Sanal ‘mükemmel’ hayatlar

"Bebeği benimkinden bir ay büyük sadece. Gram doğum kilosu kalmamış üzerinde.
Saç, makyaj, kıyafet o biçim... Mükellef bir kahvaltı sofrası... Arka planda tozun, dağınıklığın zerresi yok. 'Yakışıklı oğlumla hafta sonu keyfi' diye paylaşmış...
Bir de kendime bakıyorum; oğlan sürekli ağlıyor... Neredeyse öğlen oldu.
Bırak kahvaltıya, ağzıma bir lokma atmadım daha! Üstüm başım perişan.
Mutsuzluktan boğulmak üzereyim. Bir onların anneliğine bak, bir de benim hayatıma..." Ah güzel arkadaşım benim. Henüz bebeği bir yaşına bile girmedi ama Instagram'daki o anne hesaplarına o kadar çok takıldı ki sonunda bunalıma girdi, iyi mi!
Nasıl girmesin, her şey o kadar mükemmel ki!
Bebekler hep mutlu, hep gülüyor.
Sanırsın hiç kusmuyor, hiç ağlamıyor, hiç ortalığı kokutmuyor... Kadınlar hep çok güzel, hep bakımlı. Erkekler hep çok kibar. Ellerinde ye bir çiçek, ya tek taş! Yemekler hep çok şahane. Kimse yemek yakmıyor, herkesin keki çok güzel kabarıyor. Evler, mekanlar 10 numara...
Bırakın çirkini, vasata bile yer yok!
HEMEN ÇULLAN ÜSTÜNE
Gösterişe öyle bir alışmışız ki; biri standardı 'bir tık' aşağıya çekse, hemen çullanıyoruz üstüne. Geçenlerde çok sevdiğim yeni evli bir kızımız, kocasıyla sabah kahvaltısını paylaşmış. Sofrada gösterişin 'g'si yok: İki bardak çay, bir tabak domates, biraz peynir, krem çikolata (Iyyhh. Tabağa bile almamış, öyle ambalajında yiyorlar!!!) ve ekmek...
"Evimizde kahvaltı keyfi" diye de not düşmüş. Alışkın değiliz ya doğallığa, biri dayanamayıp yazmış, "Mönü biraz zayıf mı acaba!" diye. Canım Ece'm, ders vermiş ders: "Bize yetiyor abim..." Sahi, bize yetmeyen ne acaba? Bence kendimize tekrar tekrar sormamız gereken bir soru daha!
"Göstermek için" yaşayanların, "nispet olsun diye" paylaşanların, "mış gibi" yapanların dünyasından çıkın ne olur.
Gerçeğe dönün.
KUSURSUZ DEGIL, GÜZEL
Gerçek, belki kusursuz değil ama güzeldir bakmasını bilene. Bütün doğallığıyla yaşanmıştır çünkü. Ya da illa ki bu platformlarda dolaşmaya devam edecekseniz de, gerçeği kendinizden bilin. Her şey her an mükemmel gelişmiyor.
Hayat, güzellikler kadar aksiliklerle de dolu. Sizin de hayatınızda bunlardan bolca var ve siz de 'en iyi' ve 'en güzel' anı kovalıyorsunuz paylaşım için.
Evet, kimsenin şartları eşit değil, evet bazıları gerçekten şanslı... Ama kimse hem de hiç kimse ve hiçbir hayat, -öyle görünse bile- 'kusursuz' değil. Biz sadece madalyonun 'bize gösterilen' yüzünü görüyoruz.
Yine de "Ben kim nerede ne yapmış/ ne yaşamış/nereye gitmiş/ne paylaşmış, öğrenmeden duramam. Bu benim için basit insani bir meraktan ötesi, bunun için de saatlerimi bu platformlarda geçiririr, üstüne de kendi hayatımla onlarınkini kıyaslarım diyorsanız; Aman diyeyim, dikkat: Kendi hayatınızı yaşamıyorsunuz demektir!
Yine de siz bilirsiniz tabii...