Allahım, ne manyaklar var.
Ne manyak adamlar elini kolunu sallayarak aramızda dolaşıyorlar.
Tuba Korkmaz, sevdiği erkek tarafından bıçaklanan, gırtlağı kesilen bir kadın.
Dün başından geçenleri bir gazetede okuyunca, boğazının kesildiği anda hissettiklerini okurken inanın nefes alamadım, derin acısını ben de yüreğimde hissettim.
Geçenlerde televizyoncu arkadaşım Seda Akgül ile birlikteydik, boşanmasının ardından hatırlarsanız ben de yazmış ve 'ruhsal şiddet'ten bahsetmiştim. Seda, birkaç ay evli kaldığı ve aşık olarak evlendiği erkek tarafından sözlü tacize maruz kalmış, hakaret işitmişti. Boşanma sürecini bir televizyon programında anlatmıştı Seda.
Sonuçta kadınlardan inanılmaz derecede destek aldığını ve kadınların ilginç olarak benzer şeyler yaşadıklarını kendisiyle paylaştıklarını anlattı.
BENZER ŞEYLER YAŞANIYOR
"Ben de hakaret işitiyorum", "yıllardır bana kötü davranıyor", "kocam, eleştirileri ve küçümser tavırlarıyla psikolojimi bozdu" diyen kadınların sayısı hiç de az değil gördüğüm/anladığım kadarıyla. Şehirli kadın, okumuş, eğitim almış, ayakları üzerinde duran kadın olmak sadece bir işe yarıyor; o da sağlam kadın olmanıza! Ne daha iyi bir evlilik yapmak ne daha iyi bir erkekle karşılaşmak şansınız artıyor. Bilakis, istatistikler eğitimli ve şehirli adamların, cahillere oranla hiç de azımsanmayacak şekilde şiddet uyguladığının altını çiziyor.
TAKIM ELBİSE İNDİRİMİ OLMASIN
Tuba Korkmaz'ın duruşması bugün yapılacak, en çok korktuğu şey de ne biliyor musunuz? Ona bu acıyı ve korkuyu yaşatan adamın iyi hal indirimi alması. Örneklerine hukukta çokça rastlamışsızdır, adam güzel bir takım elbise giyer, melül melül bakar hakime, pek sesi soluğu çıkmaz ve iyi halden indirim alır...
Bu defa da böyle olmasın istiyorum, istiyoruz.
Kadının ölmesi mi gerekiyor, bu vahşeti yapanın hak ettiği oranda ceza alması için. Öldürmeye teşebüs, kasten, bilerek ve isteyerek öldürmeye çalışmak, cinayet suçu değil midir?
Kadının hikayesini okurken sadece gırtlağının kesildiği anı düşünmek değil, başka bir cümleyi okumak da aklımı başımdan aldı. O da şuydu, cinayete teşebbüs eden manyak sevgilinin ailesi, kadına "sen de eve almayaydın" gibi bir cümle sarf etmiş. Yuh! Yuh değil de ne?
Allah kimseye göstermesin, yaşatmasın.
Herkesin birbirinden çekinmesi gerekiyor sanırım. Tanıştığımız kişilerden akıl sağlığı raporu mu istemeliyiz acaba?
İstemeliyiz, işe girerken bizden onca evrak isteniyor. İşte o hesap; diyelim biriyle tanıştık, nerede çalışıyorsun, sigortalı mısın diye sorana kadar, "arkadaş anti depresan kullanıyor musun, hiç terapi aldın mı, sağlık raporunu bir göreyim" demek lazım... Evleneceğiniz insanın evi arabası olmayabilir, bunlar yerine konur ama akıl sağlığı yoksa... Yandınız demektir...
SAĞLIK RAPORU ŞART!
Aramızda çok manyak var, eline bıçağı aldığı gibi kadına girişiyor baksanıza. Kadının adamı reddetmesi, istememesi ölüm fermanı oluyor. İyi hal indirimi almasın, alamasın; cezaların en büyüğünü alsın. Alsın ki, başka insanların canı yanmasın.
Kamuoyu bilsin ki, elinde bıçakla kadın gırtlağı kesen adamlar, öyle sallana sallana sokaklarda dolaşmıyor...
Hukuk her cezanın biletini keser sonuna kadar inanıyorum ama "Sen de oğlumu evine almayaydın" zihniyetini nasıl temizleriz, hiçbir fikrim yok. Fikrim olmadığı gibi, insanların artık sağlıklı ve ahlaklı düşündüklerinden de hiç emin değilim..