Çocukluğum, tarihin derin dehlizlerinde geçti, gençliğimde çok şeyi araştırdım. Türk ve dünya tarihi üzerinde hatırı sayılır bir bilgi dağarcığım var. Çünkü çok sevdim tarihin o gizemli dokunuşlarını, acıları, sevinçleri, gururu, onuru, yokluğu hissetmeyi...
Bu benim için kişisel bir çaba olduğu kadar toplumsal sorumluluğu da içine alan insani bir görev...
Bu süreç içinde bir şeyi yapmadım, tarihi yargılamayı.. Çünkü ona hakkım yok, çünkü o dönemi yaşamadım. Acılarını, kuralları bilmem, olayların gerekçesi üzerine ahkam kesmek ve bugünden geçmişe bakmak da büyük haksızlık olarak düşündüm.
Bu konuda dün ne ise bugün de aynı düşüncedeyim. Tarihi gerçekleri sadece bu işin uzmanları bilir, tarihçiler, sosyologlar bunun için var.
Oysa görüyorum ki, siyasetçiler, bir avuç oy uğruna gerçekleri saptırmaya, kendilerine yontmaya, dünyayı yanıltmaya, insanını bir çıkar girdabının içine çekmeye pek meraklı...
İşin kötüsü, onlara da inanan milyonlarca insan var. Spekülasyona açık bu olaylardan biri de Ermeni tehciri...
***
Tarih yolculuğum içinde, "Ermeni meselesi" hep yüreğimi zorlamıştır. Soru şu, yönetimine aldığı tebaayı yüzyıllarca, dini ve milli yönden özgür bırakan bir Osmanlı, 900 yıl kardeşten farksız yaşadığımız Ermeni vatandaşlarına gerçekten zulüm yaptı mı?
Bu konuda çok şey söylendi, çok şey iddia edildi. Bu süreçte dünyada Türkiye'ye karşı bir önyargı oluştu...
Nedeni de sadece bir grup Ermeni'nin değil, bazı sözde Türk aydınlarının da reyting uğruna, şöhret uğruna, gerçekleri saptırması oldu.
Hatta bu öyle bir hal aldı ki, her 24 Nisan öncesinde, Türkiye kamuoyunda "ABD Başkanı, 'soykırım' diyecek mi, demiyecek mi" paranoyası ayyuka çıktı.
Oysa gerçekler sadece tarihin arşivlerinde gizli...
***
Çünkü bazı Ermenilerin soykırım, tarihçilerin de tehcir dediği zorunlu göç olayında, sadece Ermeniler değil, binlerce Türk ve Kürt de hayatını kaybetti.
Dünya bunu görmediği gibi, tek bir olgu üzerine yoğunlaştı; Ermeniler'e zulüm yapıldığı iddiası...
Ne yazık ki, olaylara tek taraflı bakan bazı Türk aydınlar da buna çanak tuttu.
Ta ki, Emrullah Özdemir adında, genç ve yetenekli bir yazarın "sıradışı" davranıp, Ermenilerin katlettiği Türklerin acı öykülerini belgelere dayanarak kitap haline getirene dek...
Kitabın adı, "Ruhum Kıyama Kalktı"...
Sevgili Emrullah, tarihi benim gibi düşünüp tamamen tarafsız bir gözle yola çıkmış ve kitap hazırlığı sürecinde acı gerçeklerle yüzleşmiş...
Kitap, bir Osmanlı aydını olan Ahmet Ziya'nın tanıklığı ve anlatımında, gerçek belgelere dayanarak öyküleştirilmiş...
Çok özel bir kurguyla, etkileyici bir dille anlatılmış, Ermeni komitacıların Türklere ve Kürtlere yaptığı zulüm, işkence ve vahşeti...
***
Kitabın önsözünde ise, tarihi gerçekleri araştıran bazı kişilerin yorumları var. İlki, ABD eski Başkanı Ronald Reagan'ın danışmanı olan Amerikalı hukukçu Bruce Fein'in gözlemleri üzerine... Araştırma uzun olduğu için bazı net vurguları aktaracağım:
"Osmanlı'nın hiçbir zaman Ermenileri yok etme gibi bir amacı olmamıştır. Bunlar saçma sapan iddialar... 1. Dünya Savaşı'nda iki taraflı bir trajedi yaşandı. Osmanlı devletinin müslümanları da, Ermenilerin öldüğü şekilde öldü, bu insanlar savaştan, hastalıktan, açlıktan öldüler, üstelik ölen müslüman sayısı çok fazlaydı..."
Ve Fein'den çok önemli bir uyarı: "Tarih parlamentolar tarafından değil, tarihçiler tarafından yargılanmalı. Yasama organları değil, mahkemeler suç olup olmadığına bakar, parlamentoların tarihi olayları yargılamaya kalkmaları, hukuka ve anayasalara aykırıdır."
***
Evet sevgilimi okuyucum, tek gerçek budur. Tarihe siyasetçi bakarsa altında oy beklentisi ve şahsi çıkar vardır. Bu yüzden olayları manipüle eder, gerçekleri çarpıtır.
Tarihçi ise, gerçekleri gizleyemez. Çünkü en büyük desteği arşivlerden alır. Bu nedenle Türkiye Cumhuriyeti'nin sivil ve askeri arşivleri açma kararı doğrudur ve gerçeğe giden en güvenilir yoldur...
Bir sözüm de, İzmir Kitap Fuarı öncesinde, hiç tanımadığım sevgili Emrullah Özdemir kardeşime... Sana özgüven borçluyum, çünkü bazı Ermenilerin çocukluğumuzdan bu yana, bizi ve çocuklarımızı baskı altına alıp mahçup etmesine, seyirci kalmadığın için...
Şöhret olma peşinde koşmadan, tribünlere oynamayıp sadece gerçeği araştırmayı amaç edindiğin için... Senin gibi cesur kalemler sayesinde, artık başımız dik...