Pek çok insan mutlu olmak üzerine epey kafa yormuştur ve hala yormaktadırlar. Filozoflar, psikologlar, psikiyatristler, yazarlar, sıradan insanlar... Herkes bir şekilde "İnsanı mutlu eden nedir? İnsan nasıl mutlu olur?" sorusuna yanıt bulmaya çalışmaktadırlar. İnsanın mutlu olmasına kafa yoranlardan biri de Maslov'dur. Maslov; insanların temel ihtiyaçlarının karşılanmadan mutlu olabilmelerinin mümkün olmadığını söyler. Ve mutlu olmanın şartlarını şu şekilde sıralar..
1. Fizyolojik ihtiyaçlar: Yeme, içme, barınma vs.
2. Güvenlik ihtiyaçları: Kendini güven ve emniyet içinde ve tehlikeden uzak hissetmek
3. Ait olma ve sevgi ihtiyaçları: Başkaları ile ilişki kurmak, kabul edilmek ve bir yere ait olmak
4. Değer ihtiyaçları: Prestij, başarı, yeterli olmak ve başkalarınca benimsenip tanınmak
5. Kendini gerçekleştirme ihtiyaçları: Kişinin amacını gerçekleştirmesi ve potansiyelini ortaya çıkarması, kişisel tatmin, kişisel başarı, bilimsel buluşlar..
Bunu daha iyi anlatabilmek adına size Robinson Crusoe'dan örnek vermek isterim. Robinson Crusoe adaya ilk düştüğünde parçalanan gemiden sahile savrulmuş birkaç yiyecek paketini topladı daha sonra da birkaç parça eşyadan açıktan ve yağmurdan kurtulmak için korunacak kapalı bir yer yaptı. Önce yiyeceklerini (fizyolojik ihtiyaç), sonra da güvenli bir yeri düşündü (güvenlik ihtiyacı). Daha sonra, Cuma ile ilişkilerinde öğretmen rolü üstlenerek (dil öğreterek, araç kullanmayı öğreterek)saygınlık ihtiyacını giderdi. Crusoe, sonra düştüğü adayı keşfe çıktı ve bütün adayı tanıdı. Bir takvim yaptı. Rahatladığı anda şarkı söylemeye başladı. Bir kutudan çıkan kitapları okumaya başladı. En son aşamada da kendisini adadan kurtarmaya yarayacak bir araç yapıp kendilerini gerçekleştirmeye çalıştılar. Maslow da ortalama bir kişinin fizyolojik ihtiyaçlarının yüzde 85'ini, güvenlik ihtiyaçlarının yüzde 70'ini, sosyal ihtiyaçlarının yüzde 50'sini, saygı görme ihtiyaçlarının yüzde 40 ve kendini gerçekleştirme ihtiyaçlarının yüzde 10'unu tatmin etmiş olabileceğini ileri sürmüştür.
MUTLU OLMAK İÇİN ...
Kişinin kendini gerçekleştirme basamağına gelmiş olması gerekir ki bu da çok kolay bir iş değildir. Kendini gerçekleştiren insanlar yani mutlu insanların yaşamla bir dertleri yoktur. Kendilerini olduğu gibi kabullenmişlerdir. Şikayet etmez tam tersine önlerine gelen problemi çözer ve ilerlerler. Ne çaresiz rolü oynarlar ne de başkalarını suçlama oyunu. Tam tersine kendi yaşamlarının sorumluluğunu üstlenirler. Duygularının farkındadırlar, defolarının ve becerilerinin. Onlar kazananlardır!
Kendini gerçekleştirme aşamasına gelen her bir birey kazanandır!
Ve bunun farkındadır. Kendini gerçekleştiren bireyler, içlerindeki çocuğun da farkındadırlar, onu beslerler, onu görmezden gelmez onun farkındadırlar. Dans ederler, şarkı söylerler, gönüllerince eğlenirler ama yeri geldiğinde de yetişkin olurlar. Hep bir dengeyi gözetirler. İçlerindeki çocuğu görmezden gelen insanlar hep başarı peşinde koşarlar. Hep daha iyisi, daha mükemmeli, daha büyük ev, daha büyük araba...
İçlerindeki çocuğu yoksaydıklarında ise mutsuz olurlar çünkü onları ebeveyn benlikleri yönlendirmeye başlar. Ebeveyn, garanticidir, risk almaz ve sürekli eleştirir. Hep daha iyisi olmalıdır..
Eğer başınızı sokacak bir eviniz, geçiminizi sağlayacak bir işiniz, sokaklarında güvenli yürüyebildiğiniz bir ülkeniz var ise sağlıklı iseniz, üretiyorsanız, dostlarınız varsa ve duygularınızın farkındaysanız, içinizdeki çocuğu serbest bırakabiliyorsanız, balık tutuyor, hoplayıp zıplıyorsanız evet siz mutlu bir insansınız ve yüzde 10'luk dilimdesiniz demektir! Şükredin çünkü bunu başarabilen insan sayısı çok da fazla değil!
Aç avcunu ne varsa o daha iyi! Bunu anladığında sen de artık bizden birisin.