'Konu müzikse gözüm doymaz'

SELAHATTİN ERTAŞ
Muammer Ketencoğlu, müzikseverlerin yakından tanıdığı İzmirli akordeon ustası. Ketencoğlu, bir yandan folklor araştırmaları yapıp, kaybolmuş şarkıları toplarken, albümleriyle ise Balkanlar'dan Orta Asya'ya kadar tüm halk türkülerini en güzel şekilde sunuyor. İzmir'in ilk görme engelliler okulunda eğitim görüp mezun olan Ketencoğlu, çocukluğu ve ergenliğinin geçtiği Tire sokaklarını, İzmir'i özlemle anlatıyor. Eşi Elif hanımla İstanbul Kurtuluş'ta yaşamını sürdüren sanatçı konserler için sık sık Ege'ye gidiyor.
KOKUSU ÖZEL ŞEHİR
Kendinizden bahseder misiniz Muammer Bey...
1964 Yılı Tire doğumluyum. Bornova Körler Okulu'nun ilk mezunuyum. Şimdiki Anadolu lisesine yakındır. Küçük bir Rum evinde başlamıştık eğitime.
Okulun son yıllarında tavanlar çökmeye başlamıştı. 1977 yılında okulun ilk mezunu olduk. Sonra Antep'e gittim.
Tire'yle ilgili anılarız nelerdir?
Tire'nin, İzmir'in kokusu her zaman benim için özeldir. Eskiden yapılıp da şimdi yapılmayan yemeklerden tutun, eski İzmir sokaklarının sakinliğini özlüyorum. O zamanlar daha tenhaydı. İzmir Fuarı efsaneydi. Maalesef şimdi adını bile duyamıyoruz. Okulumuzun bakıcı annelerini de özlüyorum açıkçası. İzmir'in saygılı ortamında büyüdük. Hem Ege'yi hem İzmir'i özlüyorum. Fırsat buldukça gidiyorum.
TUTKUYLA BAĞLIYIM
Eski halk şarkılarına olan duyarlılığınıza biliyorum. Neler söyleyeceksiniz..
Tüm dünyada yapılan geleneksel müzik ilgimi çekiyor. Oldukça açgözlüyüm bu konuda. Tutkuyla seviyorum bu işi.
En son artık Balkan, Batı Anadolu coğrafyasında özelleştim. Ege, Trakya, Balkan ve Yunan müziği şu an ilgi alanım. Müzik araştırmalarım da bu alandadır.

ARAŞTIRIR, TOPLARIM
Kendinizi müziğinizle nasıl tanımlarsınız..
Ekrana çıktığımda 'Ne yazalım?' diyorlar. 'Müzisyen, araştırmacı" diyorum. İstikrarlı besteci değilim. Temel işim halk kültürlerinin geleneksel müzikleridir ve durmadan araştırır toplarım. Zaman içerisinde çok birikti. Devasa bir arşivim oluştu. Hatta bulunduğum sokağın adını verdiğim bir çiftetelli yazdım.
Tepkiler geri dönüşler nasıl oluyor albümlerden sonra..
Günümüzde benim yaptığım iş birinciliğe oynamaz. Birinci albümü zevkle dinleyenlerle karşılaşıyorum. Seviliyoruz yani.
Albüm çıkarmak maddi yönden kolay değil, o kadar emeğe değiyor mu?
Valla her durumda değer. Çünkü ben yarınlara kalsın diye üretiyorum. Çok güzel geri dönüşler alıyoruz. Bu çalışmaları günlük karşılığı olsun diye yapmıyoruz. Ben hayatımın birinci sırasına parayı koymuyorum.
İnandığımız, emek verdiğimiz alanda kalıcı şeyler oluşturuyoruz.
Bu bana ve ekibimize yeterli. Maddi kazancımızı kimseye bağımlı olmadan konserlerden karşılıyoruz zaten. Sevdiğim işi yapıyorum bu beni mutlu ediyor.
ŞARKILARLA İZMİR
İzmir albümleri serüveninizi anlatır mısınız?
Ege müziğiyle ilgili ilk albümüm "Karanfilin Moruna" zeybekleri içeriyordu. İkincisi "İzmir Hatırası" adını taşıyordu 2008'de yapmıştım. Bu albüm 1922 öncesinin çok kültürlü İzmir'ine müzikal bir gezinti gibiydi. İzmir Hatırası büyük bir ilgiyle karşılandı. Başta İzmir Ticaret Odası olmak üzere birçok kurum çalışmaya sahip çıktmıştı. Dünyanın belli başlı müzik kütüphanelerine yolladık.
Kuşkusuz Yunanistan'da da dinleyicinin büyük ilgisiyle karşılaştım.
Yine de İzmir Hatırası'nın ikincisini, hatta üçüncüsünü, dördüncüsünü yapılabilecek kadar malzemeye sahibim. 2010 yılında da "Gezgin" yayınladı.
Bu albüm ilk beste albümüydü.
Derdimiz şarkılarla İzmir'i sunmaktı.
Şu anda yapabileceğimiz iki temel çalışma var. Dostlarımızdan destek bekleriz. Birincisi İzmir hatırası'nın devamı. İzmirliler, Egeliler sahip çıksın isterim.
Bir de Rumeliyle ilgili arşivimiz bol. Belki de üst üste on tane albüm yaparız ama sponsor beklemek zorunda kalıyoruz.
Aynı zamanda radyo programınız var.
Radyoculuk 95'te başladı. Özel radyolar kurulduğundan bu yana arşiv merakımı biliyorlar. diye bilinirim. 22 yıldır radyoda programım var. İsmi "Tuna'nın Beri Yanı".

