Dünyanın bir ucundan hepinize sevgi ve saygılar. Bu güzel yaz gününde dünyanın en güzel yerlerinden biri Ege'nin en güzel köşelerindeki siz sevgili okurlarım desem yanlış olur, sevgili arkadaşlarım daha doğru bence. Çünkü her mektubumda arkadaştan da öte candan anlatıyorum. Sanki evinizde veya bir kafede, bir kahvede konuşur gibiyim sizlerle.Bu günümüzün odak noktasından bahsetmek istiyorum madem buralardayım. Avusturya, Avustralya, Amerika, Fransa, Almanya, Belçika, Danimarka, İsviçre ve Kuzey Kıbrıs'ta oy kullanıldı. 2.8 milyon kişinin oy kullanması beklenirken 393 bin kişi vazifesini yerine getirmiştir. Ama son güne kadar ani bir katılım bekleniyor bu ülkelerde. Hayırlısı ne ise o olsun güzel ülkemize.
ÖDÜLLÜ BİR TÜRK
Bu arada her zamanki gibi Amerika'daki başarılı Türklerden bahsetmek istiyorum. Geçen yazımda söylediğim gibi maalesef hele NY'ta yüzlerce kebapçımız var. Bunların çoğu bizim o nefis kebaplarımızın yanından bile geçemezken çok ama çok başarılı olanlar da var. Hüseyin Bayram gibi...
Yıllardır Amerikalı ve Türklerin rağbet ettiği 'Toros Restoran'da çok iyi hizmet veren Bayram, Tripadviser (dünyanın en iyi gezi rehberlerinden en üst sırada olanı) tarafından yılın ödülüne layık görülmüş. 'Certificate of exellence' ödülünü almaya hak kazanan kibarlığı ve iyilikleri ile her zaman Amerika'daki Türkler arasında çok sevilen Hüseyin Bey'i kutluyor, bu haber için de Deniz Çelik ve Ali Çınar'a teşekkürlerimi sunuyorum.
ROCK MÜZİĞİ SEVDİRDİ
Olmazsa olmazım NY gösterilerine değinmeden edemeyeceğim. Taze taze yazayım dedim. Şu anda çıktım eve geldim bu gösteriden. 'Hedwig and the Angry Inch'. Buranın en iyi tiyatro ödülleri 'Tony Awards 2014'ün en iyi erkek oyuncu, en iyi oyun vb. ödüllerini kazanan bu gösteriye ne yalan söyleyeyim rock ağırlıklı olduğu için gitmek için kendimi sıkmadım. Ama müzikalin çok iyi olduğunu ve başrolü paylaşan (Glee Tv dizisinden tanıdığımız) Darren Chriss'in ve Rebecca Naomi Jones'in de süper olduklarını söylediklerinde gitmeye karar verdim. Geç de kalmışım, çünkü ummadığım şahanelikte bir müzikal izledim ve sevdiğim ama özel merakım olmayan rock müziğini pek sevdim. Sadece kostüm ve makyajla, inanılmaz peruklara sığınmayan harika sesler ve oyun gücüne bir de dans eklerseniz ışık ve efektler de üste gelince inanılmaz iyi bir yapım gerçekleşmiş. Hararetle tavsiye ederim.
YİNE MUHTEŞEM 'O'
Pazar döndüğümüz Las Vegas'ın ikinci bölümünü özetlemek istiyorum size. Gösteri olarak bir tek Cirque de Soleil'in ilk ve muhteşem gösterisi 'O'ya gittik. Ben söylemesi ayıp 4. kez seyrettim, yine ilk günkü hazla. Yine oyunun başında gözünüzün önünde yok olan oyunun sonunda bir kutudan çıkıp kendi kendine yerine asılan kırmızı dev perdeyi, tepede sallanan kızların metrelerce yükseklikten aniden havuz olan zemine atlamalarını, o sihirli müzik eşliğinde değişen ışık oyunlarının dijital ortamda sizi büyüleyen gösterilerini aynı hazla izledim.
GURUR DUYDUM
Vegas'a gitmemizin asıl sebebi olan dünyanın en önemli kuyumculuk fuarlarından biri JCK Fuarı cidden çok renkli idi. Dev 'convention center'i kaybolmadan gezmek büyük maharet hele ilk kez gidiyorsanız. Ben tabii hiç bir yere bakmadan 'Unique settings of New York'ta yani Ekmel Anda'nın standındında aldım soluğu. Pek güzel hazırlanmış çocuklar. Gözlerim yaşardı. Yine bir Türk'ün dünya çapındaki bir fuarda en ön sırada olması göğsümü kabarttı. Hele Arzu Koç ve Burak Karavit'in hazırladığı özel parçaların sergilendiği diğer stanttan bir türlü çıkamadım.
Dijital ortamda özel parçaları sergiliyor ve üzerlerinden siparişler alıyorlar. Bu yepyeni tarzı tanıtıp hayranlık da topladılar. Bu arada fuara girerken sergilenen üzerinde 400 karat pırlanta olan, 16 kg ağırlıktaki, 68 kişinin emeği ile 700 günde gerçekleşen 2 milyon dolar değerindeki gitarı söylemeden geçemeyeçeğim.
HIZLI BİR VEGAS TURU
Son günümüzde acil bir Vegas turu attırdım Demet'e (Sağıroğlu). Venedik modeli 'Venetian', 'Encore' ve 'Wynn'... derken tabii ki 7 büyük otelin müşteri koordinatorü dostumuzun hanımı ile 'Chanel'in Vegas müdürü arkadaşım Levent'e ziyareti de ihmal etmedik giderayak.
Hepinize harika bir hafta diliyor, Sanal alemde devamlı mezuniyet resimlerini, sınıf geçtiğini, miniciklerin yaptığı komiklikleri gördüğüm güzel çocuklarımızın anne ve babalarına çocukları ile her zaman iftihar etmelerini temenni ediyorum. Belki çocukları çok sevdiğim, belki bana kısmet olmadığından, belki özlemden içimden geldi... Döndüğümde bir yuva okulu açabilirim...