Her insana hayatında "ışık" veren yürekler vardır; bu kişiler fikirlerini, düşüncelerini, hayat görüşlerini benimsediği, toplumun "bilinçlenme yolculuğunda" örnek aldığı yazarlar, devlet adamları, gazeteciler, sanatçılardır çoğunlukla...
Toplumu ilmek ilmek ören ancak hep geri planda kalan mütevazi isimlerdir onlar...
Şöhret olmak yerine sessiz bir emekle ilerlerler... Birileri boş teneke oldukları halde; ekranda, internette şen şakrak cambazlık, şaklabanlık yapıp, milyarları götürürken, onların tek silahı insanlığı ve sihirli sözcükleridir...
Kimsenin şahsına kalem oynatmazlar, kendi bildiklerini okurlar. Zira onurları her şeyin üstündedir.
Bu isimler arasında, benim de bir süre birlikte çalışmaktan onur duyduğum bir İzmirli fikir adamı, yazar, şair ve eleştirmen var; Tarık Dursun Kakınç... Yani tanıdığımız ismiyle Tarık Dursun K.
***
Yeni Asır'ın Sarmaşık ekini hazırladığım sürecin bir bölümünde, Tarık ağabey de güncel köşe yazılarıyla bizlere katkı sağladı, fikirleriyle yol gösterdi.
Hemen her yazısının öncesi ve sonrasında konuşurduk kendisiyle... Çok sıcak, sevecen ve pozitif kişiliğiyle, hep bizlere güvendiğini hissettirir, "Ben de bir dönem gazetecilik yaptım, dergi çıkardım sevgili Hürol, yaşadığınız zorlukları bilirim. Canını sıkma, ne sormak istersen, ben buradayım" derdi.
İnanılmaz mütevazi bir insandı, birçok sorunla mücadele ettiğini biliyordum ama o hiç kötü bir iz bırakmadı; hep yaşama sevinci yüklü ve espriliydi.
Yaşadığı yerleri, çok sevdiği Karşıyaka'yı, Foça'yı, öykülerinde, yazılarında konu etti, tanıttı.
İnsan sevgisi, kişiliğinin artı değeriydi. İzmir'e aşıktı, tüm birikimlerini bu kente aktardı, emek verdi.
***
Tarık Dursun K, hayatını, kendi çizdiği yol haritasında dolu dolu yaşadı, eserleriyle topluma "duyarlılık" ve "bilinç" kazandırdı. Zamanı çok iyi kullandı. Her dakika onun için değerliydi. Saatini, Anadolu insanına göre kurmuştu ve bunu da bir yazısında şöyle tarif etmişti:
***
"Zaman geliyor, zaman geçip gidiyor. Elimizde onu durduracak hiçbir güç yok. Zaman; her gün dağlardan, tepelerden, deniz kadar ucu bucağı görünmez büyük ırmakların üstünden, vahşi, balta girmemiş ormanlardan, akbabaların nöbet tuttukları yalçın kayalıklardan, peygamber çöllerinden, ekili buğday, ay çiçeği ve mısır tarlalarından,
kentlerdeki açık pencere kenarındaki karyolalarında uyuyan çocukların pamuk battaniyelerle üstlerini bir bir örterek, kuyu park köşelerine çekilmiş alenen sevişen delikanlılarla kızları görmezlere getirerek, kırık, umarsız aşklara iki damla sedeften gözyaşı dökerek, vapurların
çarklarını döndürerek, uçakların pervanelerini rüzgarlara tutarak, suya inmiş gazellerin ürküntülerini dindirerek geliyor. Ve de gidiyor."
***
Tarık Dursun K, kendini topluma adamış bir İzmirli, iflah olmaz bir Karşıyakalıydı. Ege insanının Milli duygularını, vatanı sahiplenme, bu değere yeni ufuklar katma misyonunu üstlenmiş, Anadolu insanıyla bütünleştirmişti.
Eserleri onun kimliğidir. Bugünden yarına topluma ışık olacak sarsılmaz bir değerdir.
Onu, bizlere ışık olduğu için sevgiyle saygıyla anıyoruz. Güle güle, yüreğimizdeki sevgi insanı, ışıklar içinde uyu.
GÜNÜN SÖZÜ
Hayat bir öyküye benzer, önemli yanı eserin uzun olması değil iyi olmasıdır.
Seneca