İş hayatındaki herkesin kariyer planı var. Kimisi planını yükselmek üzerine oluştururken, kimisi de emekliliğe kadar stabil bir yaşamı tercih etmekte. Öyle ya da böyle, aslolan hangi aşamada olursak olalım, insani değerleri ön plana çıkarabilmek ve gönüller kazanmak...
Hayat bile gelip geçiciyken kırılan kalplerin üzerine kurulan hiçbir hedef kalıcı olamayacaktır. Zaten kalıcılık da gönüllerde yer almakla başlar... Yaptığınız çalışmalar ile de devam eder...
Biz öğretmenler bu anlamda diğer meslek gruplarına göre daha şanslıyız.
Çocukların masum kalplerinde yer almamız çok daha kolay. Biraz samimiyet, biraz sevgi, biraz saygı ve ilgi, eh bir de alan bilgisi... Öğretmen olmak için gerekli temel özellikler yani. İnsan olmak için de tabi.
BOZMAYALIM YETER
Günümüz acımasız koşullarında bizleri her gün insan olmaya daha çok yaklaştıran öğrencilerimiz, çocuklarımız.
İşte sırf bu yüzden belki de tek yapmamız gereken çocuklarımızı bozmamak. Bizlere benzetmemek... Ego ve hırslarının esiri yapmamak...
Ama bununla beraber, yaptıkları işin en iyisini yapmalarını sağlamak. Kendine saygıyı öğretmek. Bu saygının yaptığı işlerin kalitesiyle olacağını belletmek.
Kendi değerini sadece kendisinin oluşturabileceğini göstermek. Kendini sevmesini sağlamak. Bunun için de, vicdanının sesini duyurmak. Vicdan rahatsa, kendiyle barışık olabilecek çünkü.
Kendi değerinin dışsal hiçbir faktörle artamayacağını bilmeli.
Kendine değer verdiği ölçüde kendini sevebileceğini. Ve sadece kendini seven insanın başkasını sevebildiğini.
İşte o zaman dünya gerçekten güzel olacak...
Çünkü, bozulmayan, özü sevgi olan bu gençler sevgi ile hareket edecek.
Gerçek doyumu tadan bu çocuklar, başarıya da bizden kolay ulaşacak.
Gerçek başarıya... Şişirilmiş egolar ve görüntüler ile işleri olmayacak çünkü. Yani bu halleri ile kalacaklar ve gerisi gelecek.
Bırakalım kuzularımızı kendi hayallerini gerçekleştirsinler. Bizler ise sadece insani özelliklerini hatırlatalım onlara. Bu özelliklerin değerini bir de.
SEVGİ ŞİFADIR
Yüzeysel sorunların derine inmesine izin vermeyen sağlıklı bireyler olacaklar böylece. Derinler sevgiyle dolu olacak çünkü. Tüm dünyanın şifası olacak bu sevgi. Dünyevi hiçbir ihtirasın ulaşamayacağı kadar büyük bir şifa. Aslında bu, Anadolu'nun kadim topraklarından gelen özümüz. Unuttuğumuz özümüz. Daha fazla geç kalmadan hatırlamanın zamanı artık. Hatırlamanın ve hatırlatmanın. Bencil ihtirasların domino taşı gibi yaşamları etkilediği, günümüz dünyasında bütünün hayrını düşünmek ve geri dönülemeyecek hasarlardan korunmak için her alanda yeterliliğe önem vermeli, eksiklerimizi tamamlamalıyız. Tamamlamamız gereken ilk alan da iletişim eksikleri olmalı. Kendini doğru ifade eden, yalan ve riyadan uzak , mutluluğu kendi içinde bulabilen bireyler için aslında çok basit olan iletişim kurallarını yaygınlaştırmalıyız. Yani hep vurguladığım gibi özümüzü hatırlamalıyız. Sonuçta insanın kendini bilmesi en büyük erdemdir.
Sınav kazandırmaktan daha çok erdemli bireyler yetiştirmeye odaklanan öğretmenlerimizin ve ebeveynlerin artması ile olacak bunlar, hiç uzak değil...
Madem erdemli olmanın yolu kendini tanımaktan geçiyor tekrar düşünmekte ve düşündürtmekte fayda var:
Sen Kimsin???