Anne babaların birinci sınıfta sık sık sorduğu sorular şunlardır. "Ne kadar yanında olmalıyım? Ne zaman destek vermeyi bırakmalıyım?" İlk önce çocuğumuz için ders çalışmak ne anlama geliyor, çocuk için ne ifade ediyor onu anlamamız gerekiyor. Aynı zamanda anne-baba için ders çalışmak ne ifade ediyor ne anlama geliyor bu da sorulması gereken önemli bir sorudur. Bazen anne babalar çocuklarının okula başlamasını heyecanla karşılamanın dışında çok yoğun bir kaygıyla da karşılayabilirler. Anne de ya da babadaki kaygı halinin pek çok sebebi olabilir.
O HALA OYUN ÇOCUĞU
İlkokul birinci sınıf öğrencisi olan çocuk aslında hala oyun çocuğudur. Ve elbettedir ki okulda da okuldan geldikten sonra da sadece oyun oynamak isteyecektir. Okuldan dönen çocuğun o sırada tek ve en öncelikli isteği top oynamak, evcilik oynamak, arabalarıyla oynamaktır. Çocuk oyununa başladıktan hemen sonra oyunu bölmek ve çocuğa ders çalış, ders çalış demek pek de uygun bir davranış değildir. Çocuk oyuna başladıktan 1 saat sonra onu uyarılarda bulunmadan ders çalışacağı yere güle oynaya götürmek ve ona okulda yaptıklarını unutmamamak için öğetmeninin ödev verdiğini onu biraz çalışacaklarını anlatmak gerekir. En fazla 15 dakika aktif çalışmak ve mola vermek gerekir. Mola sırasında okuldan bahsedebilisiniz. Ardından biraz daha çalışıp birlikte dersi sonlandırabilirsiniz. Çok üstüne gitmeyin, sık sık uyarılarda bulunmayın, çocuğunuzu başka çocuklarla kıyaslamayın ve çalıştırırken gayet sakin olun.
- Artık kendi başına ders çalışabilecek yaşa gelen çocuk neden ders çalışmaz?
Ders çalışmak veya ders çalışmamak aslında bir neden değildir. "Benim çocuğumun ders çalışması için ben ne yapabilirim?" sorusu doğru değildir. Burada doğru soru; "Benim çocuğum neden ders çalışmıyor?" Ders çalışması sorumluluğu çocuğa aittir. Tıpkı odasını toparlamak, dişlerini fırçalamak, yıkanmak gibi ders çalışmak da çocuğun kendi işidir.
SORUMLULUK VERMEK
Ders çalışmak; çocuk tarafından ciddiye alınması ve üzerinde uğraşılması, çalışılması gereken bir iştir. Burada; çocuğun ders çalışmayı kendi işi gibi görmemesi sonucu ortaya çıkan bir yanılma vardır. Ancak bunun temelinde sadece dersler yoktur. Anne babanın çocuğu yetiştirirken yaptığı eğitim hatası vardır. Küçük yaşlardan itibaren çocuğun kendi yaşına, zekasına ve gelişimine uygun görev ve sorumluluklar çocuğa verilmediyse eğer çocuk adına bir görev yapıldıysa elbette ki çocuk kendine ait olan işlerin ne olduğunu da bilemez. Bilmediği için o iş için uğraşmaz ve çalışmaz. Ya da sürekli uyarılarda bulunarak görevlerini yerine getirmeyi öğrenmişse ders çalışmak, ödev yapmak için de uyarılara ihtiyaç duyacaktır. Bu bir nevi iletişim şeklidir. Çocuk uyarı almadan kendi işlerini yerine getirmemeyi öğrenmiştir.
Ebeveyn yönlendirmesine ihtiyaç duyuyor demektir. Ya da yapabileceği işler için anne- baba sürekli çocuğa yardımcı olduysa eğer bu dersler konusunda da aynı olacaktır. Çocuk ders çalışırken de bastona ihtiyaç duyacaktır. Biri ödevlerini kontrol etmezse ya da yanında oturmazsa ders çalışmaz ve ödevlerini yapmaz. Görüldüğü gibi ders çalışmamak bugünün sorunu değildir
Geçmişten gelen eğitim şeklinin bir sonucudur. Odasını toparlamayan, dişlerini fırçalamayan, ödevlerini okuldan eksik getiren, kendi okul çantasını hazırlamayan, dağıttığı oyuncaklarını toparlamayan, bir bardak suyu mutfaktan kendi almayan bir çocuk elbette dersini de yapmayacaktır. Bir çocuğun ders çalışmasını sağlamak için çocuğa evin diğer alanlarında da "çocuğa ait olan sorumlulukları" vermek, devretmek gerekir. Küçük küçük görevlerle başlanmalı dozaj yavaş yavaş arttırılmalıdır. Bunu yaparken anne-baba kararlı, sakin ve tutarlı olmalıdır.