Ergenleri anlamak için kullandıkları dile de hakim olmak gerekiyor.
Başlıkta ne denilmek istendiğini tahmin edebiliyoruz elbette. Ve diğerleri: ok, tmm, grşrz... Estetikten uzak, hatta kaba. Ama hiç takılmıyorlar böyle detaylara. Hedefe -üstelik en kısa yoldan- götürmesi yetiyor da artıyor onlara göre.
Ama her zaman anlamak bu kadar kolay değil. Bazen gerçekten sorup açıklama almak, hatta ufak çaplı bir araştırma yapmak gerekiyor.
BUG NEREDE BULUNUR?
Mesela "Bug'ını buldum" diyorlar.
Ne demek bir şeyin bug'ını bulmak?
"Bug'ını buldum" diyerek, o çok sevdikleri bilgisayar oyunlarında çoğunlukla tesadüfen buldukları ve işlerini kolaylaştıran yazılım açıklarını kast ediyorlar. Keza, onlar için bizim herhangi bir zaafımız da 'bug'. Buldukları o çatlaktan kolayca 'hedefe' doğru süzülebiliyorlar. O yüzden "Annemin bug'ını buldum", "Babamın bug'ını buldum" diye sevinçle el çırpmaları.
Artık izin mi olur, harçlık mı olur, yeni bir teknolojik oyuncak mı olur, onlara kalmış.
Yalnız atladıkları küçük bir detay var:
Biz de öğrendikçe, aynı yolların şoförü oluyoruz. "Çocuğun bug'ını bulmak" bizim de hobilerimiz arasına giriveriyor.
Artık kimin gücü kime yeterse!
MÜ(Q)EMMEL!
İlk duyduğumda hiç anlamadım 'müq' ne demek. Mükemmel buldukları, bayıldıkları, çok sevdikleri her şeye bunu yapıştırıyorlar. Yemek, kıyafet, film fark etmiyor. Bazen o küçük parmaklar birleştirilip ağıza götürülerek bir de öpücük ekleniyor bu 'müq'lere.
Sempatik mi, evet. Alışılıyor mu?
Kesinlikle. İtiraf ediyorum, bazen de ben de kullanıyorum.
ÇOK KRINÇSIN GÜZELİM!
Çok havalı, çok karizmatik hal hareket ve tavırların tam tersi; kişiyi utandıracak kadar kötü her türlü tavır, şekil, davranış vardır ya. İşte bu durumun tam karşılığı olan kelime 'krinç'. Hatta mimikler de işin içine giriyor ve ağız yüz iyice buruşturulup, 'çok krinç' deniliyor. Ben bayıldım mesela bu kelimeye. Hem de Deniz'i bıktıracak kadar. Hatta bir ara o kadar çok kullandım ki, "Anne her şeye de krinç denmez ama ya" noktasına bile getirdim çocuğu.
BOM'BOS' YAPMA...
7'den 70'e herkesin ağzında olduğu gibi, çocuk ve ergenlere de bulaşmış bir başka terim "boş yapma". Ama bu diğerleri gibi sempatik falan değil, hatta düpedüz kaba, saygısızca.
Ciddi manada boş konuşan insanlara belki söylenebilir mi, bilemiyorum. 'O kadar saçmalıyorsun ki, cevap olarak düzgün kurulmuş bir cümleyi bile hak etmiyorsun' denilebilir mi bazı boş fikirler karşısında. Tartışmaya açık.
Ama karşı tarafın fikrine katılmıyorsun diye, iki cümleden birinde 'boş yapma' demek, fikren ve nezaketen 'boş'luğun ta kendisi. Bence kullanmayalım ve de kullandırmayalım.