O ekranlar kapanmadıkça bize mutluluk haram!

Bütün bir akşam boyunca televizyonun hep açık olduğu, hatta hiç kapanmadığı, akıllı telefonların, tabletlerin elden düşmediği evlerde her akşam en az 3 kişilik yalnızlıklar yaşanıyor. Kısa diyalogları saymazsak bu 'sıfır iletişim', ev halkı uyuyana kadar devam ediyor. Ertesi gün, ve sonraki gün hep bir öncekinin aynı...
Durumumuz felaket.
Bugüne kadar ekranın zararları ile ilgili çok şey söylendi, yazıldı, çizildi...
Özetle 'Ne kadar az ekran, ne kadar çok iletişim; o kadar sağlıklı çocuk, sağlıklı aile, mutlu ilişkiler' diyor uzmanlar...
Denemesi bedava.
Sadece çocuğunuz için de değil, eşiniz, aileniz, kendiniz için.
3 T ile (telefon-tablet-televizyon) tüm bağlarınızı koparın bir akşam boyunca.
Ailecek mutfağa girip yemek mi yaparsınız, sohbet mi edersiniz, oyun mu oynarsınız, resim mi yaparsınız, kitap mı okursunuz, ortaya karışık bir eğlence mi düzenlersiniz, orası size kalmış. Haftada iki akşamla başlayın, görün bakın nasıl iyi hissedeceksiniz.
KİTAPLARI BİR KEZ SEVERSİN VE ASLA VAZGEÇEMEZSİN
Bir kitap fuarını daha geride bıraktı İzmir. Geçtiğimiz yıllardan farklı olarak, bu yılın taze okur-yazarı Deniz de eşlik etti bana. İlk fuar ziyareti, ikimiz için de unutulmaz güzellikte bir gün oldu.
Çok severek okuduğu 'Neşeli Günler'i, yazarı Ahmet Büke'ye imzalatırken nasıl da mahcup ve mutluydu.
1, 2, 3, 4... derken tam 14 kitap seçti kendine. Masrafımız bütçemizi kat kat aştı ama olsun.
Bir görev, gereklilik olduğu için değil, eğlendiği, mutlu olduğu için çok severek ve çok isteyerek okumasıydı önemli olan ve sanırım oğlum bu çizgiyi geçti.
Zaman ve mekan da dahil tüm sınırları ortadan kaldıran; keşif, macera. hayal gücü, bilgi ve eğlence sunan kitapların dünyasına girdi ya, 'Hadi artık uyumalısın' dediğimde 'Anne lütfen, bir sayfa daha' diyor ya, ben daha ne isterim?