Birkaç kez yakından gördüm, ilki popülerliğinin doruğunda olduğu modellik dönemiydi. Bir defilede podyuma çıkmış ve herkes nefesini tutmuştu. Tamam estetik mestetik neyse ne, o topa girecek değilim, öyle bir havası ve salınışı vardı ki; inanamamıştım. Diğer karşılaşma, Osman Sınav'ın ofisinde olmuştu. O dönem yazılan ve ülkenin en büyük projesi olarak tarihe geçecek dizide, başrollerden birini oynamasını istiyordum. İstiyordum çünkü o karakteri ben yazmıştım. Olmadı, Osman Hoca kötü bir karar verdi ve başka biriyle anlaştı. Makyajsızdı ve dupduru bir güzelliği vardı, çok üzülmüştüm benim kadınım olmadığı için.
YENİ ASIR'DAN ÖZÜR DİLEMELİ
Deniz Akkaya, ameliyat olmasa dünyanın medeni bir başka ülkesinde yine top model olurdu, bizim memleket hokka burun, klişe bir güzellik istiyor, net. Bu güzel insan nasıl oluyor da, bir yazarla, çocukluğundan beri kelimelerle dans eden, diliyle okuyucuyu mest eden bir yazarla; evet kendimden bahsediyorum, yazışarak atışmaya çalışıyor.
Geçen gün kendisine 'bilirkişi' dememe alınmış olacak, yazımı instagram hesabından paylaştı, dilbilgisi hatalarıyla dolu pespaye cümleleriyle güya bana haddimi bildirdi. İzmir'de Yeni Asır gibi ülkenin en köklü gazetesinde yazıyor olmamı bir sürgün gibi algılamış olacak o güzel beyni, belli ki; git temiz hava al, belki İstanbul'a dönersin gibi, kendine yaraşır bir cümle kurdu. Ülkenin en başarılı yayın yönetmenlerinden biriyle ve ekibiyle çalıştığım kuruma laf sokuşturmaya çalışmasa, acıyacak ve kendi haline bırakacağım. Güldüm çünkü insanoğlunun kendini beğenmesine/hayran olmasına şaştığım kadar, kendini akıllı zannedenlere/ kifayetsiz muhterislere ağzım bir karış açık bakmaktayım. Ekranda olmaları, herhangi bir konu hakkında içinde bilgi kırıntısı olmayan fikir beyan etmeleri elbette modellerin, türkücülerin, eski assolistlerin kabahati değil. Yöneticiler ekranda genç ve güzel kadın istiyor, o yoksa ileri geri konuşan biri olsun istiyor, ne kadar acayipsen o kadar varsın; bugünün şartları böyle.
GERÇEK KIZGINLIĞI KİME ACABA?
Üniversitelere sohbet toplantılarına gittiğimde, iletişim okuyan çocukların çaresizce, kendi fiziklerini eleştirdiklerine, konuyu sürekli olarak güzelliğe getirmelerine çok üzülüyorum.
Beyin olmadan yapılacak bir mesleğin, 70 bin yıldır konuşma yeteneğine sahip herhangi bir homo sapiens'e emanet edilmesi, dedim ya yöneticilerin sorunu. Deniz Akkaya'nın anladığım kadarıyla Funda Özkalyoncu ile de bir derdi var. Funda'nın malum gafı sonrası, "65 sene bekle bekle, şöhreti cehaletle yakala. Bırakacaksın kendi haline gömecek kendini ekranın dibine" yazması, Deniz'in içinde bulunduğu belirsiz durumu, hırslarını, çaresizliğini mi ortaya koyuyor acaba? Bir psikiyatra sormak lazım. Meslek hayatıma bundan böyle özel bir hastanede cerrah olarak devam edeceğim Denizcik, elim fazlasıyla yatkın, internetten yüzlerce estetik ameliyatı izledim. Dört farklı yöntemle meme protezi takabilirim mesela, kendime güvenim tam.
İzmir'in en güzel hastanesinin sahibi Figen Baz ile konuşayım da beni kadroya alsın.
Eğitim mi, o da ne canikom?