Tersanede tulumları giyip kolları sıvadı

CANAN DUZDOL
Gönül Erkut, denize gönül vermiş bir İzmir sevdalısı. O, Körfez'in kokusuyla büyümüş bir çocuk olarak erken yaşlarında maviliğin içine dalmış. Yaşı ilerledikçe de bu tutkusunu profesyonelliğe taşıyarak geçmiş kaptan köşküne ve Türkiye'nin ilk amatör bayan "yat kaptanı" olarak denizcilik kitabına adını yazdırmış. Ardından dünyanın 4 bir yanına uzanan denizcilik maceralarıyla doldurmuş hayatını. Şimdi, televizyonculuk işine el atarak bir yerel televizyonda program hazırlayan Erkut ile hem denizcilik macerasını hem farklı coğrafyalarda zaman geçirmesinden kaynaklanan yemek tutkusunu hem de televizyonculuğunu konuştuk.
Türkiye'nin ilk amatör bayan yat kaptanı olarak tanınıyorsunuz. Nereden geliyor bu deniz sevgisi?
Öncelikle ailemin deniz aşkı, babamın ödüllü yüzücü olması ve beni çok ufak yaşta denizle tanıştırmasından geliyor diyebiliriz. Sonra da bir denizciyle hayatımı birleştirince deniz benim için kaçınılmaz oldu.
Kendinizi nasıl yetiştirdiniz?
Benim okul hayatım İstanbul'da başladı; İzmir ile devam etti. Üniversite eğitimim ise matematik ve astronomi üzerineydi. Ama insanın ruhunda özgürlük, deniz ve tabiat varsa tüm denizcilik ile ilgili kurslara gider, sertifikalar alır; tıpkı benim gibi.. Denizcilik alanında kendimi bu şekilde geliştirdim. Ve ardından yoğun geçen deniz hayatı da bilgilerimi pekiştirmemi sağladı.
Türkiye'de mi başladı bu serüven?
Evet bir Karadeniz teknesi alınması ile başladı, sonra Fethiye'de talihsiz yangınla teknemiz yok oldu. Bu olayın ardından ani bir kararla İtalya- Viareggio'ya gittim. Orada tulumları giydim ve tersanede çalışmaya başladım. Benetti Tersanesi'nde yapımı tamamlanan 58m. M/Y(motor-yat)'ta benim de emeklerim bulunuyor. Bu da benim için çok özeldir.
Yabancı diliniz var mıydı İtalya'ya giderken?
Sadece İngilizce biliyordum, İtalyanca bilmiyordum. O sırada üniversiteden mezun olmuş ve eğitimini başka bir alanda yapmış gencecik bir kızdım. Dil bilmem, işe hakim değilim.. Ama önemli olan azim; sokakta her gördüğüme elimde İtalyanca sözlükle bir şeyler sorrdum. İşçilerle de öğrendiğim kelimelerle anlaştım. Onlardan ilk öğrendiğim ise bir küfür olmuştu. Ama zorlanmadım çünkü İtalyanca şiir gibi bir dil..
O AN HEYECAN DORUKTA
Peki tekne bitti; sıra denizde mi?
Evet, işte o en güzel an. O an heyecan dorukta. Teknemiz suya atıldı ve ohh gelsin seyirler...
Nereler vardı rotanızda?
Nereler yok ki.. İtalya'nın en güzel kıyıları ve limanları; sonra Akdeniz'de sırasıyla Fransa- İspanya (Baleria Islands, Mayorka, Minorka, Ibiza)- Cebelitarık... Yalnız tekne büyük olduğu için mega yatların girdikleri yerlere giriyoruz ya da açıkta demirleyip karaya çıkıyoruz.
Daha küçük bir tekne almayı düşünmediniz mi?
Tabii ki bu deniz hayatında tekne ve iş değiştirme söz konusu. Belli bir zaman sonra ya anlaşmanız biter ya da siz değiştirmek istersiniz.
Ama bu teknenin sizin için anlamı hayli fazla olmalı...
Tabii ki.. Hızla geçen sekiz senede ara sıra yaptığımız turlar oldu mesela, Barbara Stresiend, Elton John gibi meşhurlarla da birlikte turlar yaptık, özel anılarımız oldu. Yine bu ara Revlon'un sahibi Mr. Petrocelli bizim teknemizi kiraladı; bir hafta boyunca yemekler ve kokteyllerle dolu inanılmaz bir tur yaptık. Ama bir süre sonra Türkiye'ye geri döndük.
