KAMERAYA EL SALLAYIN
4 tarafı kameralarla çevrili yeşil bir sahadan ibaret bu oyun alanı. Dünyanın her yerindeki gizli kamera programlarında şaka yapılan kişiye kamera işaret edip el sallamaları istenir ya hani böyle anlarda da sahaya girip üstelik gizlenmemiş kameraları göstermek lazım bu arkadaşlara
Hiç düşündünüz mü? Neden büyüklerimiz geçmişi yadederken maçlardaki kritik pozisyonlara saplanıp kalmıyorlar? Genelde hep o günler anlatılırken ya rakipten bahsediliyor, ya da oyuncunun bireysel yeteneğinden. Kral Metin'in, Baba Hakkı'nın, Sinyor Bartu'nun maharetinden. Hatta radyodan dinlenilen ve izlemiş gibi anlatılan Puşkaş'tan, Kempes'ten ve Pele'den. Çünkü futbolcunun dakikada kaç kez göz kırptığını sayabileceğiniz kameralar ve teknoloji yoktu o vakit. Evet hala efsane olan büyük maçlardaki "Çizgiyi geçti mi geçmedi?" meselesi tartışılıyor ama elbet haftalara yayılmış bir durum söz konusu değil. Yani teknoloji bu kadar gelişmişken, bazı durumlar artık daha derinlemesine tartışılabiliyor. Ancak futbolcuların hala anlık vaziyeti kurtarma çabalarını gördükçe kökeni 15. yüzyıla dayanan "Fair Play" meselesinin günümüzde daha anlam bulduğunu anlayabiliyorsunuz. Yapılmayan faul sonrası canına kastedilmiş gibi kendini sağa sola fırlatan, Rocky'den yumruk yemiş gibi hocasından sahaya havlu atmasını isteyen oyuncunun haleti ruhiyesini anlayabilmek mümkün değil. Hele o anın akabinde yaptığı her açıdan defalarca ekrana gelmeyecekmiş gibi bir itiraz çabası yok mu? Dünyanın her yerindeki gizli kamera programlarında şaka yapılan kişiye kamera işaret edip el sallamaları istenir ya hani böyle anlarda da sahaya girip üstelik gizlenmemiş kameraları göstermek lazım bu arkadaşlara. Misal Beşiktaş-Bursa maçında yaşananlar gibi. Evet Ersan, Civelli'yi itiyor. Ancak Civelli'nin bir aksiyon filminde dayak yemiş başrol oyuncusu gibi kendini yerden yere atışını daha sonra izledi mi ki acaba TV'den. Burada da akla şu soru geliyor. "Bir kişiye yutturmak mı?" yoksa "Milyonlara yutturamamak mı?" Yine ağız hareketlerinden ettiği küfürler ayan beyan ortada olan Emre, maç sonrası övünüyor mudur dediklerinden? Adı üstünde bazı anlara "Tartışmalı pozisyon" diyoruz onlar ayrı. Ancak bir de bu iki örnekte olduğu gibi tartışmasız hareketler var.
Kabul edin artık. 4 tarafı kameralarla çevrili yeşil bir sahadan ibaret bu oyun alanı. Evet insanın olduğu yerde her şey olacak kabul de bu hareketlerden o takımın taraftarlarının da hoşnut olmadığı ortada değil mi? Bir bulmaca sorusuyla, soldan sağa 5 kutucuğu işaret eden "Bu çaba neye denk geliyor?" diye yazsak "3 PUAN" yazılacak sonunda. Peki ya gönlümüzden geçen puanlar. Onların hiç mi değeri yok?
Hiç düşündünüz mü? Neden büyüklerimiz geçmişi yadederken maçlardaki kritik pozisyonlara saplanıp kalmıyorlar? Genelde hep o günler anlatılırken ya rakipten bahsediliyor, ya da oyuncunun bireysel yeteneğinden. Kral Metin'in, Baba Hakkı'nın, Sinyor Bartu'nun maharetinden. Hatta radyodan dinlenilen ve izlemiş gibi anlatılan Puşkaş'tan, Kempes'ten ve Pele'den. Çünkü futbolcunun dakikada kaç kez göz kırptığını sayabileceğiniz kameralar ve teknoloji yoktu o vakit. Evet hala efsane olan büyük maçlardaki "Çizgiyi geçti mi geçmedi?" meselesi tartışılıyor ama elbet haftalara yayılmış bir durum söz konusu değil. Yani teknoloji bu kadar gelişmişken, bazı durumlar artık daha derinlemesine tartışılabiliyor. Ancak futbolcuların hala anlık vaziyeti kurtarma çabalarını gördükçe kökeni 15. yüzyıla dayanan "Fair Play" meselesinin günümüzde daha anlam bulduğunu anlayabiliyorsunuz. Yapılmayan faul sonrası canına kastedilmiş gibi kendini sağa sola fırlatan, Rocky'den yumruk yemiş gibi hocasından sahaya havlu atmasını isteyen oyuncunun haleti ruhiyesini anlayabilmek mümkün değil. Hele o anın akabinde yaptığı her açıdan defalarca ekrana gelmeyecekmiş gibi bir itiraz çabası yok mu? Dünyanın her yerindeki gizli kamera programlarında şaka yapılan kişiye kamera işaret edip el sallamaları istenir ya hani böyle anlarda da sahaya girip üstelik gizlenmemiş kameraları göstermek lazım bu arkadaşlara. Misal Beşiktaş-Bursa maçında yaşananlar gibi. Evet Ersan, Civelli'yi itiyor. Ancak Civelli'nin bir aksiyon filminde dayak yemiş başrol oyuncusu gibi kendini yerden yere atışını daha sonra izledi mi ki acaba TV'den. Burada da akla şu soru geliyor. "Bir kişiye yutturmak mı?" yoksa "Milyonlara yutturamamak mı?" Yine ağız hareketlerinden ettiği küfürler ayan beyan ortada olan Emre, maç sonrası övünüyor mudur dediklerinden? Adı üstünde bazı anlara "Tartışmalı pozisyon" diyoruz onlar ayrı. Ancak bir de bu iki örnekte olduğu gibi tartışmasız hareketler var.
Kabul edin artık. 4 tarafı kameralarla çevrili yeşil bir sahadan ibaret bu oyun alanı. Evet insanın olduğu yerde her şey olacak kabul de bu hareketlerden o takımın taraftarlarının da hoşnut olmadığı ortada değil mi? Bir bulmaca sorusuyla, soldan sağa 5 kutucuğu işaret eden "Bu çaba neye denk geliyor?" diye yazsak "3 PUAN" yazılacak sonunda. Peki ya gönlümüzden geçen puanlar. Onların hiç mi değeri yok?
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.