Mart, Nisan, Mayıs...
Mart bitti...
Nisan, hafiften bavulunu topluyor...
Demem o ki, bahar mevsimini ortaladık...
Eee... Hani bahar aşık olma aylarıydı?
Uyanma, yenilikleri kucaklama mevsimiydi...
Midemiz kelebekler vadisine dönüşecek, başımızda kavak yelleri esecekti? Hııı!
***
Hani büyük bir enerjiyle yenilikleri kucaklayacaktık?
Yaa niye her sabah alarmı, "Beş dakika daha diye" erteliyoruz madem!
Ruhumuzda yaptığımız "sabah koşularını" gerçeğe dönüştürsek, bırak Fuar'ı falan, dünyanın çevresinde 5 tur atmıştık!
Evde utanmasak "saksıya" dönüştüreceğimiz koşu bandını örümcek ağı tuttu!
Kafeteryada otururken, yan masadakiler "Al canım şu kaşığı, çayı şekersiz içiyorum" deyince pek bir bozuluyoruz değil mi?
Ama hiç istifimizi bozmadan, o küçücük bardağa iki küp şeker atıp, kaşıkla şıngır şıngır şıngır karıştırıyoruz!
Hiç aklımıza gelmiyor tabii, dolabın altını üstünü karıştırıp, o yağları saklayacak kıyafet arayacağımız günler!
***
Bakın bakalım sosyal medya hesaplarına...
Kaç tane egzersiz hesabını takip ediyoruz...
Bir sürü bacak sıkıştırma, karın kası yapma hareketini pür dikkat izledik değil mi?
Sonra ne yaptık?
Adamın baklavalarına bakıp, "like"ladık!
Eee güzel de o işler öyle olmuyor işte...
Keşke, her egzersiz hesabında yaptığımız "like" bize "kas" olarak geri dönseydi ama dönmüyor!
En fazla "parmak kası" yapıyordur, o da fit bir görüntü için sanıyorum yeterli değil!
***
Burada gerçekleri konuşuyoruz!
Kim söylemiş kim, yulaf ezmesinin, Adana kebaptan daha güzel olduğunu?
İçine biraz süt, azıcık kuru meyve katınca, antep fıstıklı şöbiyetin yerini tutuyor demedik!
"Kepek ekmeğinin üzerindeki beyaz peynir, o misss gibi boyozdan daha lezzetli arkadaş" diyen mi oldu?
Gece yarısı Kordon'dan eve giderken, sizi yoldan çıkarıp, "Gel şöyle bol turşulu karışık bir tost yiyelim her zamanki mekanda" diyen arkadaşınız "bir haindir" mi dedik. Demedik!
Arkadaş haklı!
O mis gibi tost varken, turşuları gömmek dururken, eve gidip yoğurdun içine meyve mi doğranır be!
Ama...
Size, tüm bunlardan daha önemli bir gerçeği söylüyorum...
Yaz yola çıktı!
Vallahi bavulu topladı, güneşini, denizini, sıcağını, bütün kusurları gösteren ince kumaşlarını topladı ilk otobüse biletini aldı...
***
Peki çözüm nedir?
Aynalara küsmek!
Yaz aylarını inkar etmek!
"Ben bu kiloda da güzelim arkadaş.
Beğenen böyle beğensin, beğenmeyen çeksin gitsin" demek!
Sonra da dönerin üzerine, künefe söylemek!
Sizi yoldan çıkaran arkadaşınıza, "Yürü bro gidelim. Karışık tostun üzerine de midye dolma yeriz" demek mi?
Hayır! Yakışıyor mu size?
Tüm bunlar değil, "hedeflerinizi", "hayallerinizi" gerçekleştirmemek yakışıyor mu?
Ne yani, siz söylediklerinizi yapamaz mısınız!
Sizde, "hayalleri gerçeğe dönüştürme gücü" yok mu!
Emin misiniz?
Son kararınız mı?
Hadi bir daha düşünün!
Bence çok ama çok yanılıyorsunuz...
Siz var ya siz...
Eğer isterseniz dünyayı yerinden oynatırsınız dünyayı!
Bugüne kadar ne sorunları çözüp, nelerle savaştınız, bir Adana kebapla mı baş edemeyeceksiniz yahu!
O kim size "Beni yeee. Beni yeee" diye hükmediyor!
***
Anlık "keyif" yerine, sizi aynaya her baktığınızda "gülümseten" lezzetlerin peşinden koşun!
Ve...
Her bahar, önce kendinize aşık olun!