Niye yalan söyleyeyim Kopenhag'ta 2000 yılının 17 Mayıs'ında İngiliz devi Arsenal'i finalde penaltılarla 4-1 yenerek UEFA Kupası'nı kaldıran Galatasaray'ı izlerken bir Türk olarak elbette gururlandım ama bir Göztepeli olarak da kıskandım...
Öyle ya Avrupa'da bizden daha büyük bir başarı elde etmişlerdi.
Ama yine de Avrupa'da yarı finale çıkan ilk Türk takımıydık. Hem tamamı yerli futbolcularla, hem de 72 takım arasından 5 tur üzerinden bu başarıyı yakalamıştık. Galatasaray'ın şampiyonluğu Göztepe'nin şanından bir şey eksiltemezdi, bilakis taçlandırırdı vesselam.
O günleri hatırlarken kupayı kaldıranlardan birisinin yani "süper bücür" Okan Buruk'un bir gün Adnan Süvari'nin efsane takımı Göztepe'nin başına geçeceğini ve Göz-Göz'ü Süper Lig'e oynatacağını söyleselerdi inanamazdım.
Okan Buruk Göztepe'ye geldiğinde umutsuzdum.
Haşa futbolculuk kariyeri ortada lafımız yok. Ama iyi futbolcu olmak, iyi teknik adam olmak demek değildi. Ve Göztepe'den önce yaptıkları da pek de kayda değer değildi.
Okan hoca Göztepe'de kısa sürede öylesine büyük işler yaptı ve öylesine kendisini sevdirdi ki bayağı umutlandım. Okan Buruk elbette başarılı ama bana göre cesur değil.
Ben isterdim ki Okan Buruk UEFA Kupası'nı kazandıkları Fatih Terim gibi, Dünya Kupası'nda üçüncü oldukları takımın başındaki Şenol Güneş gibi cesur olsun, büyük düşünsün, korkmasın.
İşin özü şu hocam
Açız, şampiyonluğa açız, Avrupa'ya açız, kupalara açız hocam...
Yukarıda saydığım başarıların hiç birisini yaşamadan Göztepe'nin peşinden koşan, binlerce kilometre yol tepen, yağmur çamur demeyen, maç gazozuna bile olsa Göz-Göz çeken milyonlarca Göztepeli adına sesleniyorum.
Süper Lig'de takımı olmayan İzmir adına, rengi bezi solan Türk futbolu adına, spor yazarları adına biz bu kupayı istiyoruz.
Artık geçmişe dem vurup, 2.
Lig'de, 3. Lig'de, amatörde değil Avrupa'da bu bayrağın dalgalanmasını istiyoruz.
Artık Gaybiefendi maçları değil eskisi gibi Roma, Atletico Madrid maçlarını yazmak, izlemek istiyoruz. Ve diyoruz ki, hocam korkma, taraftar arkanda, yönetim arkanda, İzmir arkanda, yeterki cesur oyna, Şenol Güneş gibi, Fatih Terim gibi... Sonuna kadar yanındayız hocam...
En iyi savunma hücumdur
Bunu ben değil, yıllarca takımlarını zaferden zafere koşturan tüm teknik adamlar, futbolu bilen herkes söyledi ben de söyleyeceğim.
Bu ligde atan ile tutan iyi olacak. Maşallah atan da sorun yok... Jahovic gibi, Umut gibi buldozerlerin varken hocam gözünü seveyim, ne olur en azından İzmir'deki maçlarda bu ikiliyi birlikte oynat. Umut'u hep başın sıkıştığında oyuna alıyorsun, adam giriyor golü atıyor, Göztepe'yi ipten alıyor... Ama nereye kadar. Umut neredeyse kulübede gol kralı olacak. Anlıyorum bu da bir taktik ama uzatmalarda atılan goller ne kadar Göztepe'yi kabustan kurtaracak, Süper Lig'e taşıyacak. Böylesine bir fırsat yakalanmışken heba etmeyelim. Yazık tribündeki taraftara yazık, bizlere yazık.
Derbide neler olur
Manisaspor ile Göztepe arasındaki kulüpdaşlığı bilmeyen yoktur. Dostluk hangi kulvarda olursa olsun tribünlerede yansımıştır.
Hani kardeş kulüp derler ya aynen öyle. Hangi Manisaspor maçına gitseniz bakın tribünde Göztepe, hangi Göztepe maçına gitseniz bakın Manisaspor bayrakları görürsünüz. Ama bu maç farklı. Manisaspor can, Göztepe şan derdinde. Göztepe son maçlarda ıkıla sıkıla kazanıyor, Manisaspor çok tehlikeli, Eskişehir'e ve Ümraniye'ye 5'er gol attı. Sonuç ne olur bilemem ama ne olursa olsun dostluk ebediyete kadar kazanacak.
Sonuçta Manisaspor maçı kalan 13 maçtan sadece bir tanesi.
Süper Lig için Ege'nin en büyük kalesi sizsiniz. Dedim ya korkma hocam, saldır saldır Göztepe...
Hasret Devam Ediyor
Göztepe 31 Mayıs 2003'ten beri yani 14 yıl önce 1-1 biten Fenerbahçe maçından sonra Süper Lig'de oynamıyor, 1969'dan beri yani 48 yıldır 23 Nisan 1969'dan beri yarı final oynayıp 4-1 yenildiği Macar Ujpest FC takımına elendikten sonra da yeni adıyla UEFA, eski adıyla Fuar Şehirleri Kupası'nda yok, Avrupa'da son maçını Kupa Galipleri Kupası'nda 21 Ekim 1970'te Gornik Zabrze'e karşı oynadı. 3-0 yenildiği maç Göztepe'nin Avrupa'da oynadığı son maç oldu. Yani anlayacağınız Göztepe 47 yıldır Avrupa'da yok... Daha eskilere gitmeyeceğim 1949 yılında yani 68 yıl önce Beşiktaş'ı 2-1 yenip Türkiye şampiyonu olduğu yıllara. Ama üç kez final oynayıp iki kez şampiyon olduğu Türkiye Kupası'nda ve Cumhurbaşkanlığı Kupası'nda da 1970 yılından beri final oynayamadı. Son olarak 41 yıl önce 1976'da Özer Yurteri'yi, 37 yıl önce de 1980'de Sadullah Acele'yi A Milli Takım'a gönderdi. Daha sonraki dönemde A Milli Takım'a Göztepe'den giden direkt oyuncu da yok.
Kısacası Göztepe uzun yıllardır büyük başarılara hasret. Bunların birçoğunu atalarımız bizzat yaşadı, bizler görmedik ama o günlerin aşkıyla Göztepe'yi amatörde bile hiç yalnız bırakmadık.
Her şey hayal etmekle başlar derler ya bırak artık bizi 1.Lig'de, 2.Lig'de, 3.Lig şampiyonluklar kesmiyor, biz hala mazideki günlerin hayaliyle yaşıyoruz.
Mazimizden, milyonlarca taraftarından, Mehmet Sepil başkandan güç alarak artık büyük hayaller kuruyoruz