Kızına sarılamıyor ama anneleri bebeğine kavuşturuyor

Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı Operatör Doktor Esra Saygılı aynı zamanda bir anne. Şimdi ise pandemi hastanesi ilan edilen Bornova Türkan Özilhan Hastanesi'nin ön cephe savaşçılarından biri. Dolayısı ile hayata artı bir zorlukla başlayan bebekleri annesine, anneyi ise bebeğine sağ sağlim kavuşturmak gibi hem zorlu hem de mutlu bir işleri var. En büyük motivasyonları ise bu zorlu süreçte yeni bir hayata tanık olurken hiç bir anne ve bebeği kaybetmemiş olmak. Kendi kızına sarılamasa da bir anneyi bebeğine kavuşturmanın mutluluğu ona yetiyor. Daha önce de Afrika'daki Kakuma Mülteci kampında zorlu şartlarda gönüllü olarak çalışan Esra Saygılı ile pandemi döneminde yaşadıklarını, ekip arkadaşları ile motivasyonlarını nasıl sağladıklarını konuştuk. Tabi ki bir araya gelmeden telefonla yaptığımız görüşmede onun enerjisi ve umutlu konuşmaları beni bile motive etti. Sağlık çalışanlarının bu sürece bakış açısını anlatan güzel bir söyleşi oldu...

HEMEN GÖREVE ODAKLANDIK
Hastanenizin pandemi hastanesi ilan edildiğini duyduktan sonra neler hissettiniz? Hastanemiz pandemi hastanesi olarak ilan edildiğinde çoğumuzda kısa süreli de olsa şaşkınlık vardı. Fakat kısa bir sürede, hızlı bir şekilde pandemi için hazırlıklarımızı yapmaya başladık ve göreve odaklandık.

Saygılı, "İnsan bilmediği şeyden korkar bu yüzden sahada çalışmak, benim psikolojimi rahatlatıyor" dedi

"ÖZEL BİR EĞİTİM ALDIK"
İzmir'de Kovid-19 gebeler için takip ve tedavi merkezisiniz. İlk enfekte hastayla karşılaştığınızda ne hissettiniz? İlk hastamızı kabul ettiğimizde yıllardır Kadın Hastalıkları ve Doğum alanında çalışıyor olduğumuzdan biraz tezcanlı davranıyorduk. Fakat ekip olarak çalışmanın avantajı sayesinde hastaya yaklaşım ve bu sırada giyilmesi gereken KKE (Kişisel koruyucu ekipman) ile ilgili hizmet içi eğitimler aldık. Çalışırken birbirimizi sürekli kontrol etmeye alıştık ve sürece hızlıca adapte olduk.

Hastaların psikolojik durumları nasıl? Şimdiye kadar takip ettiğimiz hastaların çoğunda ilk yatış yaptıkları sırada hafif bir tedirginlik mevcuttu. Fakat kısa sürede kendilerini rahat hissettiklerini söyleyebilirim. Kadın Doğum ekibimiz hem tecrübeli hem de enerjik bir ekip. Sadece birbirimizi değil hastalarımızı da motive etmek için uğraşıyoruz.

Ölen hastanız oldu mu? Olmadı.

İyileştirdiklerinizin sevincine nasıl ortak oldunuz? Hastalarımızı her gün sabah ve akşam vizitinden sonra bilgilendirmeye çalışıyoruz ihtiyaçlarını öğrenerek, bu ihtiyaçların teminini sağlıyoruz. Biraz da kendileriyle sohbet edip karşılıklı motive oluyoruz. Ama en güzeli tedavilerini tamamladıktan sonra onlara taburcu haberini vermek.

BİRLİK VE BERABERLİK İÇİNDE
Peki sizin psikolojiniz nasıl? Kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? Sürecin ilk günlerinden itibaren sahada olmak, bu olağanüstü süreçte aktif rol almak bence insanın psikolojisine olumlu katkı sağlıyor. Çünkü bizi en çok bilmediklerimiz korkutur. Ayrıca ekibimizin birlik ve beraberlik içinde çalıştığını görmek de motivasyonumuzu en çok artıran nedenlerden biri.

