Ben bu köşede, pek çok kez, Kemal Kılıçdaroğlu'nu çok ağır eleştirdim. İzmirli CHP'liler benim bu eleştirilerimin altında yatan iyi niyeti hiçbir zaman görmediler veya görmek istemediler. Canları sağ olsun, ancak ben bu eleştirilerin mantığını bir kez daha söyleyeyim: Güçlü ve toplumun ilgisini çeken bir CHP'nin varlığı Türkiye için ve tabii demokrasimiz için gerçek teminatlardan birisidir. Ve yine ancak, o eleştire geldiğim dağınık, bölük pörçük, özgüveni eksik, takıntılı CHP, bu tıkanık haliyle bırakın teminat olmayı, bu ülkenin geleceğine ayak bağı oluyor. Ben CHP'nin önünde, onca hatasına rağmen, hala iktidar olma şansı olduğunu görüyorum. Ama bu İzmirli CHP'lilerin kafasıyla olacak iş değil. Kılıçdaroğlu'nun programsız, projesiz siyasetiyle de olmaz bu. Kılıçdaroğlu'nun ve yeni CHP yönetiminin pek çok zorluğu var, bunu da görmüyor değilim ama CHP'nin artık bazı riskleri alması gerekiyor.
***
Bütün bu tespitlerimin ve daha önce yaptığım CHP ve Kılıçdaroğlu eleştirilerimin tamamının haklılığından eminim. Ben bu eleştirileri bir gazete yazarının polemik gayretiyle yapmadım; tam aksine, siyasi danışmanlık formasyonuna sahip biri olarak yaptım. Ama mesela, referandumdan sonra, yaptığı bir iki gereksiz hatayı saymazsak, Kılıçdaroğlu'nu ve CHP'yi iyi bir çizgide görüyorum. Son günlerde gördüğüm bütün araştırmalarda CHP yüzde 30'un üzerinde görünüyor. Bu CHP'nin Kılıçdaroğlu ile birlikte o ürkütücü sert yüzünü değiştirdiğini gösteriyor. Bu başlı başına önemli bir gelişme. Diğer taraftan, CHP'nin yaptığı son kurultay, hem yapılış tarzı, hem görkemi hem de sonuçları itibariyle herkesin kabul ettiği gibi ümit verici. Bu kurultayı, Baykal ve Sav gibi iki kıskacı etkisiz hale getirip herkesi memnun eden bir şekilde sonuçlandırmak ustalık işiydi, Kılıçdaroğlu bunu başardı.
***
CHP'de bir başka iyi gelişmeye tanık oluyoruz. Parti meclisini parti bütünlüğünü sağlayacak biçimde istediği gibi düzenleyen Kılıçdaroğlu, MYK'da da çok akıllıca bir yerleştirme yaptı. CHP'nin tartışmalı ismi Sezgin Tanrıkulu'nu yönetime alarak Kürt sorunuyla ve CHP'nin Güneydoğudaki oy tıkanıklığı ile yakından ilgileneceğini gösterdi. Öte yandan, İsmet Paşa'nı torunu Gülsüm Bilgehan'ı yönetime alması çok sembolik değeri olan bir tercih. Baykal'a yakınlığı ile tanınan Bihlun Tamaylıgil'in yeni CHP Genel Sekreteri olması ise başlı başına önemli bir gelişme. İki sebepten: birincisi, Bihlun Hanım, bilgisi ve insan kalitesiyle herkesin taktir ettiği birisi. Kılıçdaroğlu böylesine iyi yetişmiş birini siyasi rekabete kurban etmeyeceğini gösterdi. İkincisi, Bihlun Hanım, Baykal'a yakın birisidir. Kılıçdaroğlu bu tercihi ile takıntılı biri olmadığını göstermiştir ki, bu tutumu partiyi etrafında bütünleştirme yolunda ona çok yardımcı olacaktır. Diğer yandan, Süheyl Batum gibi sevimsiz, boş konuşan ve aslında CHP'li olmayan birinin Genel Sekreterlikten alınması da ayrıca çok yerinde bir karar olmuştur.
Bütün bu işaretler insanda gerçekten ümit uyandırıyor ama CHP hala belirsizliklerle dolu bir parti.