Hüsamettin Cindoruk'un Demokrat Parti'deki akılda kalan tek icraatı Ankara'nın en merkezi yerindeki parti binasını yok pahasına satmak olmuştu. Yok pahasına dediğime bakmayın, değerinin altında olmakla beraber 8.8 milyon liraya elden çıkarılmıştı o bina. Partiye gönül verenlerin içini acıtan bu satışın üzerinden daha bir yıl bile geçmedi. Ancak paralar çoktan suyunu çekti. DP yine maddi krizde. Çözüm için düşünülen formül ise basit: Partinin elde kalan gayrimenkullerini satıp yola devam etmek. Gittiği yere kadar tabi. Kulislerde dolaşan iddialara göre, DYP döneminde genel merkez olarak kullanılan Akay'daki bina 4.2 milyon liraya satılmış. Ancak bu satış kararı bazı Başkanlık Divanı üyeleri tarafından imzalanmamış. Bazı GİK üyeleri ise karara muhalefet şerhi koymuş. O bina 12 Eylül darbesi sonrasında kurulan DYP'nin karargahıydı. Parasal değeri daha önce satılan kadar değil. Ancak Kırat'a gönül verenler için taşıdığı manevi anlam çok büyük. Cindoruk'tan koltuğu hayli iddialı bir söylemle devralan Namık Kemal Zeybek ve arkadaşlarının bu icraatını tarih mutlaka kaydedecektir. Ellerinde Celal Bayar Köşkü ve eski ANAP Genel Merkezi kaldı. Bakalım onlara sıra ne zaman gelecek?
Bu adamları çok mu aradınız?
Değişik bir seçim süreci yaşıyoruz. Siyasetçilerimizin kısır tartışmalardan çok, projeler üzerinden konuşur hale gelmesi sevindirici. Çok değil daha 20 yıl önce bu ülkede seçim meydanlarında "Kim ne veriyorsa ben 5 fazlasını veriyorum" diyen siyasetçiler boy gösteriyordu. Bugünküler en azından milyar dolarlık projeler ve ayağı yere daha sağlam basan vaatlerle karşımıza çıkıyor. Bunları yerine getirirler, getirmezler ayrı konu. Başarılı olamayanın cezasını günü gelince halk sandıkta kesiyor zaten. Bir de eski dönemin alışkanlıkları ile siyaset yapmaya devam edenler var. Sayıları eskiye göre çok azaldı ama hala varlıklarını sürdürüyorlar. Onları aslında çok iyi tanıyorsunuz. Sağ veya sol partide olmaları fark etmiyor. Ortak özellikleri halk tarafından henüz tasfiye edilmemişlerse günün birinde mutlaka kendi kendilerini imha ediyor olmaları. Tıpkı MHP'yi sarsan kaset skandalının kahramanları gibi. Ayrıntılarına girmem mümkün değil, ancak benim için ortaya çıkan bu rezillik "malumun ilanı"ndan başka bir anlam taşımıyor. Sadece devamının geleceğini ve şaşırmamayı öğrenmeniz gerektiğini söyleyebilirim. Burada asıl şaşırtıcı olan MHP yönetiminin nasıl olup da bu adamların icraatlarından bugüne kadar habersiz kaldığıdır. Ya partide üstlendikleri görevler için ne diyeceğiz? Performansı ile baş aktör olmayı hak eden şahıs "Kadın ve Aileden Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı." Türkiye'de devlette hizmetli ya da bahçıvan olmak için bile adına KPSS denilen bir sınavdan geçiriyor insanlar. Devleti yönetmeye talip olan bir partinin adam seçme kriterlerine katkısı olur diye hatırlatmak istedim.
Çalışkan Meclis
"Yiğidi öldür ama hakkını yeme demiş" atalarımız. Yarıdan çoğu liste dışında kalan 23. Dönem milletvekilleri 4 yıl boyunca son derece önemli çalışmalara imza attı. Neredeyse her yıl bir seçim ya da referandum geçirmelerine rağmen, yasama çalışmalarını aksatmadılar. Özellikle son iki yılda sabahlara kadar süren oturumlarda gösterdikleri özverinin altını çizmek gerekiyor. TBMM Başkanı Mehmet Ali Şahin'in dün açıkladığı istatistikler de bu anlattıklarımızı doğruluyor. Meclis 23. Dönem'de 491 birleşim, 2 bin 252 oturum yaparak, 2 bin 958 saat 8 dakika çalışmış. Meclis Başkanlığı'na hükümet tarafından 789 kanun tasarısı, milletvekillerince de 901 kanun teklifi verilmiş. Bu tasarılardan 514'ü, tekliflerden 248'i kanunlaşmış. Toplam bin 541 maddelik Türk Ticaret Kanunu, 649 maddelik Türk Borçlar Kanunu ve 454 maddelik Hukuk Muhakemeleri Kanunu gibi temel kanunlarda bu dönemde Meclis'ten geçmiş. Tabii Anayasa değişikliklerini de unutmamak lazım. Siyasette çok çalışmak her zaman yeterli olmuyor anlaşılan. Yoksa bu kadar vekil liste dışında kalır mıydı?