Karşıyakalı hoşgörülü, görgülü, çalışkan, aydın, çağdaş ve centilmen.
Karşıyakalı vefalı, değerbilir!
Osman Nuri Koçtürk'ü unutmayan Karşıyakalı Vecdi Altay'ı da unutmadı.
Değerler unutulmamalı. Öte yandan unutturulmaması için de çaba harcamalı..
Fizikçi Feza Gürsey, matematikçi Cahit Arf, beyin cerrahı Gazi Yaşargil, besteci Necil Kazım Akses gibi değerler nasıl ulusal / evrensel değerlerimizse Nazım Hikmet, Hikmet Şimşek de öyle...
Yaşıyorlar, anılıyorlar...
Onlara ölüm yok !
Ölümsüzlük şerbetini içmişler bir kere.
Feruz Bozarslan da Karşıyaka'nın değerbilir gençlerinden.
Çarşı Kültür Merkezi'nde mesai yapmış olan Vecdi Altay'ın vefatından üzüntü duyan dostları olarak arkadaşlarıyla bir girişimde bulunmuş ve bunu sonuçlandırmış. Ne mi yapmışlar?
Vecdi abilerinin kullandığı gözlüğünü, masadaki isimliğini, kullandığı çakmağını, daktilosunu, yazdığı kitapları, çıkardığı çocuk dergilerini, kızından da izin alarak aynı binada yaşatalım istemişler ve ufacık bir alanı Vecdi Altay Köşesi'ne dönüştürmüşler. Sevgili Vecdi abileri sonsuzluğa yürüdüyse de onlar buna inanmak istemiyorlar. Her daim onunla birlikteliklerini sürdürmek istiyorlar. Bunun yolunu yöntemini öğrenip abileri adına mini bir de kütüphane oluşturmuşlar. Gülen yüzünü de cama yapıştırmışlar.
Batılılar, bunu anı evleri düzenleyerek yaşıyorlar. Unutmuyorlar, unutturmuyorlar.
Metin Oktay'ı unutmayan İzmirliler gibi... Salah Birsel'i unutmayan çarşılılar gibi...
Karşıyakalı Feruz, bu değerbilirlik duygusunu mesai arkadaşlarıyla yaşayan- yaşatan bir genç... Günün her saatinde Vecdi Altay'la birlikteliklerini sürdürüyor olmanın mutluluğunu yaşıyor onlar. Yolunuz düşerse, Karşıyaka Çarşı Kültür Merkezi'ne uğrayıp Feruz'la, Kıvanç'ı görün, konuşun.
Vecdi Altay'a da bir selam verin. Naneli bir çay içersiniz bahaneyle...