Siz daha önce de Afrika'da Kakuma mülteci kampına gönüllü doktor olarak gitmiştiniz. Şimdi de salgının ortasındasınız. Arada bir karşılaştırma yapsanız, ne dersiniz? Afrika'ya gittiğimde kısıtlı zamanda, kısıtlı imkanlarla yabancı bir coğrafyada ekip arkadaşlarımla birlikte elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışmıştık. Bu salgın çok daha farklı bir deneyim. Kendi hastanemde, ihtiyacımız olan her şeyin mevcut olduğu bir ortamda çalışıyorum. Hem cephedeyim, hem de evimdeymişim gibi güvende hissediyorum.

KORKSAK DA MÜCADELEYİ BIRAKMAYACAĞIZ

Buradan okuyuculara bir mesaj vermek isterseniz ne söylersiniz? Öncelikle şunu söylemek isterim ki, sağlık çalışanları bu olağanüstü süreci soğukkanlılıkla karşılayarak, normalize etmek için elinden geleni yapmaktadır. Korku hepimizin içinde var fakat biz mücadeleyi asla bırakmayacağız. Belki şu anda dokunsanız ağlayacak haldeyiz ama bu süreci en iyi şekilde atlatıp sonra birbirimize sarılıp ağlayacağız. Evden çıkmak zorunda olan vatandaşlarımız için "Dikkatli Olun" demekten başka bir seçeneğimiz yok. Lütfen hepimiz için "Evde Kalın".

DESTEĞİ GÖRMEK ÇOK GÜZELDİ
Yaşadığınız ilginç olaylar var mı?
Yaşadığımız güzel olaylardan birine örnek verebilirim. Bir nöbetimde Göztepe Spor Kulübü taraftarlarının bize destek sloganlarını duyarak pencereye koşmuştum. "Sağlık çalışanları gururumuzdur" diyorlardı. Zor süreçleri atlatırken insanların bütün samimiyetleriyle sizi desteklediklerini bilmek, yalnız olmadığınızı hissetmek mutluluk verici.
DOSTLUKLARIM SAĞLAMLAŞTI
Hayat rutininiz nasıl değişti?
Yoğun ve oldukça aktif bir tempoyla çalışmaya alışık olduğumuzdan çalışma rutinimizin değişmesi bizi çok da etkilemedi. Ancak çocuklarımızın bu süreçte çok daha fazla etkilendiğini söyleyebilirim. Sağlık çalışanlarının bir kısmı ailelerini enfekte etmemek için misafirhanelerde ikamet ediyor, eve gidenler tedirgin ve diğer aile fertlerinden olabildiğince uzak kalmaya çalışıyor. Çocuğunuz karşınızda size sarılmak istiyor, ağlıyor ama yapamıyorsunuz. Bir aydır çocuğumu öpemiyorum bu hissi aktarmam mümkün değil sanırım.

Bu durum hayata bakışınızı nasıl değiştirdi?
Bu durum hayata bakışımı açıkçası pek de değiştirmedi. İnandığım ve güvendiğim insanların varlığını çok daha fazla hissettim. Dostluklarımın ne kadar gerçek ve samimi olduğunu, yıllar geçse de deforme olmayacaklarını, bu süreçle birlikte daha da sıkı dostluklarım ve sağlamlaşan gönül bağlarım olduğunu gördüm.
SABIR, CESARET VE ÖZLEMLE SINANIYORUZ
Bu salgın geçtikten sonra hayatımızda neler değişecek? Bence önceliklerimiz çoktan değişti bile. Önemli olanın mekan değil insan olduğunu, birbirimiz için yaptıklarımızın söylediğimiz sözlerden daha değerli olduğunu gördük. Sabrımızla, cesaretimizle, dayanıklılığımızla ve sevdiklerimize olan özlemimizle sınanıyoruz.

Burcu ILGIN