Fıkra bu ya adamın biri ölmüş ve öbür dünyaya gitmiş. Sırası gelen, zebaninin önünde son savunmasını yapıyor. Zebani de adamın cennet veya cehenneme gideceğine karar veriyor. O sırada zebaninin önündeki adam ağlaşıp yalvarıyormuş.
"Yaşadığım sürece karım bana çok azap çektirdi.
Kaynanam da bana çok eziyet etti" demiş. Zebani de sekreterine dönüp adamın cennete yollanması talimatını vermiş.
Sonra sıra adamımıza gelmiş, o daha da fazla ağlaşmaya başlamış.
"Ben iki defa evlendim, iki karım da birbirinden kötüydü. İki kaynanam da bana çok çektirdi" demiş. Zebani de sekreterine "Cehenneme gitsin" diye talimat vermiş. Bunun üzerine adamımız itiraz etmiş. "Bu haksızlık ama ben bir önceki adamdan iki kat fazla sıkıntı çektim, esas benim cennete gitmem lazım" demiş.
Zebani de adamı tersleyerek "Sus bakayım cennette kader kurbanlarına yer var ama enayilere yer yok" demiş.
Evlilik birbirini seven ve birarada yaşamak isteyen iki insanın yaptıkları bir anlaşma- ortaklıktır.
Tabii ki bu anlaşma bir düğün şeklinde aileler tarafından ve nikah şeklinde de belediye tarafından onaylanarak yürürlüğe girer.
Ancak başlangıçta ömür boyu sürmesi dileği ile yapılan anlaşmaların bir kısmı bir süre sonra bozuluyor.
Yani boşanma ile sonuçlanıyor. Türkiye'de her yıl 600 bin çift evleniyor.
Bu arada her yıl da 125 bin çift boşanıyor.
Türkiye'de boşanmanın en çok olduğu üç il İzmir, Muğla ve Antalya'dır.
Tabii ki tahmin etmek hiç zor değil, boşanmaların en az olduğu üç il de Bitlis, Şırnak ve Hakkari'dir.
FARKIN NEDENİ ÖZGÜRLÜK
Aslında evlenmeye de boşanmaya da karar veren kadındır. Diyelim ki bir kadın bir adamdan hoşlandı.
Adam gereken adımları atar. Ve o adam kadını tavladığını zanneder.
Ancak laf aramızda esas belirleyeci olan kadındır.
İşte boşanma durumunda da aynı şekildedir. Eğer ki bir kadın adamı çok seviyorsa, o adam ne yaparsa yapsın evlilik devam eder.
Ama, eğer ki bir kadın kocasını sildiyse bir şey bahane olur ve boşanırlar.
Yani boşanmalarda esas belirleyici olan kadının duygularıdır ve kadının kararıdır.
Tabii ki herkes bu fikre katılmayabilir, bu benim fikrim. İşte şehirler arasındaki fark da bu şehirlerde yaşayan kadınların özgür olup olmamasıyla ilgilidir.
İzmir, Muğla ve Antalya'da yaşayan kadınların Türkiye'nin diğer şehirlerine göre çok daha özgür olduklarını düşünüyorum.
Sonuç olarak bu üç ilde boşanmalar en fazla oluyor.
Şırnak, Bitlis ve Hakkari'deki kadınların özgürlükleri hakkında olumlu bir şey söylemek sanırım çok zordur.
Sonuç olarak belki de İzmir, Muğla ve Antalya gibi şehirlerimizde her iki evlilikten biri boşanma ile sonuçlanıyor diyebiliriz.
Başarı ihtimalinin bu kadar düşük olmasına rağmen insanlar akın akın evleniyor.
Acaba "ya tutarsa" diye mi düşünüyorlar.
Veya buna "umudun akla galip gelmesi" diyebilir miyiz?