Hayat bazen geriye çekilmeyi emrediyor. Kısa bir süre de olsa, yoğun ve stresli ortamdan çıkıp kendini yenileyebileceğin bir boyuta atlamanı...Ya doğada bir yürüyüş... Ya deniz kenarında geçirebileceğin birkaç gün ya da yeşille, hayvanlarla başbaşa yaşamak, horoz sesiyle uyanmak...
Hiç değilse birkaç gün...
Ege Bölgesi, insanın kendini dinleyebileceği, ya çadırda ya da ahşap evlerde, kendinle yüzleşebileceği, bol oksijen toplayabileceği, belki de ilkelliği hissedeceği doğal ya da yapay alanlarla ünlü...
Zira bölge coğrafyası buna izin veriyor.
***
Yıllar öncesinden bugüne taşınan Spil mesela... Manisa'da, güneşin en çok parladığı tepe... Mükemmel bir ormanlık alan.
Dağ evlerinde yaşamanın doyumsuz tadını alabileceğiniz bir yaşam köşesi Spil...
Yıllar önce gitmiştim dostlarımla, bir kış günü, dışarıda yağan karın, ruhuma yansıttığı dinginliği hiç unutamadım.
Karın sessiz bir haykırışı vardı sanki, toprakla her buluştuğu anda... Ağaç dalları beyaza bürünmüş, harika bir manzara ortaya çıkmıştı. Dağ evinin pencesinden karın yağışını izlerken, şömineden de yanan odunun çıtırdısı geliyordu.
Müthiş bir andı müthiş, hele ertesi sabah... Karla başbaşa kaldığımız saatlerde...
Koca adam kartopu oynadım çocuklarla... Sanki 7 yaşımda dönmüştüm.
Doğanın gücüydü bu... Bana kendimi yenileme fırsatı vermişti.
***
Eskiden, doğayla iç içe, göl kenarında dinlenme denilince akla hemen Bolu Abant gelirdi, oysa artık İzmir'de de böyle yerler var.
Örneğin Karşıyaka sırtlarındaki Karagöl... Örnekköy'ün hemen üstünde 23 kilometrelik bir dağ yolundan sonra, harika bir krater gölünün bulunduğu yere geliyorsunuz.
Eskiden bu kadar temiz ve düzenli değildi; eğlence faktörü, dağ evleri pek yoktu, sadece o bildik masalar... Göl çevresinde piknik yapıp dönüyordu doğaseverler...
Oysa şimdi özel yatırım var; daha görkemli, daha bilinçli, daha içten yaşanıyor burada...
İster çadır kurup doğanın kucağında uyuyorsunuz isterseniz dağ evlerinde, bungalovlarda, benzersiz birkaç gün yaşıyorsunuz.
Tatil bittiğinde ise bambaşka bir kimlik sizi bekliyor. Dingin, huzurlu, yeniden doğmuş gibi...
Bence iki başarılı işletmeci Türker ve Bülent Sarıkol, burayı adeta yeniden yaratmış...
***
Peki size, bir köy ortamında, hem de kent merkezinde doğayla başbaşa geçirebileceğiniz bir yer var dersem, ne dersiniz?
Ben görünce şaşırdım doğrusu...
Bir arkadaşım götürdü beni bir süre önce Güzelbahçe Oba tesislerine...
Çok temiz bir doğası var öncelikle... 22 dönüm arazide, değişik renk ve mimari tarzda yapılan 35 ahşap ev kurulmuş...
O kadar sevimli ve doğal ki... Kuş sesleri arasında bir başka havası var buranın...
İki yarı olimpik havuz ve dev su parkı, Oba'nın artıları...
Tesistavuk, horoz, ördek ve sülünler salına, salına geziyor.
Kentin ortasında bir çiftlik hayatı...
Üstelik buraya belediye otobüsleriyle de ulaşmak mümkün...
İzmirli Güler ailesinin her ferdi, Oba'yla İzmir'e doğanın ışığını getirmiş...
Yaşamak isteyene, fırsat yaratıyorlar.
Dediğim gibi, kendinizi yenileyeceğiniz pek çok alan var İzmir'de, yeter ki siz niyet edin.
GÜNÜN SÖZÜ
Nerede 'Ben'lik varsa gör orada belayı, nerede tevazu varsa gör orada alayı...
Kemal Kiremitçi
Yaşadıklarımdan neler öğrendim?
Yaş 5... Anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının beni ne kadar korkuttuğunu öğrendim.
Yaş 7... Meşrubat içerken gülersem içtiğimin burnumdan geleceğini öğrendim.
Yaş 12... Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan yoksun kalmak olduğunu öğrendim.
Yaş 13... Annemle babamın el ele tutuşmalarının ve öpüşmelerinin beni daima mutlu ettiğini öğrendim.
Yaş 15... Bazen hayvanların kalbimi, insanlardan daha fazla ısıttığını öğrendim.
Yaş 18... İlk gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan ibaret olduğunu öğrendim.
*****
Yaş 24... Aşkın kalbimi kırabileceğini ama buna değer olduğunu öğrendim.
Yaş 33... Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para vermek olduğunu öğrendim.
Yaş 36... Önemli olanın başkalarının benim için ne düşündükleri değil benim kendi hakkımda ne düşündüğüm olduğunu öğrendim.
Yaş 38.. Eşimin beni hala sevdiğini, tabakta iki elma kaldığında küçüğünü almasından anlayabileceğimi öğrendim.
Yaş 41... Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda belirlediğini öğrendim.
Yaş 44... Annemin beni görmekten her seferinde sonsuz mutluluk duyduğunu öğrendim.
Yaş 46... Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlünü aydınlatabileceğimi öğrendim.
Yaş 49... Herhangi bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o işin yaratıcılığa dönüştüğünü öğrendim.
******
Yaş 50... Sevgi evde üretilmemişse, başka yerde öğrenmenin çok güç olabileceğini öğrendim.
Yaş 53... İnsanların bana, izin verdiğim biçimde davrandıklarını öğrendim.
Yaş 55... Küçük kararları aklımla, büyük kararları ise kalbimle almam gerektiğini öğrendim.
Yaş 64... Mutluluğun parfum gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan başkalarına veremeyeceğimi öğrendim.
Yaş 70... İyi kalpli ve sevecen olmanın, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim.
Yaş 82.. Sancılar içinde kıvransam bile başkalarına baş ağrısı olmamam gerektiğini öğrendim.
Yaş 90... Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim.
Yaş 95... Öğrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim.
****
Dün sabaha karşı kendimle konuştum. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı. Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum.
ÖZDEMİR ASAF