Her daim, kocaman kulaklarıyla gözüme çarpan Galatasaray başkanının, son 'fahiş!' Hamza hamlesinden sonra, topu biraz depmiş biri olarak, geçmişte yaşadığım elim olaylar geldi aklıma...
'Hamza' oluvermiştim yani, bir bakıma (!) Kulüp yöneticiliğini, fabrikası gibi gören başkandan alacağını istersin, başlar kıvırmaya (!)
Hakkın olanı ısrarla gündeme getirdiğinde, başlar ufak ufak palazlanmış laflara (!) 'Transfer' dersin, yandan bakar, gözünün içine içine (!)
Çünkü; O'nun için, fabrikasında çalışan bir işçisin (!)
Çünkü; konuşamazsın (!)
Çünkü; senin haddini aştığını sanarak, önüne geçemediği egolarının yükseltisinde, her kim olursa olsun işçisin ki, koparıverir kafanı (!)
Yıllardır, ama yıllardır değişmedi bu hikaye...
Her parası çok olan, kulüp başkanlığına soyundu ve o kulübü fabrikası gördü maalesef! Ancak; futbol ile dünya üzerindeki diğer sektörlerin arasındaki o müthiş uçurumun farkını yakalayamadılar ve öğrenmekle ilgili bir uğraşlarının olmadığı görülüyor!
Dursun Özbek misalindeki gibi (!)
Bilmezler ki futbolcu, duygusal...
Bilmezler ki futbolcu, takımın bir parçası...
Kavgalar olsa bile, verilen paraların eksikliğine rağmen 'Üç' kupa almış adamların, ortak kankalıkları bir yana, başlarında 'Hamza' adlı bir 'Proje Mühendisleri' vardı, her zaman...
Evvet! 'Hamza'yım' ve yapılan haksızlığın etkisindeyim hala...
Ne yalan, GS başkanının bu hamlelerinden dolayı, çok yavandım dün akşam (!)
Çok samimi; Yasin'den gelen gol...
Sezer'in, oyunu eşitlemesi...
Podolski'nin skoru öne geçirmesi, ve Etoo ile gelen eşitleme...
Ardından Selçuk ve M'Billa ile beraberliiiik! Bilmem kaç rekat namaz kıldırmıştır, o sayın başkana (!)
Fabrika ayarlarından bir türlü vazgeçemeyen 'Başkan Bey!' O'nlar, sadece Hamza'ya hediye için müthiş bir mücadele verdiler, bilesin (!)