Lokomotif gazeteci

İZMİR'DEN TATLI GEYİKLER - GÜRKAN ERTAÇ

Biz gazeteciler birbirimize şaka yapmaya bayılırız. Arada dozu biraz kaçsa da tatlı bir anı olarak belleklerde kalır. Özden Alpdağ ile Oktay Köse, canciğer kuzu sarması, aralarından su sızmayan iki arkadaştı.
Ama Köse, Alpdağ'ı kızdırmaya, çileden çıkarmaya bayılırdı. Özden'in de intikamını yumruklarıyla aldığı filan olurdu.
Köse bir gün cemiyet lokaline geldi, oturan gazetecilere, "Haberiniz var mı, Özden Alpdağ kafayı üşütmüş. Tepecik Sosyal Sigortalar Hastanesi'ne muayene olmak için gitmiştim, tesadüfen gördüm.
Tedavi olduğum doktor, "Sizden bir arkadaş daha geldi, pisikiyatri kliniğine yatırdık, durumu iyi değil" dedi.
İÇİNİZ PARÇALANIRDI
Ben de ziyarete gittim, bir de ne göreyim Özden kendini tren sanıyor, lokomotif olmuş, diğer deliler de peşinden gidiyor, çuf-çuf sesleri çıkarıyorlardı. Görseniz içiniz parçalanırdı" dedi. Lokalde oturanlardan Erkin Usman ve bir grup gazeteci aceleyle SSK Hastanesi'ne gittiler, Özden Alpdağ'ı buldular, baktılar ayağından tedavi oluyor ama meraklı meraklı bakmaktan geri kalmadılar. Özden Alpdağ durumu anladı, "Sizi de o adi Oktay Köse gönderdi değil mi ? Ben onu yakalarsam parçalayacağım" dedi. Dediğini de yaptı.
İSTERSEN YÜZEREK GİT
Bizim Sinan Genç otobüsle İstanbul'a gidiyordu, şoför mahallinin arkasında bir yer almıştı. Otobüs hareket edince uyumaya başladı, Bursa'yı az geçince yemek molası verildi. Uyandı, bir şeyler atıştırdı, döndü, tekrar uyumaya başladı. Bir süre sonra uyandı, baktı otobüs hareket etmiyor, kaptana çıkıştı:"Bu kaçıncı mola, niye gitmiyorsunuz?" dedi. Şoför bozuldu, "Birader feribotta gidiyoruz görmüyor musun ? İstersen atla yüzerek git" dedi.
BANA LAHANA DEMEYİN
Ege Ekspres Gazetesi'nin yaratıcılarından biri olan ve uzun yıllar bu gazetenin patronluğunu yapan Kemal Mete ağabeyimizin Çanakkale'den İzmir'e tamamen yerleşmeyi planladığı zaman İkinci Dünya Savaşı yılları. Mete'ye, "İzmir'de kıtlık var, lahana götürürsen iyi satar, köşeyi dönersin" demişler. O da bütün parasını lahanaya yatırıp bir tekneyi ağzına kadar doldurmuş, kendisi de bir otobüse binip tekneyi İzmir Limanı'nda beklemeye başlamış. Taka kıyıya yanaşmış ama bakmış tek bir lahana bile yok. Kaptan acı tabloyu anlattı:
"Kusura bakma, yolda fırtına çıktı. Bir limana yanaştık. Askeriye de silah taşıyacak 10 tane katana at yükledi. Hayvanlar açmış, saldırdılar, sefer bitene kadar tüm lahanaları yediler" Mete bu olaya çok bozuldu, ebediyete göçünceye dek etrafındakilere lahanadan sözetmeyi yasakladı, kendisi de bir daha lahana yemedi.
UÇAN MÜREKKEP BİR TÜRLÜ UÇMADI
Mutlu Tuncer, İzmir basınının renkli simalarındandır, şakayı pek sever. Ünal Tümin de şaka kaldırır. Çok çileli bir meslek olan gazetecilik, arkadaşlar arasında samimiyet olmasa çekilmez. Tuncer ile Tümin'in bir zamanlar Türkiye'nin devleri arasında bulunan Tercüman Gazetesi'nin İzmir bürosunda beraber çalıştıkları dönemde yaşanan tatlı bir olayı anımsamak bir hoş seda bırakmak adına kayda değer. Mutlu Tuncer İngiltere'ye gittiği bir geziden İstihbarat Şefi Ünal Tümin ağabeyine bir kutu uçan mürekkep getirmişti.
İKİ DOSTUNDA DENEDİ
Mürekkep insanın üzerine boca ediliyor bir dakika sonra kayboluyor, izi kalmıyordu.
Tümin, denemesi yapılan bu armağandan pek memnun kalmıştı. Ziyarete gelen iki dostunun üzerlerinde denemek istedi, mürekkebi ikisinin de pantolonları üzerine döktü. Beklediler ama mürekkep bir türlü uçmuyordu. Tümin, "Merak etmeyin, bir dakika sonra yokolacak" dediyse de değişiklik bir türlü gerçekleşmiyordu. Dostların üzerleri berbat oldu. Mutlu köşeden durumu izliyor, hınzır hınzır gülümsüyordu.
Çünkü masadaki ithal mürekkebi değiştirmiş, yerine normal mürekkebi yerleştirmişti.
Ceremesini tabii ki temizleyici paralarını ödemekle Mutlu Tuncer çekti.