Biz gazeteciler boğazımıza çok düşkünüzdür.
Samimi itiraf gerekirse gittiğimiz kokteyl, panel ve toplantılarda yapılan ikramlarda ölçüyü çoğu zaman kaçırdığımız, soda ve mide haplarıyla ferahlamaya çalıştığımız çok olmuştur.
Sık sık seyahatlere çıktığımız için de Türkiye'nin neresinde ünlü restoran ve aşevi var, o kentin neyi meşhurdur biliriz. Aramızda boğazına düşkünlüğünü ballandıra ballandıra anlatanlar da vardır ama ben şahsen gazeteci-yazar, son zamanların gözde gurmesi Nedim Atilla'dan başkasını tanımam. Ben kendimi boğazlı sanırdım ama Nedim'i tanıdıktan sonra şapka çıkardım. Bir gün B.Efes Oteli'nin (Şimdiki SwissOtel) havuz başında büyük bir firmanın kokteyli vardı.
İkram sınırsız, limitsiz. Bir taraftan döner ikramı, diğer taraftan deniz mahsulleri. Bizim Nedim, benim ve diğer arkadaşların fal taşı gibi açılan gözleri önünde 120 tane karides yedi. Protein zehirlemesinden ölür derler ya Nedim'e hiçbir şey olmadı. Nedim'in inanılmaz iştahına diğer bir çarpıcı örnek de 8.5 kiloluk dana kellesini kazanda kaynattırıp iki günde hakkından gelmesi.
Gazetecilikle birlikte gurmeliğe geçmesi onun için gerçek isabet olmuş.
EN KESTİRME YOLU MACİT SEFİLOGLU BİLİR
İzmir'i sel götürüyor. İzmir basınının 'Tonton'u Macit Sefiloğlu da Balçova'daki evinden arabasıyla çıkarak en kısa zamanda Hürriyet'in Alsancak Stadı arkasındaki bürosuna ulaşmak hedefinde.
Ama Mustafa Kemal Sahil Bulvarı, Üçkuyular'a kadar tıkalı.
Macit, "Ben iyisi Hatay'a vurayım, oradan Halkapınar'a geçerek sapaktan döner gazeteye ulaşırım" diye düşünür.
Ama hesap tutmaz, Halkapınar'a kadar gelir ama, Alsancak'a dönüş mümkün değildir. Macit'e bu kez başka bir ideal fikir gelir, "Ben en iyisi Karşıyaka girişine kadar geçeyim, Altınyol'a döner, oradan gazeteye ulaşırım" diye düşünür.
Ne varki, polisler araçları ya direkt Karşıyaka'ya saptırmakta, ya da Çiğli yoluna gitmek zorunda bırakmaktadırlar.
Macit, Çiğli'ye gitmektense Karşıyaka'ya geçmeyi tercih eder ama bir başka talihsizlikle karşı karşıya kalır. Aracı. dur kalk yapmaktan su kaynatmıştır, dumanlar çıkmaktadır.
Çaresiz, arabayı parka çeker, bir taksiyle Karşıyaka Vapur İskelesi'ne ulaşır, vapura biner, Alsancak İskelesi'nde iner, oradan yürüyerek gazeteye ulaşır ama saat da 16.00'yı göstermektedir.
Yani bu ilginç macera Macit Sefiloğlu'na tam 8 saate patlamıştır.
KÖPEKLER KEMİK SANIYORMUŞ
İzmir televizyonlarının ünlü sesçisi Eyüp Baro son derece zayıf bir insan. Pantolonlar üzerinden düşecek gibi, bir deri bir kemik denilecek cinsten.
Aynı zamanda esprileriyle ve özellikle kendi fiziğinden yakınmasıyla herkesin dostu. Bir gün aşırı zayıflığından bizim Haluk Güney'e şikayet ediyordu:
"Vallahi Halukçum, bu zayıflıktan hiç memnun değilim. Gece eve geç kalmamaya gayret ediyorum.
Çünkü köpekler apartmanın önünde toplanıyor, beni bekliyorlar. Kemik torbası mı sanıyorlar nedir ki? beni görünce havlamaya başlıyorlar"
TAÇSIZ KRAL'IN CENAZE MARŞI
Türk Futbolu'nun Taçsız Kralı, unutulmaz yıldızı Metin Oktay, futbolu bıraktıktan sonra Güneş Gazetesi'ne eleştiri yazıları yazmaya başlamıştı. İzmir'de oturduğu için de Büro Şefi Çetin Esen Kaftan'la sık sık biraya geliyordu ve Kaftan'ı çok seviyordu.
Çetin Esen Kaftan'ın B.Efes Oteli'nde bir toplantıyı izlerken geçirdiği kalp krizi geçirerek hayata veda etmesi Oktay'ı çok üzmüştü. İzmir Senfoni Orkestrası'ndan bir trompetçiyi alarak gazetenin Çankaya'daki bürosunun önüne geldi, Mozart'ın Cenaze Marşı'nı birkaç kez çaldırdı, böylece sevgili dostuna değişik bir biçimde veda etti. Birkaç yıl sonda da Metin Oktay'ı kaybettik. Her ikisinin de mekanı cennet olsun.