Henüz, maçın başlama düdüğü ötmeden yorumlar, sahaya sürülen kadrolar üstüne... Bir kısım 'Lens'mi, yoksa Quaresma'mı?' diyor mesela...
Bu topraklardan gelmiş, Quaresma gibi bir efsaneyi ilk onbirde oynatmama düşüncesinin bile akıllara zarar olacağını söylüyorum, etraftakilere... Ne şaşkın bir düşünce ama? Bakmıyorlar ki dün akşama ilişkin en büyük sorun, savunmada! Kalitelerine diyecek bir şey yok ama sorun, üç sol ayaklı oyunculardan kurulu defansın ve özellikle Adriano'nun, sağ kulvarda ne kadar hücuma katılabileceğiydi, bana göre...
Ve, sakatlığı söz konusu olan bir Atiba'nın oynatılması riskini, apayrı bir muamma olarak, nasıl görmemeli?
GÖZLERİM YETİŞEMEDİ
Göz zevkimi bozan renkte formalarıyla, karşılaşmaya zevksiz başladım başlamasına da, Quaresma'nın ortasını kafayla gole çeviren Talisca ve Tosic'in kendi kalesine attığı, hemen ardından Cenk'in füzesiyle baktım ki, oyunun inanılmaz hızına gözlerim yetişmiyor. Sahadakiler kadar, kan-ter içindeyim... Adriano, yalnız kaldığı halde, Portolu'lara geçit vermiyor... Atiba, en kritik yerlerde topa müdahale eden en önemli adam konumunda ve tüm kuşkuları gideriyor. Her eve lazım bir Pepe desen; nefesi her saniye, forvetlerin ensesinde...
Ve Quaresma, topla dans ediyor resmen...
İşin en ilginç yanı, Portekiz'in ev sahipliğine soyunduğu ilk yarıda tüm goller, Beşiktaşlı kramponlardan, iyi mi? İkinci yarı sıkıntılı geçiyor gözükse de, bölümün en kritik zamanında Babel ile gömdüler Portolu'ları, kendi sahalarının çimlerine(!) Futbol, hayli enteresan bir oyun... Kimin, ne yerde veya nerede oynayacağı değil işte... Rakipten bir fazla koşuyorsan... Arkadaşlarınla, yenilmeme'konusunda aynı iletişimi kurabiliyorsan... Kırlangıçlar misali, oyun alanında senkronize hareket edebiliyorsan eğer, Porto'yu da yenersin, uzaylı takımları da! Yeter ki, devamı gelsin... Ne maçtı ama? Gözlerim yoruldu, ayaklarım kasıldı! Şımşırık olmuşum bu ara!