Peru'nun başkenti Lima'da yapılan 10. Tekvando Poomse Dünya Şampiyonası'nda 5 altın, 4 gümüş, 7 bronz madalya kazanan Türkiye Taekwondo Poomse Milli Takımı, hepimizi gururlandırdı.
Zira, bu sporcuların arasında madalya kazananlar, bu spora emek vermiş, verilen emeği boşa çıkarmamış gençler...
Bunu şunun için söylüyorum:
Hepimizin malumudur, bu ülke insanı spora çok ilgi duyar, onunla birlikte yatar, onunla birlikte kalkar, amacı ve hayalidir; daha da ötesi tutkusu...
Kendisi de yapar, eşi ve çocuklarına da yaptırır.
Ancak bu yapma ve tutku olma, ne yazık ki birkaç aktivite ile sınırlı; futbol, basketbol ve koşu...
Diğer spor dalları üvey evlattır, hem anne babaların, hem gençlerin hem de toplumun gözünde...
Hatta spora yatırım yapan belediye başkanlarının ve kent yöneticilerinin de gözünde...
İşte bu yüzden, bu gençlerin tekvando dalında elde ettikleri bu büyük başarı, her şeyin ötesindedir, bir topluma kazandırılacak en büyük onurdur.
Sevdamız olan futbol ve basketbolda, o kadar ilgiye, o kadar yatırıma karşın, uluslararası başarıda yıllardır güdük kalmamıza rağmen, küçücük salonlarda, her türlü olanaksızlıkta tekvando çalışan bu gençlerin madalyaları, işte o yüzden herşeyin ötesindedir, büyük bir gururdur...
Peru'da kazanılan önemli bir başarı daha var; madalya kazanan sporcuların hocası olan, 3 kez Avrupa şampiyonu ve 3 kez dünya ikincisi olan tekvando sporcumuz Nesibe Altun'un, "Dünyanın En iyi Kadın Hocası" kürsüsüne zirvede çıkması, plaket alması...
Nesibe Altun'un, 'Hoca' bazında, ülkemize kazandırdığı dünya çapında ilk madalyadır bu...
Nesibe hocam, bu başarıyı kazanırken kimseye şirin görünmedi, birileri de torpil geçmedi. Çünkü kendisini çok iyi tanıyorum.
Çalışmalarını, hocalığını yakından izledim, tanık oldum.
Küçük oğlumu tekvando derslerine götürdüğüm yıllarda, bundan 7-8 sene önce, Çiğli Belediyesi'nin açtığı kurslarda tanıdım Nesibe hocayı... Minicik çocuklara, gençlere ders verirken disiplinli bir hocaydı ama dersten sonra da herkesin sorunlarını paylaşan bir abla, bir anne...
Aileler bir köşede çocuklarını izlerken tedirgin olmazdı, çünkü onların duyduğu kaygıyı o da yaşardı.
Orada sadece spor yapılmıyordu, ortak bir amaca hizmet ediliyordu. Sporcu gençler yetiştirmek...
Uluslararası alanda birçok madalyanın sahibi olan kardeşi Şahin Altun'la birlikte o küçük ama geleceğin başarılı Türk sporcusunu yetiştirdikleri büyük dünyalarında, kişilik sahibi, etkili, kendine güvenen, azimli, yılmayan sporcular yetiştirdiler yıllar boyu...
İşte bu yüzden Nesibe Altun, dünyanın gıptayla izlediği bir Türk değeridir, çok başarılı bir sporcu ve entellektüel bir İzmirlidir...
Onun hocalığını dünyaya kabul ettiren güç sadece bununla da kalmıyor. Dünyayı da yakından izliyor Nesibe Hoca... Kendisini mesleki alanda çok iyi geliştirmiş, bir kere çok iyi İngilizce ve Japonca konuşuyor.
Tekvando sporunun özellikle "Poomse" dalındaki gelişmeleri, şampiyonaları yakından izliyor.
Baktı burada olmuyor, atlıyor Japonya'ya, Kore'ye gidiyor. Sürekli iletişim halinde...
Tekvando sporunun, dünyada adı sayılan birkaç ünlü isminden biridir Nesibe Hoca... Mesleki açıdan her zaman bilgisine başvurulan, saygı duyulan bir isim...
Dünyada karşısında saygıyla eğilen birkaç Türk insanından biridir Nesibe Altun... Bizim bir köşede unuttuğumuz, spor sayfalarının altlarında küçük olarak haber verdiğimiz, futbol dedikodularını manşet yaptığımız, hatta dünyanın en iyi hocası seçilmesini de satır aralarında gördüğümüz bir spor emekçisidir aynı zamanda...
Mütevazidir, disiplinlidir, entellektüeldir ve elde ettiği bu büyük onuru lütufla değil, emekle, alın teriyle, sporcu bilinciyle kazanmıştır.
En büyük gurur ise, her zaman meslektaşlarına söylediği şu sözlerde gizlidir: "Bir Türk sporcu olarak ülkem için kazandığıım madalyalar en büyük onurdur benim için.." Teşekkürler Nesibe hocam, sağol, varol...