Sevmiyorum topa girmeyi ama bazen ayağına geliyor, şöyle gelişine vurmak istiyorsun. Sabah Gazetesi'nde Hıncal abi ve Ayşe kardeş, "kadın-erkek" konusu üzerinden yazıştılar/atıştılar birkaç gündür. Uzun süredir bildiğimiz/söylediğimiz/haykırdığımız mevzu üzerinden. 'Kadın erkekleşti, erkek kadınlaştı' konusu yani. Bunu fark etmeyen yoktur sanırım, 'kendini bilmeyenler' hariç. Kendini bilmek ve farkında olmak, insanın sahip olabileceği en müthiş özellikleri, bu yüzyıl için.
"Hayatımda bir erkek olması durumunda dahi; arabamın lastiğini değiştirmek de dahil her türlü ihtiyacımı giderip, sabahtan akşama dek çalışıp, bu tempoya uygun bir ahlaki yaşantı içinde kabuğuma çekilip, bir kadının 'kız' gibi yetiştirdiği oğluna karılık yapıyorum" demişti yakın bir kız arkadaşım.
"Erkek oldum" diyordu, şahane bir kızdı aslında, gösterişli ve seksiydi ayrıca, erkeklerin iç geçirdiği bir kadındı. "Kocam da karım oldu benim", bu cümlede cinsellik içeren bir fantezi aramak boşuna, bulamazsınız.
Hıncal abinin jenerasyonu çok şanslıydı bana sorarsanız, anneleri anne gibiydi, babaları baba. Kendi ailemden biliyorum, babaannem eşofman giydiğimde kıyameti koparırdı "O nasıl kılık öyle, sakın bana gelirken bir daha bunları giyme" diye. Anneannem de öyle, yalvarmıştı bir defasında "Ayvalık'a gelirken bir daha yırtık kot giyersen kalbim kırılacak haberin olsun, saçlarını da güzelce tara".
Hıncal abinin bugünkü ortamı/kızları eleştirmesi hata. Bugüne gelirken yaşananlara bakmak lazım. Ne oldu o neslin evlatlarına, o naif tatlı insanlara? Onların torunları neden acayip/uydurma bir aksanla konuşan, "paralı erkek" peşinde koşan, saçı/başı/kıyafeti/makyajı bir örnek yaratıklara dönüştü.
Ayşe'nin anlayamadığı, Hıncal abinin görmek istemediği tüm bu davranış bozukluklarına giden yol, benden önceki nesilde kırıldı. Paramparça oldu; feminizm ayağı ile pompalanan cinsel özgürlük safsatası, erkekleri kadın yaptı; nazlı, üşengeç, tembel, şımarık, kaprisli, vicdansız birer kız çocuğuna dönüştüler. Biz de ayağımız yere sağlam bassın diye yırtınan, annelerinin adam edemediği erkekleri eğitmeye ve elde tutmaya çalışan, kaba-saba, elinden her iş gelen ve kimseye muhtaç olmayan yapayalnız kadınlara dönüştük... Kadın olmakla erkek olmak arasında bocalayan ve insan olma vasıflarına tutunarak, bari onu kaybetmeyelim diye didinen yaratıklara... Erkek karılarımızı mutlu etmek için uğraşıyoruz; mutlu edemezsek bizi annelerine veya metreslerine şikayet edenlerin, kadın adamları olduk; yaşasın yeni jenerasyon...
Not: Bir yol bul Hıncal abi... Bu bizimki yol değil...
Saldırın Serenay'a
Serenay Sarıkaya, Instagram hesabında birkaç kitap fotoğrafıyla beraber bir not paylaşmış ve bir kitabın adını yanlış yazmış! Entelektüel memleketimin entelektüel ötesi yamyamları kızı bir güzel aşağılamışlar. Kitap; Sabahattin Ali'nin 'Kürk Mantolu Madonna'sı, Serenay 'Kürk Mantıklı Madonna' diye yazmış. Sen misin hata yapan! Ahlak polisleriyle, entel ajanlar; dalga geçmek için şahane bir platformun içine balıklama dalmanın şehvetiyle atıp tutmuşlar.
Serenay'ı cahillikle suçlayanlar, Sabahattin Ali'yi yakından tanıyor olmalı. Hayatı yazdığı romanlardan daha ilginç ve dramla yüklü olan bu edebiyat adamının nasıl yaşadığını, Atatürk'ü yeren bir şiir yüzünden hapis yattığını, hunharca öldürüldüğünü mutlaka biliyorlardır... Sabahattin Ali'yi eserlerinden daha fazla seven biri olarak şu sözü aklıma geliyor ve sizi bile anlamaya çalışıyorum: "Dünya'nın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!... Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz?"
Not: Keşke film olsa ve Serenay Sarıkaya, Maria Puder'i oynasa, yani 'Kürk Mantolu Madonna'yı...