Face'ten paylaştık çoğu ile bu coşkuyu. Harika bir gece idi. Bu gecenin başarısını hakeden değerli patron (ki emsali kalmadı gibi) Ahmet Buluntekin ve süper oğullarını candan kutluyorum.
Sahnede hele Zeki Müren tiplemesinde o kadar hislendim ki, ne yazsam? Hele o canım Fatih'imin, Feraye, Haluk ve Ali ile coşku içinde izlemeleri, Osman Nargis ve misafirleri, Aysel, Ceren (Dora dergisi), Salih Özen ve ailesi, Miraç'ım (Miraç Butik) ve daha birçok arkadaşımın bize enerji vermesi ile süper bir mutluluk yaşadım.
Fatih'in rakipsiz sahnesine ne diyebilirim? "Bir an evvel beni çıkart da seni seyredeyim" dediğimi hatırlıyorum. Bu arada ilk kez sergilediği ve ilk kez bu kadar heyecan duyduğunu gördüğüm Sedat (Temiztürk) Ajda Pekkan tiplemesinde giydiği hakiki (Ajda'mın gönderdiği) Ajda kostümü içinde yıkılıyordu.
GEÇMİŞ OLSUN
Ajda'yı anmışken önce Ajda'ma buradan kucak dolusu 'geçmiş olsun'lar diliyorum. Yanında olmam gerekirken, işlerimizden dolayı ancak telefonla görüşebildik. 'Biyonik sanıyor bazıları beni. Bizde de normal sinir, normal kalp ve damarlar var. Elbette bu kadar yorgunluğa..." dedi ama bir fazlasını da ben ekleyeyim dedim. Sende hepsinden biraz fazlası var. Bu özelliklerinin hemen hemen kimsede olmadığını daha senelerce Ajda kalacağını bildiğim halde nazar değmemesini dilerim biricik kardeşim. Bu gece çok önemli bşr konseri olan 'meleğim'i düşündüm de 'ne kadar acımasız ve katı olabiliyor insanlar iki haber uçurmak için' dedim. Pamuklar içinde sarmalayıp sahip çıkmamız gereken, yıllarca bize en güzel hatıraları, anları yaşatan sayısı bir elin parmaklarını geçemeyecek bu özel mi özel kişileri neden böyle yargılarız? İnanın anlayamadım gitti. Yok alkolmuş, yok ilaçmış, yok yaşmış... Çok gaddar olabiliyoruz. Kendimize sahip çıkalım artık sanata da...
Son olarak bu mevzuda taşlamalardan vazgeçmeyen (aslında sevip saydığım) bir sabah programında konu yine süper starımıza döndü. "Ben değil oradakiler alkollüymuş" denmesine, geçenlerde 'aileler yarışıyor'daki mertliği, gençliği ve güzelliği ile çok takdir ettiğim ve size de belirttiğim Semiha Yankı o kadar güzel karşılık verdi ki... Noktayı koymuş oldu. Ajda'nın hiçbir zaman alkollü sahneye çıkmadığını, bunu da karşışındaki kişinin çok iyi bildiğini, o anda geçirdiği rahatsızlığın kendinin de başından geçtiğini... Öyle güzel anlattı ki. Helal diyorum bir kez daha sana mert kadın Semiha Yankı... Zaten siz de bilirsiniz ki susmak altındır. Bu vasıf da başta Ajda'da, Tarkan ve Sibel Can'da vardır.
E onlar da hep Nr. 1!
GÖNÜL DOSTUM
Gelgelelim Wow Bodrum'da bu haftaki konuğuma. TSM'ne ilk olarak gençliğimde gazinolarda (Taksim Belediye) hayran olmuştum. O zamanlar gazinolarda hakiki sanat müziği dinlerdiniz. Fasılla başlayan programlarda en ünlü, en iyi icracıları peş peşe dinlemek şansını elde ederdiniz. Okul arkadaşım Akın (Uğurlu) ile ilk gittiğim gazino olayına öyle bir hayran olmuştum ki rahmetli annem ve babamla gazino serüvenlerim devam etti. Akın, Behiye Aksoy hayranı idi. Bense bu zengin programdan biri seçmiştim. Şıklığı, rakipsiz sahnesi ve de o hatasız yerinde okuyuşu ile (ki Zeki Müren olsun , Behiye Aksoy olsun yeni şarkıları ona okuturlardı ilk) Gönül Yazar... O kadar yakın takipçisi olmuştum ki sahneden bana takılmaya başladığı günlerden ufak ufak görüşmelere geçmiştik. Hiç unutmam assolist olduğu 'Lunapark' gazinosunda (ki o dönem çay bahçesi idi) bir gece kuliste karşılamıştım kendisini, Elinde o zaman az kişide olan teyp makinesi vardı. 'Sana bir şarkı dinleteceğim, şimdi plağa okudum" dedi. İlk ben dinliyordum, birkaç ay sonra 'Altın Plak' ödülü aldı bu şarkı... 'Gel desen gelemem ki'.
Arkadaşlığımız yıllarca çok güzellikler, hatıralarla devam etti. Ne güzel şimdi Bodrum'da sabahtan akşama hasret gideriyoruz Gönül'ümle. Tüm gün yaptığımız hasret sohbetlerinden size öyle bir söyleşi çıkardım ki 'söyleşi köşem'e. Yakında... Bodrum'dan hepinize sevgiler, o kadar sık gidip geliyorum ki, bakarsınız bu satırları İzmir'de okurum sizinle...