"EGE MÜZİĞİNİN KARDEŞİ RUMELİ"
Ege'nin kendine has müziği var mıdır?
Ege'nin kendine özgü taraf var. Ağır zeybekler mesela Ege dışında hiçbir yerde yoktur. Aydın'da Muğla'da davul zurnayla dinlediğiniz müzikler dünyanın hiçbir yerinde yok. Kardeş arıyorsak kesinlikle Rumeli müziğidir. Ege ve Rumeli müzikleri birbirene çok yakındır. Çünkü göçlerle taşınmış türkülerdir. Ama türküleri ayırmıyoruz Anadolu, Ege hepsi var.
'MEDENİYETLERİN SESİ' HAYATIMIN MERKEZİ
11 dilde şarkı söyleyen koronuza albüm kayıdınız olmuş...
Bahçeşehir Üniversitesi "Medeniyetlerin Sesi" koromuz var. Hayatımın merkezi olan konu bu. 2012'de hem Anadolu hem doğu batı geleneksel şarkıları çok sesli seslendiren öğrenci korosu oluşturuldu. Ben de kurucu sanat yönetmeniyim. Kırk kişilik koromuz var. 7 kişilik müzisyen kadrosu eşlik ediyor.
14 dilde şarkı söyledik.
Anadolu ve çevre coğrafyalarda konuşulan dillerle söyledik.
Albüm kayıdını yaptık yayınlanmasını bekliyoruz.
Yabancı dillerle şarkılar söylemek zorlayıcı değil mi?
Her dil için dışarıdan bunu konuşan birini çağırıyoruz.
Mesela Gürcü şarkıda Gürcüce bilen bir arkadaşı çağırıyoruz. Kelimenin telaffuzunu öğretiyor. Gençler dil danışmalarımız sayesinde daha çabuk öğreniyorlar.
"İLK AKORDEONUM TİRE KENT MÜZESİ'NDE"
Akordeonu seçmenizin hikayesi nedir? Müzikle ilk tanışmanız...
Dayımdan söz etmem lazım. Ali Rıza Su, Tire Belediye Bandosu'nun şefiydi. Beni müziğe o özendirdi.
Önce küçük bateri takımı aldı.
Babamlar tütüncülük yapıyordu. Bir gün dayım tarlaya küçük bir akordeon getirmişti. O zamandan beri bana eşlik ediyor diyebilirim. Hatta o ilk çaldığım akordeon Tire Kent Müzesi'nde duruyor. Yıllarca düğün salonlarında çalıştım. Org, klavye çaldım.
Boğaziçi Üniversitesi'nden mezunum.
Geleneksel müzikleri tanımak için okulumuzda plak arşivi vardı.
Çin'den Gürcistan'a kadar dünyanın müziğini dinliyordum. Akordeon her müziği taşıyordu. Rumeli, Trakya, Yunan müziği de ilgi alanıma yerleşince enstrumental belirleyici çalgım oldu. Hala devam ediyoruz.