Genellikle evde oturan kadınlara yönelik hazırlanan gündüz kuşağı programlarını toplumsal eğitim açısından çok önemseyen biri olarak bu konuda yapılmış ve yazılmış her yayın ilgimi çekiyor. Özellikle de akademik tezler. Çünkü sosyologların bu programları özellikle izlemeleri gerektiğine inananlardanım.
Nitekim onlar da ellerinden geleni yapıyorlar.
İlgimi çeken tezlerden biri Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü sosyal Psikoloji bölümünden bir yüksek lisans tezi. Mert Seymen Erkmen'e ait tezin adı konuyu özetlemeye yetiyor zaten: Evlilik programlarında hegemonik erkekliğin inşası, temsili ve ataerkil söylem.
Erkmen'in tezi 2012 yılında yayınlanan bir evlilik programını ele alıyor. Bir hafta süresince takip edilen televizyon programı ve ona ilişkin yapılan yorumlar bir arada değerlendirildiğinde özellikle şu noktalara dikkat çekiyor:
ATAERKİL SÖYLEM
Öncelikle, araştırmanın odağının erkeklik ve ataerkillik olmasından da yola çıkarak, gündüz kuşağının bu popüler programında çok baskın bir şekilde ataerkil söylemin hakim olduğu görülmüştür.
Farklı medya organlarında, kitaplarda, gazetelerde yer alan ataerkil ve cinsiyetçi söylemin söz konusu televizyon programında da gerek kadınlar gerekse erkekler tarafından benimsenerek kullanıldığı, yaygınlaştırıldığı ve pekiştirildiği görülmektedir.
Söylemin inşacı yapısı göz önünde bulundurulduğundaysa bu ataerkil söylemin yalnızca kişilerin düşüncelerini ve tutumlarını yansıttıkları bir araç, bir eylem olmadığı, aynı zamanda bununla içinde bulundukları bağlamı etkiledikleri ve izleyen binlerce insana bu mesajı tek taraflı olarak sundukları düşünülmektedir.
Özetle diyor ki; "erkektir yapar, erkek adamın yaptığı her şey mübahtır ama kadınlar yapamaz" görüşü televizyon ekranlarından bangır bangır bağırılıyor. Ve her gün televizyon başındakilere bu mesaj veriliyor.
İŞBİRLİKÇİ KADINLAR
Dikkat çeken bir başka nokta ise, bu içsilleştirme yalnızca "hegemonik erkek" olarak nitelenebilecek olan erkekler tarafından değil, aynı zamanda bu ayrıcalıklı görülen hegemonik sınıfın dışında kalan erkeklerle birlikte kadınlar tarafından da kullanılıyor olması bu içselleştirmenin ne derece önemli olduğunu göstermektedir.
Yani programda yer alan hem hegemonik erkekler hem hegemonya sahibi olmayan erkekler ve hem de kadınların kullandığı söylem yalnızca hegemonik erkeklerin lehine işlemekte ve tüm bu kişiler ama istekli ama istem dışı, bu durumu pekiştirmektedir.
Özetle diyor ki: erkeklerin kadından daha önemli görüşünü kadınlar da dile getiriyor. Hatta kraldan daha çok kralcı olarak, en çok kadınlar savunuyor.
Ben de diyorum ki bu söylem dozunu artırarak devam ediyor. Gerek evlilik gerekse magazin ve sağlık programlarının hemen hepsinde hep bu söylem öne çıkıyor.
Üzerinde durulması gereken en önemli konu ise bu programların sunucularının hemen hepsinin kadın olması ve bu gidişata sessiz kalmaları.