Yüreğimizi dağlayan her terör saldırısından sonra hangi partiye oy verirse versin, inancı ve görüşü ne olursa olsun, millet olarak birlik olmayı, yan yana durmayı ve ülkemizi bölmeye çalışanlara karşı omuz omuza yürümeyi arzuladık.
Bir askerimiz veya polisimiz şehit olduğunda da aynı duyguları paylaştık, onlarcası ve yüzlercesini kaybettiğimizde de.
Yapamadık. Ölüleri bile bizden/sizden diye ayırdık.
Aynı duyguları paylaşamadık.
Milletin yarısı sevindiğinde yarısı üzüldü. Birileri bayram yaparken diğerleri karalar bağladı.
15 Temmuz gecesi devlete ve millete yapılan darbe girişimi kopmakta olan ipleri yeniden birleştirip bağlamaya zemin hazırladı.
Cumhurbaşkanına düzenlenmek istenen suikast, sevsin/sevmesin, partisine oy versin/vermesin her vatandaşın yanında olmasına neden oldu.
Çünkü devleti yıkmaya yönelik bir girişimdi bu.
Hem Cumhurbaşkanı'na, hem Meclis'e, hem demokrasiye.
TBMM binası bombalandı.
Daha ne olsun.
Vatandaşı birbirine düşürmeye yönelik bir girişimdi ayrıca.
Halka ateş açıldı. Kurşunlar yağdı. Kardeşin kardeşi vurması, iç savaşın çıkması istenildi.
KIRILMA NOKTASI
Ama evdeki hesap çarşıya uymadı. 15 Temmuz bir kırılma noktası oldu. Hem birlikte mücadele edildi hem de özlediğimiz dayanışmayı sergiledik. Başta İstanbul olmak üzere Türkiye'nin her yerinde halk elinde bayraklarla sokaklara çıktı, meydanlarda toplandı, birlik ve beraberlik türküleri söylendi. Dosta düşmana bizleri kimsenin yıkamayacağı mesajı verildi.
Çok da güzel oldu.
Ama bu güzel tablo endişelerimizin ortadan kalkmasına yetmiyor.
Hala kaygılarımız var.
Çekincelerimiz var. Kafamızda yanıtlanmasını bekleyen sorular var...
Evet iktidar, kandırıldığını, aldatıldığını ve hata yaptığını söyledi. Samimi bir özeleştiri yaptı. Hatta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan "Bu hain örgütün yüzünü ortaya dökememenin üzüntüsü içindeyim.
Hem Rabbime, hem milletimize verecek hesabımız olduğunu biliyorum. Rabbim de, milletim de bizi affetsin" dedi.
Dolayısıyla geçmişin hesabını sormanın, "Biz demiştik" demenin anlamı yok. Hep birlikte önümüze bakmalıyız.
SORULAR VE BEKLENTİLER
Önemli olan geçmişten ders çıkarabilmek. Önümüzdeki en temel konulardan biri de bu.
Çıkarabilecek miyiz? Toplumun her kesimiyle uzlaşabilecek miyiz?
Sorunların üstesinden ortak bir akıl üreterek el birliğiyle mi geleceğiz? Bütün partiler kırmızı çizgilerde anlaşma sağlayabilecek mi? Liyakatın önemini kavradık mı? Sorular çok.
Beklentimiz dün sergilediğimiz birlik ve beraberliğin sonsuza dek sürmesi. Felaketin eşiğinden döndüğümüz 15 Temmuz'un gerçekten demokrasi kazanımına yol açması.