Hayat akıp giden bir serüven, her anında bırakan, yaş ilerledikçe, insanı nostaljiyle yoğuran bir mucize adeta...
Değerini bilip bilmediğimiz tartışılır; çünkü elimizde çoğu et kanıt yoktur, yaşadıklarımızla...
Örneğin yaşadığımız şehir, çocukluğumuzun, gençliğimizin şekillendiği o yıllar, sadece yazıda yaşar, çoğu kez fotoğraf yoktur.
Nedense bir tembellik, bir umursamazlıktır bu... Ya da imkansızlık.
Oysa, ne çok demişimdir yıllarca, "Karşıyaka'nın simgesi olan Tilla Restoran'ı çekmeyi neden düşünmedim acaba; ya da tarihi Melek Sineması'nı, şimdi Mavişehir denilen, eskiden balık avlamak için kurt çıkardığımız bataklık alanı, Girne Caddesi'ni baştan başa çevreleyen tarlaları, dokuz kayalıkları, piknik yaptığımız yemyeşil Yamanlar'ı ve daha birçok örnek...
Sadece Karşıyaka değil, İzmir'den, Bayraklı'dan, Bornova'dan da...
Oysa biz burada yaşadık, gördük, yaşları devşirdik... Yazmak yetmiyor anılara, fotoğrafla da belgelemek, yaşatmak da gerekiyor.
Bugün yerlerinde yeller esen değerlerini geleceğe taşımayı beceremedikten sonra neye yarar anılar?
Sadece yazmak yetmiyor işte...
Dün içinde yaşadığımız pek çok gerçek bugün artık yok; işte o yüzden sık sık geçmişe dalıp nostaljiye takılıyoruz.
Oysa o yıllara çekebilseydik, bugüne örnek olurdu. Kentlerin ne kadar kötü şehirleştiğini, gecekondulara nasıl da acımasızca teslim olduğunu gösterebilirdik...
Elimizde bir kanıt olurdu, ama yok... Olsa da yetirli değil.
***
Ancak doğup büyüdüğü günleri, yaşadığı şehri, okul yıllarını arkadaşlarını, o yıllara ait olan kentlilik bilincini fotoğraflayan da, anılarını yazarken bu şekilde belgeleyen de var aramızda...
O nadir kişilerden biri Prof. Önder Küçükerman... Çocukluk ve gençlik yılları Karşıyaka'da geçen, üniversite eğitiminden sonra İstanbul'a yerleşen, ancak çok sevdiği Karşıyaka'sını hiç unutmayan Prof. Küçükerman, Karşıyaka Belediyesi'nin de desteğiyle gerçek bir belgesel çalışmaya imza atmış...
Prof. Küçükerman Karşıyaka'da yaşadığı çocukluk ve gençlik yıllarında elinden düşürmediği fotoğraf makinesi ile her anı belgelemiş... "1950'li Yıllarda İzmir ve Güzel Karşıyaka" adlı belgesel tadındaki kitabında ilginç öyküleri var Karşıyakalı'nın... Denize girilen sahilde yaşanan coşku, Bostanlı'daki evinde bulunduğu sırada cumhurbaşkanı ilan edilen Cemal Gürsel'in ilk kez İskele Karşısı'ndaki o dönemin Halk Evi'nde yaptığı konuşmalar, Karşıyaka halkının eylemlere katılması gibi pek çok konu fotoğraflarla kitapta anlatılıyor.
***
İşte topluma hizmet budur kanımca... Hayatının en güzel yıllarını geçirdiği kente de bir vefa borcunun ödemenin en çarpıcı yolu...
Bugün artık çok katlı binalarla çevrili bir metropol olan Karşıyaka'nın
geçmişte, dünyanın en güzel sayfiye kenti olduğunu çok güzel anlatmış ve belgelemiş Prof. Küçükerman...
Anılar, insanın en değerli hazinesidir, yaşadığı şehirler, çevresi, dostları da...
Kitabın her sayfasını çevirdiğinizde, sizin de anılarınız canlanıyor, her fotoğrafa göz attığınızda "Hayret bir şey, Karşıyaka sahili eskiden köşklerle çevriliymiş" dedirten gerçeklerle yüzleşiyorsunuz.
Keşke onlara sahip çıkıp, Karşıyaka'nın betonlaşmasına izin vermesiydik dedirten anlar bunlar...
Ellerine sağlık sayın hocam... Yüreğin dert görmesin yüce Karşıyakalı Prof. Önder Küçükerman; bizlere, çocuklarımıza müthiş bir "köprü" bıraktın.
Dünkü tanıtım kokteyline gelip sizlerle anılara konuşmak isterdik, olmadı. Umlarımı bunu bir gün gerçekleştiririz.
Bir önemli not da Karşıyaka Belediyesi ve Başkanı Cevat Durak'a... Destek verdiğiniz bu çalışma, Karşıyaka için müthiş bir değerdir, kültürel bir bilgedir.
Sağolun, varolun.