Bu gün size buram buram İzmir'i yazmak istiyorum. Birkaç gündür İzmir'deyim ve o kadar mutluyum ki dolu dolu bu çok sevdiğim yeni evimi yaşıyorum. Bol bol yürüyorum, bol bol projeler yapıyorum, bol bol film seyrediyorum, bol bol evimle ilgileniyorum, bol bol İzmir'i hakiki İzmirlilerden dinliyorum... Kısacası, tam istediğim gibi geçiriyorum günlerimi. Eee tabii bu arada buradaki faaliyetlerden de haberim oluyor, hatta hani fikir ortaklığı yaparken kendimi projenin içinde buluveriyorum.
Geçtiğimiz hafta Jale Gelgör ve Işılay Saygın Hanımefendi ile Sir Winston'da yediğimiz yemekte önümüzdeki günlerde gerçekleşecek nefis bir galanın temellerini attık. Nisan ayının son günleri veya Mayıs başında tertiplenecek yemeğin başarılı ve eğlenceli olması için çok güzel sürprizleri peşpeşe hazırlarken yeni bir projeyi öğrendim.
"Smyrna'dan İzmir'e Yolculuk" projesi ve Mayıs ayında gerçekleşecek festivali. U4 İzmir Kulübü.
4 AYRI OKULDA BAŞLAYACAK
244. bölgenin projesi bu. Dört ayrı okulda 26 Mart'tan itibaren başlayacak. Okulların 5. sınıflarını kapsıyor. Kentleşmelerde bilindiği gibi yıllar hatta asırlarca değişik kültürler karışır. 6 bin yıllık İzmir geçmişini Kurtuluş Savaşı'na kadar getiriyor bu proje. Tüm hazırlıklar iyi bir birliktelikle amatörce yapıldı. 26 Mart'ta 'Smyrna'dan İzmir'e Kent Haftası' ile başlıyor, Mayıs ayında da "Smyrna'dan İzmir'e Yolculuk Festivali" olarak devam ediyor. Sevgi, saygı ve istekle herkes elele çalışarak başarılı bir sonuç elde etti. Bu arada Milli Eğitim Bakanlığı'ndan da onaylanan bu dev proje, Ege, İzmir, Konak ve İmbat kulüpleri katılımı ile Mayıs ayındaki festivalde tüm bahsi geçen yerlere çocuklarla gezi tertiplediler.
Bugün de Buca Işılay Saygın Güzel Sanatlar Lisesi'nde çocuklarımızın konseri ile şenlik başlıyor.
Bu başarılı proje için başta Bölge Başkanı Verda Yemişçi ve ulusal temsilci Aysel Çarkoğlu ile tüm faaliyet gösteren değerli kişileri tebrik ediyorum. Nice güzelliklere...
Hakiki kruvasanlar artık İzmir'de
Çok gezerim bilirsiniz, 2 yıldır da sizlerle paylaşıyorum çoğu seyahatimi. Çok mutluyum yollarda İzmirli her yaştan insanın çoğu yazıma iyi yorumlar yapmasından. Sebebebini biliyorum galiba. Pozitif olmak, bir de seyahatleri oralardakiler gibi oraları yaşamak, oraların özellerini tatmak gibi. O kadar garip geliyor ki kitaplarda, seyahat broşürlerinde, internette yanınlanan ülke haberlerini vermek. Hani İzmir'de İzmir kumrusunu, boyozunu, İstanbul'da Sarıyer böreğini, Saray pastanesinin keşkülünü, Kıbrıs'ta şeftali kebabını, Rize'de karalahana sarmasını yemek gibi... Paris ve çok gittiğim Milano'da da ilk işim bir (hiçbir yerde o tadı verilemeyen) espresso ve "croissant"a neler veririm. İnanın iner inmez belli adreslerime (Milano'da San Gregorio ve Madonnina) geçerim, uçağım geç saatte ise inanın can arkadaşım İzi eve almıştır gündüzden kruvasanımı.Gezdim gezdim şu çok sevdiğim "croissant"ımın oralardaki bir eşini bulamadım. Yağı özelmiş, belli bir ısıda pişmeli imiş... Derken Lozan Meydanı'nda açılan minik bir kafeden geçerken "Leone"u gördüm. Çok sevdiğim "Quiche"leri gördüm. Eve aldım. Hiç bir ümidim olmadan üzümlü kruasanlardan aldım bir tane. (bir tanesi 2 gibi). Evede çay ile bir parça tattım ki inanın kafeye geri gittim. Şükür ki evime yakın. Türkiye'de yediğim hakiki kruvasanı ilk kez tatmış oldum.
Size bir kaç kez alışveriş yapıp, kahvaltı ettikten hatta İstanbul'a taşıdıktan sonra bu lezzet durağını takdim ediyorun. Neden bu kadar leziz diye genç sahibesine sordum. Kendisi gastronomi öğrenimini yerinde yani Fransa'da yapmış. Hiç öyle fazla çeşitle başınızı ağrıtmıyor, kruvasanları, kişleri, şarlotları ve de hakiki Fransız eklerleri ile başınızı döndürüyor.
O kadar ilginç ki, genç kızımız Yasemin Burgan Deniz hakiki bir "bulangerie" anlayışı ile mutfağını sunarken mimar olan erkek kardeşi Serdar Deniz de dekorunu yapmış bu şirin yerin. Yurt dışında tavsiye ettiğim yerlere gidip dönüşte beni arayıp teşekkür edildiği gibi "Leone"u da aynı heyecanla tavsiye ediyorum size. Hele havaların böyle güzel olduğu bu ara. Şöyle hani hep aynı caddelerde oturup aynı seyleri görmek yerine başka bir meydanı seyredip, başka şeyleri hissedeceğmiz, konuşup, güzel müzik eşliğinde hakiki kruvasanlarımızı hakiki tadı ile espresomuzu içeceğimiz bir yer dedim. Bazen şöyle ayrı bir hava iyi gelir dermişim. Yok aynı yerdeyim derseniz evinize sipariş verin.
ANNELERİNİN İSTEĞİ
'Neden Leone?' diye merak ettim. 'Sadece size anlatalım' dediler ama ben o kadar dokunaklı buldum ki sizinle de paylaşmak istedim her zamanki gibi. Leone, bu iki değerli, genç kardesin yakın zamanda kaybettikleri değerli yarı Fransız annelerinin adı imiş ve hanımefendinin en büyük arzusu her anne gibi iki kardeşin birlikte yaratacakları kafeyi açmaları imiş. Kendilerine İzmirimize böyle bir lezzet durağı açmalarından dolayı teşekkürlerimi yolluyorum.
Akıllı köpek Max
Not: Hani mektupların sonunda unutulmamasını istediğimiz en önemli notumuzu ekleriz ya ben de bunu eklemek istiyorum not olarak. Acun Ilıcalı'nın Hülya kardeşim ve Sergen Yalçın İle sunduğu 'Yetenek Sizsiniz Türkiye' programı finalde millet olarak çok şeyi aştığımızı gösterdi. O kadar yetenek arasından güzeller güzeli bir köpek Max birinci geldi. Hem de halk oylaması ile. Tabii ki bu şirin köpek kadar sahibi, onu yetistiren eğitmeni Ali Yeşilırmk'ı alkışlamak lazım. Daha birkaç yıl öncesine kadar tekme, sopa ile kovalanan, insanların bu kadar sevgisine muhtaç yaratıkların bu denli ilgi görmesi çok şeyi iyiye doğru aştığımızı gösteriyor.
