Çevrimdışı aşklar

Son günlerin güncel deyimi "çevrimdışı"... Karıştırdığım lugatlarda "Bilgisayar sisteminde sunucuya bağlı ve çalışır durumda olmama hali. Bir konunun kapsamına girmeyen şey" olarak açıklansa da, terimi ilişkilerimize yansıttığımızda kafa karıştırıcı durumlar ortaya çıkıveriyor.
Hepimiz internetin esiri olmuş durumdayız.
Aksini kimse iddia edemez. İlişkilerimizi artık elektronik ortamlar ve metal aletler belirliyor. Hele "sosyal medya aşkları" dillere destan. Teknoloji hepimizin işine yarıyor. Hızla ilerleyen yaşama başka türlü yetişmemiz mümkün değil. Bu yönüne sözüm yok. Fakat ya duygular? Birkaç hızlı kelime ve altına konan küçük emojiler...
Karşımdaki kızın sevgilisine yazdığı mesaja takıldım kaldım: Sekiz ayrı minik surat.
Anlamı; "Seni seviyorum ama hatalısın.
İlişkimiz bitebilir!"

ÇİVİ YAZISINA MI DÖNÜYORUZ?

Ne günlere kaldık. Yeniden "çivi yazısı" günlerimiz mi başlıyor? Yeni nesil o kadar tatlı ki, kızamıyorsunuz. Bastım kahkahayı.
Ana ekrana kısa yol ekleme ve sonuç alma mekanizması güzel çalışıyor. Gelelim çevrimdışı aşklara.. Birini seviyorsunuz.
Karşılıklı duygular almış başını yürümüş. Eee sosyal medya ile bu aşkı pekiştirmeden olmaz ama di mi? ( Son günlerde dizilerde di mi kullanımı aldı yürüdü). Türkçemizde olmayan kelimelerle yeni dil türetmeye bayılır olduk.. Neyse, bu ayrı bir konu. Biz yine aşklarımıza dönelim.

FEYK HESAPTAN DAVET VAR

Aşkları elektronik ortamda yaşadığımız için geçerli olan yine onların diliyle konuşmak.
Sevgilinize mi kızdınız? Sosyal medya hesabınızdan çıkarın. Sonra "feyk" hesap açın. Yeni sayfanıza birkaç resim ve duygusal bir şeyler yazın. Sonra da sevgilinize "arkadaşlık isteği" gönderin. Olur ya, o da kabul etsin. Gelsin yeniden savaşlar. En komiği de ortak arkadaşlar hesabından eski sevgiliyi takibe alma olayı.. Tüm "kriminal" duygularımız atakta. Sevdiğim bir arkadaşım geçen gece "Benim eski sevgilim hala sayfanda. Üstelik ona like yapıyorsun, engelle gitsin" demez mi! "Engelle" ne demek? Tamam, ilişkilerimiz sosyal ortam destekli, daha doğrusu köstekli yaşanıyor.
Fakat yine de yaşanmışlıkları yaz-boz tahtasına çevirmekte üstümüze yok.
Doğduk, yaşıyoruz ve hepimiz kendimizin bile bilemediği bir tarihte bu dünyaya veda edeceğiz. Niye bunca savaş, öfke, şiddet...
Kabımıza sığmıyoruz. Olay yaratmak için bekliyoruz. Başlangıçta var olan, bizi bize yaklaştıran duygularımız niye daha sonra ayrılık nedenimiz oluyor. Çünkü karşımızdaki kişiyle duygulardan çok, güç gösterisi içinde oluyoruz. Aşk değil de sanki savaş yapıyoruz. Ben kazandım, sen kaybettin düşüncesi neyin kafasıysa. Hani duygular nerde? Aşk yalın ve özdür.. İçinde katkı maddesi yoktur. Özellikle medya aşklarının sanallıkları elektronik kirlenme yaratıyor ve aşkın organik olma halini bozuyor. Sanal alem işte; Dalgasız denize herkes kaptan.
(anonim) Aşkların "çevrimiçi-çevrimdışı" komikliğinden kurtulmak için aklımızı başımıza alalım. Duygularımızı düşüncelerimizi karşılıklı sohbet ortamlarında paylaşalım. Aşk ve ayrılık; her çağda can yakıyor. Teknoloji değişse de insan yüreği aynı kalıyor. Allah hepimize akıl fikir versin, ne diyelim. Mutlu haftalar.