Sanat hayatını çocuklara adadı

BÜLENT GÜRLÜK

İzmir'de 'çocuk tiyatrosu' denince ilk akla gelen Sıcakkan Tiyatrosu'nun kurucusu, yönetmeni ve oyuncusu Erçin Sıcakkan, 16 yıl sonra yeniden dizi projelerinde yer almaya başladı.
Önce 'Çukur', ardından 'Arka Sokaklar'da oynadığı kötü adam rolüyle bir anda tüm Türkiye'nin konuştuğu isim olan Erçin Sıcakkan ile yeni hedeflerini konuştuk.

Sıcakkan Çocuk Tiyatrosu'yla İzmir'in markası haline geldin. Geçen sezon seni dizilerde de izlemeye başladık. Nasıl ortaya çıktı dizilerde oynama fikri?
Ben Dokuz Eylül'den mezun olduktan sonra İstanbul'da 2 yıl dizilerde oynadım zaten. Ama asıl hedefim çocuk tiyatrosu yapmak olduğu için İzmir'e geri döndüm. Burada kurduğum Sıcakkan Çocuk Tiyatrosu 16 yılı geride bıraktı. Çok iyi bir ekibimiz var ve bu ekip bensiz de bir sürü şeyi halledebiliyor artık. Böyle olunca ben de bir nefes almak ve değişik bir şeyler yapmak için yıllardır gelen dizi tekliflerini değerlendirmek istedim.
'EVLADIMI BIRAKIP GİTMEM'
Hem tiyatronun faaliyetleri sürdü hem de dizi projeleri... Bu süreci biraz anlatır mısın?
Ben yapımcılara 2 ya da 3 bölüm oynayabileceğimi söylüyorum. İlk teklif Çukur'dan geldiğinde 2 bölüm için anlaştık ama 3 bölüm oynadım. Ardından Arka Sokaklar'dan teklif geldi. Yine 2 bölüm oynayacaktım ama hikaye ve oyunculuğum çok beğenilince 9 bölüme çıkardılar.
Ama buradaki işler hiç aksamadı. O sırada benim yazıp yönettiğim bir oyun vardı.
Arkadaşlarımız da elinden geleni yaptı ve çok iyi geri dönüşler aldığımız bir oyun çıkardık. Şimdi de 'Sağlıksız Kral' oyunuyla yine İzmir'in tüm öğrencilerine oyun izletmeye devam ediyoruz.
Bundan sonra gelecek dizi projelerini kabul edecek misin?
Evet. Bundan sonra zaman zaman televizyonda da görünmeye, dizilerde oynamaya devam edeceğim... Yaza doğru bir sinema filmi teklifi de var, değerlendiriyorum. Bu arada artık bir menajer sahibi oldum çünkü İstanbul'da bu işler böyle yürüyor. Mandalina Ajans'la çalışıyorum. Gelen teklifleri birlikte değerlendirerek karar veriyoruz.
Arka Sokaklar'daki 'kötü adam' rolüyle çok tutuldun ve bir anda herkesin tanıdığı, konuştuğu bir yüz oluverdin. Kafandan 'Acaba İstanbul'a yerleşsem, dizilerde oynamaya daha çok ağırlık versem' düşüncesi geçmedi mi hiç?
Beni biliyorsun, hayatımı çocuklara adadım.
Her şey çocuklar ve bir de İzmir için. O yüzden asla burayı bırakıp İstanbul'a yerleşme planım olmadı, olmayacak. Böyle gidip gelmeye devam edebilirim. Daha büyük ve uzun soluklu rollerde de oynayabilirim ama hiçbir zaman kendi tiyatromdan vazgeçmem.
Çünkü biz asıl zor olanı başardık, 16 yıldır bir özel tiyatroyu ayakta tutuyoruz.
Hiç borcu olmayan, hiçbir destek ya da teşvik almayan bir ekibiz. Kısacası bu tiyatro benim 16 yaşındaki evladım. Ben evladımı bırakıp bir yere gidemem.
Seni dizilerde gören İzmir'deki izleyicilerinin tepkisi ne oldu?
Çok şaşırmışlar. Özellikle öğretmenler arayıp 'o siz misiniz?' diye sordular. Hatta öğretmen bir çift aralarında dizideki kişinin ben olup olmadığım üzerine iddiaya girmiş.
'Bendim hocam' dediğimde, 'daha dün buradaydınız' dedi. Evet ama diziler önceden çekiliyor, günü gününe değil ki...
SAHNE, DİZİLERDEN DAHA ZOR
Dizide mi, sahne de mi oynamak zor?
Oyunculuk açısından sahnede, izleyicinin önünde oynamak daha zor. Hata lüksünüz yok. Ama çalışma şartları açısından setler hırpalayıcı.
Sürekli bekliyorsunuz, çekimler çok uzun sürüyor. Dış mekanlarda hava koşulları da insanı zorluyor. Sahnede ise sıcak ortamdasınız ve ne zaman çıkıp ne zaman ineceğinizi biliyorsunuz.
İzmir'de onlarca çocuk tiyatrosu var. Sıcakkan nasıl oldu da bunların arasından sıyrılıp marka olmayı başardı?
Bunda en başta Güzel Sanatlar Fakültesi farkı var. Çünkü bize okulda ahlaklı tiyatro yapmayı öğrettiler. Yani kostümüyle, dekoruyla, içeriğiyle, müziğiyle her oyun üzerinde ciddi zaman harcıyoruz. Yıl içinde değişik oyunlar sahneliyoruz. Hepsine ayrı kostümler dikiliyor, farklı müzikler hazırlanıyor. Bunlar tek tek maliyet demek. Eğer kaliteyi değil ucuz yoldan kazanmayı düşünseydik bu noktaya gelemezdik. Kazandığımızı tiyatroya yatırım yaparak ilerledik.
PEDAGOG ONAY VERİYOR
Oyunların öğretici olmasına da çok önem veriyorsunuz değil mi?
Çocuklar hem eğlensin hem de bir şeyler öğrensin istiyoruz. Bu yüzden oyunlarımız pedagog onayından geçiyor. Çünkü çocuklara tiyatro yapmak daha dikkat isteyen bir iş. Her şeyi anında kapıyor ve uyguluyorlar.
Bize gelen öğretmenler, gittikleri bazı çocuk oyunlarının öğrencilere yarardan çok zarar verdiğini söylüyor. Sadece soygunculuğu düşünen bu tür tiyatrolar, düzgün iş yapanların da önünü tıkıyor. Öğretmen ve velilerin güveni kalmıyor. Biz 16 yıl önce, tüm öğretmenleri oyunlarımıza davet ederek, doğru iş yaptığımızı onlara tek tek ispat ederek bu sıkıntıyı aştık.

Sıraların tepesinde oyun izlenmez. Çocuklar salona gelmeli, sahnede oyun izlemeli, o atmosferi yaşamalılar. Biz onları maskotlarla karşılıyoruz, kadife koltuklara oturtuyoruz, oyun sonunda birlikte fotoğraf çektiriyoruz.
Ben 6 yaşında Ankara Devlet Tiyatrosu'nda güzel bir oyun izlemiştim. Oyun sonunda bazı çocukları sahneye çıkardılar ama beni çıkarmadılar. O gün karar verdim, 'ben oyuncu olacağım ve hep sahneye çıkacağım' diye.
Yani tiyatro sahnede yapılır, sahnede sevilir.