Neden?
Ufak bir sağlık sorunu yaşadım. Ama bana rahat yok ki hemen bir iş teklifi geldi, reddedemedim.
Neydi bu teklif?
İzmir Hilton otelinde organizasyonlar düzenliyordum. Bu iş, benim için değişik ve özeldi. Çünkü casinolarda o güne kadar olmayan bir ilki gerçekleştirdim. Her ay özel eğlenceler düzenledim; western night, beach night, roman night derken; rulet masalarında dansöz oynattık, hatta casinoya gerçek at bile getirdik. Harika neşeli ve eğlenceli günlerdi..
İŞLEYEN DEMİR
Siz dinleneyim derken yeni bir yorgunluk çıktı yani.
Evet, ama işleyen demir ışıldar örneği çalış çalış çalış... Hiç usanmadım. Fakat gece çalışmaya ancak iki buçuk yıl dayanabildim. Sonra Pulman Etap Oteli'nden yemeklerle ilgili bir iş teklifi aldım, bu da benim en sevdiğim konulardan biriydi. Orada da güzel günler geçidim; sonra şirket el değiştirdi, ben de sektör değiştirdim.
Çok yoğun bir iş hayatınız olmuş gerçekten..
Evet, bazen başım döndü koşturmaktan. Hatta bunlardan başka bir İtalyan işadamının asistanlığını, Aya Yorgi'de bir butik otelin işletilmesini de üstlendim. Yoğundu ama bütün işlerim çok özel ve zevkliydi bana göre.
Bunları neler takip etti?
Bunlardan sonra güzellik sektörüne girdim. Okullar, kurslar, sertifikalar; estetisyen- kalfa ve ustalık derken Marmaris'te beş yıl salon işlettim. Bu 5 yıl bana daha da dinamizm getirdi
Artık yavaş yavaş bugüne geliyoruz galiba...
Evet doğru. Yaklaşık iki senedir bu bilgi ve birikimimi değerlendirmemin zamanı geldi diye düşünürken, bir tesadüf sonucu İzmir'de yayın yapan yerel bir televizyon kanalı bana bir yemek ve kadın programı önerdi. Ben de kabul ettim ve zevkle her gün izleyicilerle canlı yayında buluşuyorum. Sağlık, güzellik, moda, estetik gibi her türlü konuda özel konuklar ve özel konularda söyleşiler yapıyorum. Gönül Mutfağı isimli programım da kalitesi ve özel tarifleriyle dünya mutfaklarından örnekler veriyor.
Sizin bir de mutfak ve yemek kurslarınız var. Biraz da ondan bahseder misiniz?
Bu İtalya'da başlayan bir ilgi ve sevgi neticesinde oldu ve İtalyan mutfağı kursu aldım. Bu Fransız ve İspanyol mutfağı ile devam etti. Ben mutfağa çok düşkünüm, özel yemekler yapmak ve bunları dostlarla tatmak harika bir zevk... Şimdi bir dergide bu bilgilerimi okuyucularımızla paylaşacağım.
Deniz suyu teninize değince...
Kaptan köşküne geçtiğiniz zaman inanılmaz bir mutluluk duyduğunuzu söylüyorsunuz. Deniz sizin için çok anlamlı olmalı...
Deniz çok özel bir şey denizi hayatına aldığın zaman ondan kopamıyorsun. Ömrünü sonuna kadar denizde olma isteği var. Şu anda karada çalışıyorum selki ama deniz hayatımda hep var. Bostanlı'dan gidip gelirken geminin kıçında dümen suyuna bakmak bana o eski günleri anımsatıyor her şeyden önce. Kaptanlar da beni tanıyorlar zaten arada alıyorlar kaptan köşküne. O çok ayrı bir duygu. Gökyüzü sen deniz o ayrı bir üçlü onu hiçbir şeye değişmiyorsun. Denizcilerin bir deyimi vardır deniz suyu size bir kere değdiği zaman ondan ayrılamazsınız. Bazen Ege kıyılarında tekneleri olan arkadaşlarımın yanına gidersem yine geçiyorum dümenini başına. Az da olsa orada geçirdiğim zaman bana inanılmaz bir huzur veriyor.