Dünyanın her yerinde aynıdır... Böylesi, 'desibeli' yüksek veya en üst frekanslarda oynanan karşılaşmalarda, bireysel yetenekleri çok fazla olan oyuncular, sonucu belirler futbolda...
Misal; Beşiktaş'tan başlarsak Ljajic, Q-7, Atiba ve Caner'i, baş köşeye oturturuz. Keza Trabzonspor'da ise, Yusuf, her iki Abdülkadir (Speedy Gonzelesler) , Sosa, Rodallega ve Nwakaeme'nin adlarını, aralardan tek tek ayıklarız, hem de cımbızla... Bilin bakalım, niye böyle bir saptamayla girdim olaya?
Özellikle de bizim ülkemizde, futbolcunun son maçlardaki performanslarına bakıldığından, etiket fiyatlarını ikiye katlamak için, gayet emindim, kesin dün akşam canlarını dişlerine takacaklardı, saydığım tüm bu çocuklar...
Ve söylediğim bu neden yüzünden, keyif katacaklardı oynanacak olan futbola...
Koskoca bir kırk beşte, kendi sahasına kapanınca!
Kalecisinin önüne kadar yaslanınca!
Orta alanında, tek Atiba'sıyla direnmeye kalkınca! Ne Ljajic'ni, ne Quaresma'sını, ne de Burak'ını topla buluşturamayınca, elbette ortalık kaldı Trabzon'a...
YUSUF'TAN HARİKA GOL
Evinde olma sebebiyle de o Trabzon, her iki kanadı muhteşem kullanarak, resmen dövmeye başladılar Kara Kartalları! Bireysel yeteneklerden bahsetmiştim... İşte, en az üç pozisyona giren Yusuf Yazıcı ile Nwakaeme biraz dikkatli ve birazda şanlı olsalardı, dahası, Karius'da bazılarını mükemmel şekilde yakalamasaydı veya kornere savuşturmasaydı, en az 'üç' yazıyordu, ilk yarı sonucu tabelada...
Geçtik ikinci bölüme... Topa sahip olma yüzdesinde ibre Beşiktaş'ı gösterse de, iki 'Speedy Gonzales' A.Parmak ile A.Ömür çıktı sahneye... A. Ömür'ün pasıyla Novak, sonrasında A.Parmak'ın pasında Yusuf Yazıcı'nın muhteşem golü geldi ardı sıra...
Ha! Kagawa eşitliği sağlasa da, ne yazık ki ilaç olamadı Beşiktaş'a! Dedim ya! Elinde bir Yusuf'un (Yazıcı), iki Speedy Gonzales'in (A.Ömür, A.Parmak) varsa eğer, bu camiaya 'Her Yer Trabzon!'