Yarın “Baba” bir gün hep birlikte kutlayalım

Yarın Babalar Günü. Açık söyleyeyim, herkesin Anneler Günü'nün özel hazırlıklarla ve nadide armağanlarla kutlanışını kabullenirim de evlatların Babalar Günü'nü fazla önemsemeyişine, bir kuru tebrikle geçiştirişine, hatta kutlamayı unutabildiğine de hayıflanırım.
Tamam; analar baştacımızdır da, babalar da aile için bir efsanedir, ömür boyu ailenin yükünü taşıyan bir kahramandır. Çocuklar o'na duyduğu güvenle adım atar çok zaman. Bilir ki başı sıkıştığında babası arka çıkacaktır ona.
Anne her zaman baş tacımız baba ise gönül yoldaşımızdır. Annemiz duygusallığımız, babamız mantığımızdır.
Özellikle kız çocukları için baba kelimesinde çok özel anlamlar saklıdır. Bir kızın sevdiği ilk adamdır ve bundan sonra tanıyacağı tüm erkekleri babalarının özellikleriyle karşılaştıracaktır.
DİK DURMAK ZORUNDA
Davranışlarıyla, çalışkanlığıyla, sevecenliği ve aynı zamanda prensipleriyle çocuklarına ideal bir rehber olmak zorundadır. Anne karşılaştığı sıkıntıyı gözyaşlarıyla savar ama, babalarımız her zaman olaylar karşısında dik durmak, yol gösterici olmak zorundadır. Kızını gelin eden ya da oğlunu askere uğurlayan babanın gözlerinde gördüğümüz ıslaklık herkesi duygulandırır. Arkamızda vara yoğa ağlayan annelerimizden çok babalarımızın titrek elleri, konuşan bakışları, nemli gözleri kalır. Daha çok içleniriz ağlayan bir baba gördüğümüzde. Ve bir baba daima en uzağa bakar. Dalar gider çoğu zaman. Neyi düşündüğünü sorduğumuzda susar. Ya tahmin etmemizi bekler ya da zamanla onu anlamamızı.
Hep bir sorumluluğu vardır. Her zaman bizi saran sevgisi vardır üzerimizde, bizi koruyan, kollayan.
1910 YILINDAN BERİ
Bazen en iyi arkadaşımız, bazen kalp kırıklığımız. Ama her koşulda kalp atışlarımız. Güçlü, kararlı, sert bakışlı, koruyucu, güvenilir tanıdığımız ilk adam. Babalar Günümüz kutlu olsun. Babalar Günü bir Amerikan iç savaşı gazisinin kızı olan Sonora Smart Dodd tarafından ortaya atılmış, 1910 yılından beri kutlanmaya başlanmıştı. Dodd'un babası annelerinin yokluğunda altı çocuğunu tek başına büyütmüştü.
Baba Dodd'un rehberliğinde Haftanın Geyikleri'ni bu kez bir yaşanmış hikaye iyle süsleyelim, tüm babalara ithaf edelim dedik.
EVLAT SEVGİSİ NE DE OLSA
Delikanlı 17 yaşında iken babası ile tartışmış ve evi terk etmişti. Buna çok öfkelenen baba, evde onun adı bile anılmayacak diye yasak koymuştu. Anne her gece evi terk eden oğlunun yatağına oturup yastığını koklayarak uyuyordu.
"Oğlumu özledim, ne olur gidip arayalım, bulup getirelim" dese de, baba geri adım atmıyordu.
Aradan iki yıl geçmişti. Oğlunun doğum günü o yıl Babalar günü ile aynı güne denk gelmişti. Annenin ağlamaklı halini görünce dayanamadı baba "Şu adrese git, oğlunu gör" dedi. Ve ekledi, "Adresi benim verdiğimi söyleme ama" Birkaç şey daha söyledi ama anne duymuyordu bile, aklında bir tek adres kalmıştı. Anne sevinçten uçuyordu.
Hemen hazırlandı yola koyuldu.
Büyük bir şehrin karşı yakasındaydı babanın verdiği adres. Gittiği adres bir tamirhaneydi. Oğlunu tulum içinde gördü. Bir süre ıslak gözlerle dükkanın karşısından izledi ve oğluna doğru yaklaşmaya başladı. İki yıl boyunca kendisini arayıp sormayan ailesini unutan delikanlı aniden annesini karşısında görünce önce şaşırdı, sonra koşup sarıldı annesine.
Babası hariç herkesi soruyordu, "O nasıl, bu nasıl" diye. Ve sonunda "O adam nasıl, hala aksi ve anlayışsız mı?" diye.
Anne cevapsız bıraktı, soruyu, "Hadi oğlum kalk eve gidelim" dediyse de "O adamla aynı evde hayatta yaşayamam" cevabını aldı.
Annesi oradan ayrılırken oğluna son kez seslendi: "Baban dedi ki o sürekli arkadaşlık ettiği gençten uzak dursun, ona zarar verecek.." Delikanlının çalıştığı tamirhanenin sahibi birkaç yıldır sakladığı gerçeği annesine açıkladı: "Söyleyin oğlunuza, gitsin, babasının ellerini ayaklarını öpsün. Bu işi ona o buldu, maaşının yarısını da o ödüyor. Her gün özellikle yemek molalarında uzaktan onu izliyor, ilgisini eksik etmiyor..." Anne eve döndü, kocasına kendisinden gerçeği sakladığı için çıkıştı.
O sırada kapı çalındı, patronunun gerçeği açıkladığı oğlan elinde bir pastayla gelmişti, mahcup tavırla koştu babasına sarıldı, af diledi.
Oğlunu kucaklayan, bağrına basan babanın gözlerinden iki damla yaş süzüldü.

GÜRKAN ERTAÇ