Her anını daha önce yaşamış gibiyiz. Öncesi, sonrası, tokadı, kovalaması.
Bitmeyen, haliyle gözümüzün önünden hiç gitmeyen bir karmaşanın ortasındayız.
Yetersizliklerini kaba kuvvetle örtmeye çalışan ve onları sevenleri bağıra çağıra kandıran bu futbol bireylerini izlemekten bıkmadınız mı siz de? Hala inanıyor musunuz bu söylemlere. Hala hak veriyor musunuz bu akıl dışı eylemlere.
Isınırlarken yaşanan kavgaya, kafa kafaya gelenlerin hırsına, golünü attıktan sonra tokat atmayı hakkıymış gibi görenlere, daha beteri yaşanmasın diye çabalayacakken araya girip rol çalmaya çalışanların samimiyetine inanıyor musunuz gerçekten?
HİÇBİRİ OLMAZDIM
Çocukken, taştan kalelerin hayali filelerini havalandırırken, takımları seçmeden olmak istediğimiz futbolcuları seçerdik.
Hepimiz oymuş gibi çıkardık sahaya. Hepimiz asfalt zemini çim zannedip girerdik havaya.
Önemliydi çünkü. Şimdi şu derbiyi izlemiş bir çocuğa sorsanız, kim olmak ister sizce? Ben hiçbiri olmazdım. Böylesi bir şey değildi ki kurduğumuz bağ. Evet o vakitlerde de gerilim olurdu.
Ama derbiler böylesi atmosferlere dönüştürülmemişti. Bir kere yarı yarıyaydı tribünler. Fenerli futbolcu G.Saray'ın Avrupa maçını izlemeye giderdi mesela. Hele hele daha öncekiler. Şimdilerde "Derbilerden ilginç notlar" başlığı altında geçiyor hepsi. O zaman şunu sorgulayalım. Dostluk hangi ara ilginç oluverdi, bu iki takımın kitabında?
NE BİTMEZ ÖFKEYMİŞ
Tekme, tokat, kavga, dövüş. Öfkenin rol çaldığı ve gerilimin yol aldığı derbi coğrafyasında dört tarafımız elektrikle çevrili.
Belki sonucu tahmin edemem ama yaşanabilecekleri az buçuk tahmin ediyorum. Orada ne yaşanırsa yaşansın akabinde "Böylesi görülmedi" dendi durdu hep. Halbuki gördüğümüz tek şeydi o gerilim. Demem o ki, ne olur bir kere de şaşırtın bizi. Ne olur... Şaşırtın..." Tırnak içindeki satırlar geçen seneden. Mart ayında bir derbi öncesi yazmışım.
Daha önceki sene de diğerlerinde de benzer şeyler yazdım. Artık bir derbi öncesi ve sonrası bu cümleleri kurmaktan sıkılıyorum.
Yine şaşırmadık. Ve şaşırmamak ne fena aslında biliyor musunuz?
Ne bitmez öfkeymiş arkadaş. Kaç 90 dakikaya böldünüz hiddetinizi.
Dinsin artık. Bitsin artık. Yeter sıktınız artık...