Gönül Erenleri - Gönüller Nakkaşı Şah-ı Nakşibend Hazretleri

Şah-ı Nakşibend (k.s) Hazretleri, miladi IX. Asır'dan itibaren, önemli bir ilim ve irfan merkezi haline gelen Mâveraünnehir Havzasında, Buhârâ şehrine 9 km. uzaklıktaki Kasr-ı Hindüvan'da (Kasr-ı Arifan) dünyaya teşrif ettiler (h. 718; m. 1318). Asıl adı, Muhammed b. Muhammed Buhârî'dir. Şah-ı Nakşibend (k.s) Hazretleri'nin doğduğu ve içinde büyüdüğü, sosyal ve siyasi şartlar; dinin aslına dönmeyi ve Müslümanların tekrar eski düzenlerini kurmalarını gerektiren acziyet ve güçlüklerle dolu bir ortam oluşturmuştu.

Nakşibend (k.s) Hazretleri, daha ilk çocukluk yıllarındayken, Hacegan Tarikati şeyhlerinden Muhammed Baba Semmâsî (k.s) Hazretleri, müridleriyle beraber o köye gelmiş ve Muhammed Bahauddin'i manevî evlatlığına kabul etmiştir. Muhammed Bahauddin, Emir Külal (k.s) Hz.ne intisab etmiş, tarikat adabının öğrenilmesi, sohbet ve zikir telkinlerini ondan almıştır.
İmam-ı Rabbânî (k.s) (ölm. 1625) döneminde Hindîstan ve havalisine; Mevlana Halid Bağdâdî (ks) zamanında da bütün Orta Doğu'ya yayıldı.
Osmanlı Padişahları Nakşibendiliği himaye ettiler. Son Osmanlı Padişahı, Vahdettin Han'ın da Nakşî-Halidî.s) Hz.nin, müridî olan Emir Külal (k.s) Hz.ne hitaben 'Bu erin terbiyesi sana aittir' dediği rivayet edilmektedir.

Özet olarak, Âlî Nakşibendî Tarikati'nin hakikati, Allah-u Zülcelal'le sürekli olarak beraber olmaktır, huzurdur.