Teknik patronluğu Okan Buruk'a emanet edilen ve de ikinci yarının en başarılı takımlarından biri olduğunu ispat etmiş olan Rizespor, kolay yutulur bir lokma olmayacağını gösteriyordu Beşiktaş'a, maç başlarken...
Öyle ya, Türkiye'ye adım attığından beri hayranlıkla izlediğim Aatıf'ın, hele hele şu karşılaşmada 'maestro çubuğunu' maç sonuna dek, asla elinden bırakmayacağı ve yapılacak her organizasyonun, 'inatçı!' bir paydaşı olacağı geçiyordu kafamdan...
Nefes nefese başladık maça...
Beşinci dakikada Muriç vuruyor, içeriden Vida çıkarıyor! Aatıf şutunu atıyor, milim kenardan auta çıkıyor!
Dorukhan'ın vurduğunu Gökhan kornere gönderiyor! Yapılan vuruşu Vida, kafayla ağlara bırakıyor! Boldrin'in doksana giden topunu, aynı güzellikte kurtarıyor Karius... Ljajic'in köşedeki örümcek ağlarını temizleyerek, ağlara giden o golünü, nasıl anlatsak, nasıl?
RİZESPOR İYİ OYNADI
Kafamız, bir o kale de bir bu kalede... Burak vuruyor, Gökhan aynı güzellikte kurtarıyor. Bu ara, Aberhoune'nin Burak'a yaptığı hareketi, penaltı olarak görüyoruz ama, düdük ötmüyor her nedense! Aatıf, arka direkte kafayı çakıyor ancak, üç santim daha sağa gitse, gol olacak o meret top! Rizespor'un dayanılmaz o müthiş baskısı sonunda, attığı golün adı 'Muriç' oluyor, ilk yarı sonunda...
Bu denli hızlı oynanan oyunda, sonradan adını duyduk ki, Lens'de sahadaymış mesela(!) Haklarını yemeyelim... Beşiktaş'ı nasıl on kişi oynuyor görüyorsak, Rizespor'u da en az onüç adamla oynuyormuş gibi izliyorduk sahada... İkinci bölümün ilk çeyreği geçilirken, inanın iflahını kestiler Kara Kartallar'ın! Şans yaver gitmedi mi, gitmiyor işte... Burak ile başlayan fırtına, ardından yerine giren Güven... Ljajic'ten müthiş frikik... Güven ve Güven... Bu çocuk hat-trick yaparken, tabela gösteriyor yediyi böylece... Şimdi... Deplesmanda yedi gol atan ve kritik bir zamanda üç puan alan bir takıma övgüler, analarının ak sütü kadar helal ve de özellikle hemen her gole imza atan Ljajiç'in omuzlarını, dolduralım bütün yıldızlarla... Yakışacak, hem de çok yakışacak!