostüm dikti... Şimdi ise eskiden para bile almaya utandığı küçük fermuar ve paça işleriyle mesleğini Güzelyalı'da devam ettiriyor. "Çünkü artık o eski el işçiliğinin değerini bilen de ona ihtiyaç duyan da kalmadı" diyor. 81 yaşındaki Hacim Kulalı 67 yıldır hiçbir gün aksatmadan açtığı dükkanı ve esnaflık ahlakı ile Yılın Ahisi ödülünü alarak çocuklarına büyük bir gurur miras bırakıyor...
DİOR'U REDDETTİ
● Terziliğe kaç yaşında başladınız? 1953 senesinde Uşak Eşme'de başladım. Terzi çırağıydım orada. İzmir'e geldiğimde ise İzmir'in en önemli terzilerinin yanında çıraklık yaptım. Onların yanında sırf işimde iyi yetişebilmek için beş kuruş para almadan çalıştım. Kel İhsan lakaplı ünlü bir terzi vardı. Sonradan Amerikan Başkanı Kennedy'e bile elbise diken Dior'a baş kalfa olarak gitti Fransa'ya... Beni de aldırmak istedi ama ben gitmedim.
● Neden gitmediniz? İşim çok güzeldi. Çocuklarıma kıyamadım. Amerika'dan da teklif geldi bana ama oraya da kalfamı gönderdim. Hayat. Ama böyle olacağını bilseydim giderdim, çünkü ben sanatkardım. İşimi her türlü bitiriyordum.
● Sonra ne oldu? 1964 yılında Namazgah'taki dükkanımı açtım. 45 yıl boyunca orada özel dikim terziydim. Bu arada da 4 dönem muhtarlık yaptım.
Ünlü isimlerle nasıl tanıştınız? İlk tanıdığım ünlü Aşık Veysel'di. Uşak'ta Amcamın bir sineması vardı. Aşık Veysel'i getirdi konser için. Terzi çıraklığına yeni başlamıştım 12-13 yaşlarındaydım. Amcam bana 'Veysel amcanı al gel' dedi. İstasyondan almaya gittim onu. Elinden tuttum. Yolda bana mesleğimi sordu, 'terziyim' dedim. Yazık! arkadan yamalı ceketi vardı. Ayağında ayakkabısı yoktu. 'İnşallah, bana bir ceket dikersin' dedi. Sonra dikmek nasip olmadı tabi çok ufaktım.
● Peki Zeki Müren ile tanışmanız nasıl oldu? 1965 senesinde Zeki Müren'in ilk gelişiydi İzmir'e... bizim Eşme'deki istasyon müdürü orada kulis ve kostüm işlerine bakıyormuş. Terziye ihtiyaç duyulunca beni tavsiye ediyor. Ona şal yaka kemik rengi bir ceket diktim. Çok beğenildi. Ancak benim dükkanın orası çok dar bir sokak olduğ için Zeki Müren benim oraya bir daha gelmek istemedi. Ben otele gidiyordum ölçü almaya.
ÇOK NEZİH BİR İNSANDI
● Neden daha büyük bir yere geçmediniz? Geçmek istedim. Gül Sokak'ta bir dükkan tuttum. Ama buradan ayrılacağımı duyan herkes dükkanıma geldi ve beni vazgeçirdiler. Verdiğim kapora bile yandı. 7-8 kalfam vardı manto dikiyordum ve hem erkek hem kadın terzisiydim. Büyük ısrarlara dayanamayıp orada kaldım.

● Zeki Müren nasıl bir müşteriydi? Prova yaptık çok efendi bir insan. Gayet nezih. Kemik rengi al yaka bir kostüm diktim. Zaten biliyorsunuz kostümlerinin çizimlerini kendi yapıyordu. Onun çizdiği modele göre diktim..
PROTOKOLDEN İZLERDİM
● Peki sonra Zeki Müren'le görüştünüz mü? Onun saz heyetinin kostümlerini de hep ben diktim. O zaman konfeksiyon yok. Fikret Karahan, Çoşkun Erdem, Muammer Çetinyay'ın kostümleri İzmir'de hep benden çıktı. Hala arkadaşımdır. Gelir. Onlar hep bana gelirlerdi.' 'Agora Meyhanesi'nin yazarı Onur Şenli de benim arkadaşımdı.'
● Sahnede izlemeye gider miydiniz? Tabii ki Zeki Müren'in tüm sahnelerini protokolle birlikte en ön sıradan izledim, eşimle beraber.
● Fuar'ın sizin için de önemi büyüktü değil mi? Evet Fuar zamanı gazinolara gelen ünlülere kıyafet dikmekle kalmaz, gazinolara giden ailelere de özel kıyafetler dikerdik. O zaman herkes Fuar'a hazırlanırdı. Kendine özel kıyafet diktirirdi. Fuar zamanı büyük yoğunluk olurdu dükkanda. Ayrıca Fuar Lunapark'taki balerinin elbiselerini de ben dikerdim. Yıllarca balerini ben giydirdim.
● Başka kimler gelirdi dükkanınıza? Çok özür dilerim kibirli bir insan değilim ama o dönem herkes benim dükkanımda kıyafet diktiremezdi. Çünkü İzmir'in tanınmış zenginleri benim müşterimdi. Kibariye bizim muhitimizin kızıydı. O sürekli gelirdi. Bergen de İzmir'e geldiğinde mutlaka beni ziyaret ederdii.
45 YAŞINDA OKULA GİTTİ
● Hayatta en büyük pişmanlığınız ne peki? İyi bir tahsil yapmayı, okumayı çok istedim. Ama olmadı. 45 yaşında gece okuluna başladım. 3 sınıfa kadar okudum. Ayağım kırıldı ondan sonra gitmedim. Muhtardım o zaman.

● Çocuklarınız neden sizin işinizi devam ettirmedi? Ben çocuklarımın hep okumasını istedim. Kızım adliyede müdür oldu ama oğlum da okumak istemedi.
● Şimdi de daha başka yerlerde olabilirdim diyor musunuz kendinize? Hayır belki de bu kadar yaşamazdım 81 yaşındayım. Ben hep çalıştım. Tatil yapmadım. Yaptıysam dört günü geçmez. Dükkanım tertemizdir. Sabah 7'de açarım dükkanı.
● Hala özel dikim yaptıran var mı? Var ama çok az tabii. Artık çoğunlukla tadilat işleri yapıyorum. Şimdi eskisi gibi bir işçiliği 5 bin TL verseler yapamam. Her şey elde dikiliyordu o zaman. Teknolojiyle birlikte benim mesleğim de rafa kalktı. Özel dikim bir elbiseyi başkasının üzerinde göremezsiniz.
Burcu ILGIN