HHaftalardır sınava son gün çalışan öğrenci misali transferi son ana bırakan futbol kulüplerimizin yerli ve yabancı planlamasındaki aksaklıkları konuşup duruyoruz. İç içe geçmiş o kadar mesele var ki sonuçta eldeki ipler bir bakmışsınız bir süre sonra düğüme dönüşmüş. Oysaki her yeni başlangıçta benzer laflar duyuyoruz. Herkes geleceğin takımını kurma derdinde. Bunun için çaba sarf edenler de var, çaba sarf ediyormuş gibi görünüp günü kurtarmaya çalışanlar da. Yabancı sınırlamasının sürekli değişkenlik gösterdiği bu futbol coğrafyasında şimdiki tabloya bakarak yerli isimlerin ve gençlerin sorunu buymuş gibi göstermek kendimizi kandırmak olur. Çünkü 10 yılda 8 kez yabancı kuralını değiştiriyorsan zaten burada başlı başına bir sorun var demektir.
Sabırlı olmak lazım
Bizdeki sorun geleceği dizayn ederken bu formülü rasyonelleştirememektir.
Kuşkusuz her takım şampiyon olmak ister. Şunu kabul edelim. Hem zirveye oynayıp hem genç isimleri oynatmak ve ciddi bir yapılanmanın içerisinde yer almak da mümkün. Fakat bu sabır gerektirir. Bu kaybetmeyi göze almak, şampiyon olmamayı sorun etmemek demektir. Bu iş Fatih Terim'in Ozan Kabak tercihi gibi olur. Yunus Akgün'e zaman zaman şans tanıması gibi olur.
Yani zaman zaman Maicon'u zaman zaman Feghouli'yi veya bir başkasını kulübeye çekmeyi göze almakla olur. Bunu her takım yapabilir. Önce güvenmek gerekir.
Hatasıyla, başarısıyla sahip çıkmak gerekir.
Peki ya diğerleri?
Dört büyükler özelinde ismini duyduğumuz Utku Yuvakuran, Barış Alıcı, Eljif Elmas, İsmail Çipe, Yunus Akgün, Ozan Kabak, Abdülkadir Ömür ve Yusuf Yazıcı dışında 28 kişilik kadrolarda yer alan diğer gençleri de görmek istiyoruz. Beşiktaş'ta Güven Yalçın, Alpay Çelebi, Mertcan Açıkgöz, Fatih Aksoy, Dorukhan Toköz, F.Bahçe'de Erten Ersu, Yiğithan Güveli, Oğuz Kaan Güçtekin, Mahsun Çapkan, G.Saray'da Celil Yüksel, Gökay Güney, Batuhan Ahmet Şen, Abdussamed Karnuçu, Atalay Babacan, Trabzonspor'da Murat Cem Akpınar, Semih Karadeniz, Hüseyin Türkmen, Uğurcan Çakır'ın sadece kulübe değil saha deneyimleri de arttıkça ve teknik adamlar bu isimleri kadrolarına kattıkça, hatta diğer tecrübeli yerlilere de güvenip yer açıldıkça yabancı meselesi önümüzde duvar değil pencere olur.